وزارت خارجه ایران از تائید استوارنامه سفیر جدید سوئیس در تهران که اولین سفیر زن اروپایی در این کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی است، خبرداده است.


شماره ۱۱۹۴ ـ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۸


 

بی بی سی: وزارت خارجه ایران از تائید استوارنامه سفیر جدید سوئیس در تهران که اولین سفیر زن اروپایی در این کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی است، خبرداده است.

لیویا لئو آگوستی سفیر آینده سوئیس در تهران که کار خود را از ژانویه ۲۰۰۹ آغاز می کند، انتصاب خود را نشانه توانایی زنان در ایفای نقش های مهم در دنیایی توصیف کرده که تحت تسلط مردان قرار دارد.

خانم لئو آگوستی به رسانه های سوئیسی گفته است که برای حفظ موقعیت دیپلماتیکش در تهران مطابق با قانون جمهوری اسلامی روسری به سر خواهد کرد.

چند سیاستمدار سوئیسی از جناح راست انتصاب خانم سفیر را تسلیم شدن وزارت خارجه این کشور در برابر فشار یک کشور اسلامی خوانده اند.

سیاستمداران و رسانه های سوئیس از حضور میشلین کالمی ری، وزیر خارجه سوئیس در تهران که با روسری اوایل سال جاری خورشیدی با مقام های ایرانی دیدار کرده بود، نیز انتقاد کرده بودند.

ماریا رات برناسکونی، نماینده سوسیالیست پارلمان، گفته بود این خوب نیست که خانم کالمی ری با این کار خود در تهران فمینیست های ایرانی را آزرده خاطر کرد.

خانم کالمی ری گفته بود او فقط پروتکل کشور میزبان را رعایت کرده است: "وقتی شما مهمان هستید به رسوم محلی احترام می گذارید."

روزنامه "لاماتین" سوئیس درباره این موضوع از قول یک منبع در وزارت خارجه این کشور نوشته بود که خانم کالمی ری بدون سر کردن حجاب احتمالا نمی توانست با مقام های بلندپایه ایران ملاقات کند.


 

قرارداد گازی در کنار مذاکرات حقوق بشری


 

اخیرا یک قرار گازی بیست و پنج ساله میان ایران و سوئیس به امضا رسیده که بر اساس آن از سال آینده میلادی، هرساله پنج و نیم میلیارد متر مکعب گاز طبیعی ایران به اروپا صادر می شود.

به گفته وزیر خارجه ایران، قرارداد فروش گاز به سوئیس حاصل مذاکرات دوساله ای است که وزارتخانه های خارجه دو کشور نیز در آنها مشارکت داشته اند.

در حال حاضر ایران و سوئیس در حال گفت وگوهای دوجانبه بر سر مسائل حقوق بشری در جمهوری اسلامی هستند و محمد علی حسینی معاون حقوقی وزارت خارجه ایران در پایتخت این کشور به سر می برد.

سوئیس از سال ۱۹۸۰که رابطه ایران و آمریکا قطع شد، حافظ منافع ایالات متحده در تهران بوده و از سال ۱۹۷۹ نیز که روابط سیاسی ایران و مصر قطع شد، حافظ منافع ایران در قاهره بوده است.