وضعیت دشوار پناهجویان ایرانی در ترکیه

اسماعیل فتاحی در سایت “کمیته اقدام کارگری” گزارشی دارد از وضعیت پناهجویان در ترکیه. در این گزارش به تاریخ۶ شهریور ۱۳۹۴ (۲۸ اوت ۲۰۱۵) آمده است:

«در شرایطی که منطقۀ خاورمیانه و شمال آفریقا به میدان رقابت حکومت های سرمایه داری ارتجاعی و دخالتگری امپریالیسم مبدل شده، و آوارگی و فرار ماهانه ده ها هزار نفر را به امید پناهندگی در کشوری «امن» در برداشته، پدیدۀ «بحران پناهندگی» نیز به دیگر اشکال بحران اضافه شده است.»

فتاحی پس از اشاراتی به وضعیت پناهجویانی که در راه فرار به اروپا، در دریا یا کامیون های دربسته کشته می شوند، می نویسد:

در حال حاضر به عنوان فردی که پس از تجربۀ چند سال زندان و به دنبال تشدید فشارهای امنیتی و خطر جان، نهایتاً وادار به  فرار از ایران شده و مدت اندکی است به ترکیه پناهنده شده ام، شاهد وضعیت اسف­بار پناهجویان از کشورهای مختلف و از جمله ایران هستم.

شمار زیاد مراجعه کنندگان به حدی است که دفتر کمیسریای عالی امور پناهندگی سازمان ملل، بلافاصله با دریافت نام و مشخصات و پاسپورت، پناهجو را به نقطه ای پرت «حواله» می دهد. برخوردهای مسئولان این سازمان، بسیار زننده و عموماً تبعیض آمیز است. در انتخاب شهرهای ارسالی کوچکترین توجهی به وضعیت مالی، روحی و … پناهجو نمی شود و او را به مناطقی اعزام می کنند که بعضاً می تواند برایش مشکلات زیادی، از جمله خطر جانی داشته باشد. به عنوان مثال پناهندگان همجنسگرا و دگرباش در شهرهای متعصب و مذهبی، در خطر چنین حملاتی هستند. منطقۀ «چانکایا» (جادۀ «گالیپ اردم») بدون هیچ گونه امکاناتی، میزبان چنین پناهندگانی شده است.

پناهجویانی که به این نقطه اعزام شده اند، فاقد هرگونه سرپناهی هستند. به طوری که در هوای نسبتاً سرد این منطقه، مجبور بوده اند همراه با همسران و کودکان خود روزهای گذشته را در معابر عمومی و پارک زندگی کنند. افرادی در جمع هستند که سه روز متوالی را در انتظار ثبت نام، بدون سرپناه در  پارک به سر می برده اند. این در حالی است که در برخی موارد با برخورد خشن پلیس رو به رو می شوند.

نبود امکانات بهداشتی تأسف بار است. تنها دو اتاقک به عنوان دستشویی عمومی وجود دارد که آن هم به دلیل وضعیت بد بهداشتی، تعطیل است.

حتی امکان شارژ کردن موبایل، به عنوان وسیله ای ضروری در این شرایط، بسیار دشوار است.

هیچ نهادی پاسخگو نیست و پناهجو بین ادارات مختلف- از شهرداری گرفته تا دفاتر مدیریت امنیت و غیره- دست به دست می شود.

پناهجویان برای رفع ابتدایی ترین نیازهای خود مانند خورد و خوراک، ناگزیرند خود پاسخگوی هزینه ها باشند که با توجه به بهای بالای مواد غذای و سوخت، این نیز به انبوه مشکلاتشان اضافه شده است.

فتاحی گزارش خود را با عکس هایی همراه کرده است.