وحشی گری های نمایشی “خلافت اسلامی” (داعش) چنان درصدر خبرهای جهان نشسته – یا نشانده شده – که بسیاری از خبرهای دیگر را به سایه یا حاشیه می راند. ظاهرا تغییر در این وضع در برنامه ریزی کوتاه و میان مدت نیست زیرا وزیر دفاع پیشین ایالات متحده گفته که جنگ با داعش ۳۰ سال طول می کشد و هیلاری کلینتون که قصد دارد در سال ۲۰۱۶ از سوی حزب دموکرات نامزد ریاست جمهوری امریکا شود نیز این گفته را تایید نموده است. از این وضع بسیاری و به ویژه حکومت آخوندی، رژیم جنایتکار بشار اسد و ولادیمیر پوتین سوء استفاده می کنند. در مورد حکومت آخوندی، میزان این سوء استفاده به حدی رسیده که رییس جمهوری دروغگوی آن در سفر اخیر به نیویورک برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، رودرروی کریستین امانپور، مجری سرشناس شبکه تلویزیونی CNN با کمال بی شرمی می گوید که در جمهوری اسلامی کسی به خاطر انجام کار روزنامه نگاری زندانی نشده است.
شیخ حسن روحانی این دروغ بی شرمانه را در حالی می گوید که به گزارش نهادهای معتبر مدافع حقوق بشر و روزنامه نگاران از جمله سازمان “گزارشگران بدون مرز”، جمهوری اسلامی بزرگ ترین زندان روزنامه نگاران در جهان است و گزارش هفته گذشته احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل
در امور حقوق بشر ایران نیز تأکید بر این دارد که ۳۵ روزنامه نگار – بجز مسئولان سایت ها و وبلاگ نویسان – در زندان به سرمی برند.
در این ششمین گزارش احمد شهید از جمله آمده است: «… وضعیت حقوق بشر در ایران کماکان باعث نگرانی است. موارد نگران کننده که پیش از این بارها ازسوی مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شده بود، نه تنها برطرف نشده، بلکه از برخی لحاظ به نظرمی رسد که وضع حقوق بشر در ایران بدتر هم شده است».
احمد شهید در بخش دیگری از این گزارش می نویسد: «بین ژوییه ۲۰۱۳ تا ژوئن ۲۰۱۴ دست کم ۸۵۲ نفر در ایران اعدام شده اند. در این میان جمهوری اسلامی همچنان به اعدام مجرمان نوجوان ادامه می دهد… در سال ۲۰۱۴ هشت نوجوان که سن آنها کمتر از ۱۸ سال بوده است اعدام شده اند». گزارشگر ویژه همچنین از اعدام ریحانه جباری و راضیه ابراهیمی اظهار نگرانی کرده است.
در توجیه شمار فزاینده اعدام ها، حکومت آخوندی معمولا به عذر بدتر از گناه متوسل می شود و آن را به قاچاق مواد مخدر – که سرنخ اصلی آن در دست برادران قاچاقچی است – نسبت می دهد. گزارشگر ویژه سازمان ملل می گوید که جز محکومان قاچاق مواد مخدر، افراد دیگری نیز در شمار اعدام شدگان هستند: «اقلیت های دینی و قومی بیش از دیگران با اتهاماتی مانند فساد فی الارض و محاربه روبرو می شوند. درسال ۲۰۱۴ چهار “فعال فرهنگی عرب” به این اتهامات اعدام شده اند و چند کرد سنی مذهب نیز قرار است اعدام شوند». فزون بر این، آخوندهای حاکم حتی به هم لباس های خود نیز رحم نمی کنند. آیت الله کاظمینی بروجردی، روحانی دگراندیشی که به جدایی دین از حکومت باور دارد، پس از تحمل ۹ سال شکنجه و زندان و درحالی که با انواع بیماری ها دست به گریبان است و نیاز فوری به درمان در خارج از زندان دارد، اخیرا به اتهام فعالیت از داخل زندان به اعدام محکوم شده است!
زندانی محکوم به اعدام دیگری که درمعرض اجرای حکم است، ریحانه جباری دختر ۲۶ ساله ای است که ۷ سال پیش یک مأمور اطلاعاتی – امنیتی که قصد تعرض به او داشته را با ضربه چاقو ازپا درآورده است. دوشنبه هفته گذشته به عنوان آخرین بار ۱۰ روز به ریحانه برای جلب رضایت اولیای دم مقتول فرصت داده شد که این فرصت روز پنجشنبه ۱۷ مهر به پایان می رسد.
مساله مجازات اعدام به یکی از معضل های بزرگ کشورمان بدل شده است. درحالی که دنیا با سرعت درحال فاصله گرفتن از این مجازات غیرانسانی و خلاف مفاد منشور حقوق بشر – که می توان به درستی آن را “قتل عمد حکومتی” نامید – است، در کشور نگونبخت ما نه تنها از شمار اعدام ها کاسته نمی شود، که سال به سال بیشتر هم می شود. بنابر آمار رسمی سازمان عفو بین الملل، درسال ۲۰۱۳ در جمهوری اسلامی بیش از ۳۶۹ تن اعدام شده اند که این شمار نسبت به سال ۲۰۱۲، ۹۱ تن (۳۰ درصد) افزایش داشت. با روی کار آمدن کلید به دست شیخ حسن، انتظار این بود که این شمار کاهشی چشمگیر داشته باشد، در حالی که، بنابرگزارش احمد شهید، در یک سال اول ریاست جمهوری او این شمار نزدیک به دوبرابر و نیم شده و به ۸۵۲ تن رسیده است.
به گزارش سازمان عفو بین الملل، جمهوری اسلامی از نظر سرانه اعدام – نسبت اعدام به جمعیت – در جایگاه نخست در دنیا قرار دارد و ۸۰ درصد اعدام های کل دنیا در سال ۲۰۱۳ در ۳ کشور عراق، عربستان سعودی و جمهوری اسلامی انجام شده است. در حالی که حتی پاکستان نیز مجازات اعدام را به حالت تعلیق درآورده و در میان ۲۱ کشور عضو اتحادیه عرب، تنها ۷ کشور عراق، کویت، فلسطین، عربستان سعودی، سومالی، مالزی و یمن مجازات اعدام اجرا می شود، حاکمان خشک مغز و سیاه اندیشی که بر سرزمین نگونبخت ما حاکمند این مجازات غیرانسانی و وحشیانه که یادآور دوران زندگی قبیله ای بشر است را تنها دوای همه دردهای بی درمان و خودکرده های بی تدبیرخویش می دانند و بر اجرای بیش از پیش آن اصرار می ورزند. همین چند روز پیش بود که جوان تحصیلکرده ای به نام محسن امیراصلانی به اتهام تفسیر نادرست از قرآن و توهین به یونس پیامبر اعدام شد.
درحالی که جهان به سرعت به سوی لغو مجازات اعدام گام برمی دارد و درحال حاضر ۱۷۳ کشور از ۱۹۳ عضو سازمان ملل درسال ۲۰۱۳ اعدام نداشته اند، زندگی گرانبهای شماری از فرزندان میهن ما قربانی نیاز روزافزون حکومت پلید و اهریمنی آخوندی به خونریزی برای ارعاب مردم می شود و گردونه مرگ آفرین آن با شتابی روزافزون مشغول سلب این بدیهی ترین حق بشر یعنی حق زندگی است!
* شهباز نخعی نویسنده در حوزه ی مسائل سیاسی، ساکن اروپا و از همکاران شهروند است.
Shahbaznakhai8@gmail.com
well done.