شهروند ـ درشهروند ستونی به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران اختصاص داده شده است. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.

در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم، مهدی رضانیا، مریم حفیظی راد، سارا رحیمی، سعید ولدبیگی، نسرین متحده، سوسن رشیدی، بامداد اسماعیلی، عصمت صوفیه، کامران وفا، یارا شهیدی، سایه اسکای، مهران انوری، گلریز قهرمان، وحید رجب لو، شکوفه آذر، زهرا نعمتی، مریم ناظمی، مهسا قربانی، مینو اخترزند، بهروز بوچانی و آرش کمالی سروستانی، بیتا دریاباری، فرح کریمی، گلاره زاده، اشرف قندهاری(بهادرزاده)، تیمور الیاسی، اعضای تیم فوتسال زنان ایران، رضا مریدی، مریم طوسی، گلدی قمری، سیروس حبیب، پریسا تبریز، پی یر امیدیار، امیر خدیر، ساندر ترپهاوس، لیلا اسفندیاری، پیام اخوان، فاطمه معتمدی، دلارام جهانی و دارا بهمنش را معرفی کردیم.

این هفته شما را با مرضیه ابراهیمی، فعال حقوق آسیب دیدگان اسیدپاشی آشنا می کنیم.

زمان: ساعت شش و ۴۰ دقیقه چهارشنبه ۲۳ مهرماه ۱۳۹۳،

مکان: خیابان مهرداد در اصفهان. دختر جوان اتوموبیلش را کنار خیابان پارک می کند. وقت دندانپزشکی دارد. یک باره از پنجره اتوموبیل مایعی به رویش پاشیده می شود. می سوزد. فقط جیغ می زند. مردم فیلم و عکس می گیرند، یکی از مغازه داران به کمکش می آید…

مرضیه ابراهیمی در زمان حادثه ۲۵ سال داشت. او یکی از چهار قربانی اسیدپاشی های زنجیره ای اصفهان است؛ اسیدپاشی هایی که هرگز عاملانش به افکار عمومی معرفی نشدند. او در این حادثه نیمی از چهره و یک چشمش را از دست می دهد. چهار سال بعد در مصاحبه ای می گوید: «اسید می‌خواهد تو را از زندگی حذف کند. اسیدپاش می‌خواهد به تو بگوید نمی‌توانی عاشق شوی، مادر شوی، کار کنی، در جامعه باشی. می‌خواهد به تو بگوید از این به بعد هر کس تو را ببیند از تو خوشش نمی‌آید، اما من همه اینها را از خودم دور کردم. به همه گفتم نمی‌خواهم قربانی باشم و نیستم.»

۹ ماه پیش از اسیدپاشی با جوانی به نام مهرداد عقد کرده بود. همسرش تک فرزند خانواده و استاد دانشگاه است. او بود که علیرغم درخواست های مکرر مرضیه برای اینکه از زندگی اش بیرون برود، در کنارش ماند و کمکش کرد تا دوران گذار و درمان را طی کند.

تعدادی همراهی اش کردند تا خود را بیابد. می گوید: «من مثل آن پرنده افسانه ای، مثل ققنوس از خاکستر خودم متولد شدم؛ به من نگویید قربانی!»

مرضیه می‌گوید: «شاخص ترین کاری که انجام دادم این بود صورتم را پذیرفتم!».

 

نگار مسعودی، عکاس، با دوربین به کمک مرضیه می‌شتابد. با او زندگی می کند و تمامی ‌لحظات زندگی مرضیه را به تصویر می کشد. کار، زندگی، آشپزی، رانندگی و حتی خوابیدن. او فیلم کوتاهی هم در این باره می سازد.

تیرماه امسال (۹۷) عکس های نگار از مرضیه در نمایشگاهی با عنوان «سرنوشت تو را بتی رقم زد که دیگران می‌پرستیدند.» در خانه ی هنرمندان به نمایش درآمد و با استقبال بسیار روبرو شد. بسیاری از بازیگران سینما از جمله زنان بازیگر از این نمایشگاه دیدن کردند و مقاومت مرضیه را ستودند؛ مقاومت زنی که اسید با غلظت ۹۹درصد نتوانست زندگی را از او بگیرد.

مرضیه در مورد این نمایشگاه می گوید: «می‌خواستم عکس خودم را منتشر کنم و به همه بگویم هر کس با هر ظاهری می‌تواند زندگی کند. دوست داشتم به همه بگویم اسیدپاشی خطرناک شده و هر آدمی می‌تواند اسید بپاشد یا قربانی اسیدپاشی شود چون جامعه ما خیلی خشن شده.»

 مرضیه در دانشگاه مامایی خوانده و در بیمارستان کار می کند. او علاوه بر زندگی روزمره و شغلی که دارد عضو «انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی» است. او حالا سفیر قربانیان اسیدپاشی است و دارد تلاش می‌کند اسید در جامعه ترس ایجاد نکند، زندگی تباه نکند و آتش به جان سرنوشت‌ها نزند. او می‌خواهد اسید در چارچوب قانونی محکم قرار بگیرد. این مسئله برای او خیلی مهم است تا جایی که می‌گوید: «بزرگترین آرزوی من این است که این تلاش به سرانجام برسد و اسید این قدر بی در و پیکر قربانی نگیرد.»

مرضیه می گوید که برای تغییر قانون اسیدپاشی در ایران همه ی توانش را می گذارد. در مصاحبه ای می گوید: کلید طرحی راکه اکنون در مجلس در جریان است من و نگار مسعودی با همراهی انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی زدیم؛ به مجلس رفتیم و آمدیم و با مولاوردی که آن زمان معاون امور زنان رئیس‌جمهوری بود و بعد با ابتکار و همچنین با سیاوشی، نماینده مجلس صحبت کردیم و از این افراد خواستیم که نگاه ویژه‌ای به این اتفاق داشته باشند که با منع کردن فروش اسید، آمار آن نیز قطعا خیلی پایین می آید.

 اسیدپاشی مانند تجاوز نیست که ابزار نخواهد، اتفاقی است که باید ابزارش تهیه شود تا به کسی آسیب برسد، پس چه بهتر که اصلا وجود نداشته باشد. مرضیه نمی‌ خواهد قربانی باشد، ترجیح او این بود که وارد عرصه مقابله با اسیدپاشی شود تا اینکه افسرده و خانه‌ نشین باشد و مدام به این فکر کند که چه کسی بود که این بلا را سر او آورد. او دیگر نمی خواهد به این موضوع فکر کند.

مرضیه از زمانی که تصمیم گرفت با رسانه ها مصاحبه کند، به سئوالات بیشماری پاسخ داده. عکسی از خود منتشر کرد و نوشت: «لازم نیست به چهره آدم‌ها بیشتر از حد معمول نگاه کنیم. هرکسی آفرینشی دارد و داستانی؛ با نگاه مان دیگران را نیازاریم» نتیجه ای که انتظار داشت، حاصل شد. میلیون‌ها نفر آن عکس را می‌بینند و بازتاب‌ها به مرضیه می‌گوید: «تو یک دختر فوق العاده هستی!»

مرضیه سال پیش (شهریور۹۶) پیوندش را با مهرداد ترابی جشن گرفت و امروزه با امید به آینده چشم دوخته است.