در حالی که در اکثر کشورهای جهان، کارگران و سایر مردم در راهپیمایی ها و تجمعات مربوط به روز کارگر حضور یافتند، در ایران اما همچون ۳۰ سال گذشته…


شهروند ۱۲۲۸  پنجشنبه  ۷ می  ۲۰۰۹


 

در حالی که در اکثر کشورهای جهان، کارگران و سایر مردم در راهپیمایی ها و تجمعات مربوط به روز کارگر حضور یافتند، در ایران اما همچون ۳۰ سال گذشته در جمهوری اسلامی، کارگران اجازه بزرگداشت روز خود را هم ندارند.

روز جمعه ۱۱ اردیبهشت تظاهرات کارگران با سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجه شد به طوری که به نقل از شاهدان، به نظر می رسید تعداد نیروهای امنیتی به مراتب بیشتر از تظاهرکنندگان باشد. آنها پیش از جمع شدن افراد در پارک لاله در این پارک حضور داشتند و به محض مشاهده ی اولین تجمعات از در و دیوار و درخت ها به پایین ریختند و به ضرب و شتم افراد پرداختند. در گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر آمده است:  تشکلات مستقل کارگری طی فراخوانی، میدان آب نما در پارک لاله تهران را محل برگزاری تجمع کارگران به مناسب روز جهانی کارگر اعلام کرده بودند که با برخورد نیروهای امنیتی و بازداشت تنی از فعالان از برگزاری این تجمع ممانعت به عمل آمد.

بنا به گزارشات دریافتی، راس ساعت ۱۷، فعالان کارگری در این محل حضور پیدا کردند، این در حالی بود که از ساعتها پیش نیروهای امنیتی محل را به محاصره خود درآورده بودند.

راس ساعت ۵ و ۱۵ دقیقه در ضلع شرقی آب نما مراسم توسط هسته اولیه فعالان کارگری با جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ تن آغاز گردید. در همین زمان نیروهای امنیتی به سرعت اقدام به برخورد با حاضران کردند. این نیروها اقدام به ضرب و شتم حاضران اعم از زن و حتی نوجوانان نمودند.

نیروهای امنیتی تعداد بسیاری از حاضران منجمله زنان حاضر در این تجمع را بازداشت کردند.

فعالان کارگری حاضر در محل به مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گفتند، استقبال از فراخوان ما بی سابقه بود به طوری که جمعیتی بالغ بیش از دو هزار تن در این محل حضور به هم رسانیده بودند.

در نهایت نیروهای امنیتی همزمان با آغاز بارندگی، اقدام به پراکنده و بیرون کردن مردم از پارک نمودند. افرادی که در این موضوع مقاومت نمودند مورد ضرب و شتم و بعضاً بازداشت قرار گرفتند.

ادوارنیوز نیز در گزارش خود آورده است: مراسم روز جهانی کارگر در تهران و سنندج به خشونت کشیده‌شد. بنا به گزارش خبرنگار بامدادخبر، پلیس با ضرب و شتم کارگران و شلیک گلوله گاز اشک‌آور، تجمع‌کنندگان را متفرق کرده ‌است. هم‌چنین بنا به گزارش سایت تغییر برای برابری، شرکت‌کنندگان در مراسم، در شرایطی که در حال جمع شدن در میدان آب‌نما بوده‌اند، پیش از آن‌که پلاکاردهایشان را در بیاورند و یا شعاری بدهند، با برخورد خشونت‌آمیز پلیس مواجه شده‌اند. به گفته حاضران مأموران پلیس با خشونت بسیار به مردم حمله کرده‌اند، به طوری که سر و صورت بسیاری از شرکت‌کنندگان در اثر ضرب و شتم پلیس، خونین شده ‌است. شدت برخورد پلیس در حدی بوده ‌است که مردان پلیس به شدت زنان را، بویژه فاطمه شاه‌نظری ـ یکی از فعالان کارگری ـ را کتک زده‌اند.

این تجمع که به فراخوان سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران نی‌شکر هفت‌تپه، اتحادیه آزاد کارگران ایران، هیأت مؤسس بازگشایی کارگران نقاش و تزئینات ساختمان و کانون مدافعان حقوق کارگر فراخوان داده شده‌بود، پیش از شکل‌گیری سرکوب شد.

تأمین امنیت شغلی برای همه کارگران، برپایی تشکل مستقل کارگری، توقف اخراج کارگران، لغو کار کودکان، آزادی کارگران زندانی از جمله مطالبات این تجمع است.

 

هم‌چنین به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، در تجمع سنندج نیز بیش از ۱۰ نفر از سوی نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت شدند.

بنا بر این گزارش، نیروهای انتظامی و افراد لباس شخصی، شرکت‌کنندگان در این تجمع را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

ساعاتی پیش از برگزاری این تجمع، پنج فعال کارگری سنندج دستگیر شدند. صدیق کریمی، شریف ساعدپناه، مجید حمیدی، سید خالد حسینی و ژیان سبحانی پنج فعال کارگری بازداشت‌شده هستند.

نیروهای امنیتی صبح روز ۱۱ اردیبهشت با احضار فعالان کارگری سنندج خواستار لغو مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر شده‌ بودند. رئیس حراست اداره کار سنندج، از فعالان کارگری خواسته ‌بود به جای برگزاری مراسم مستقل اول ماه مه، در مراسم دولتی اداره کار سنندج شرکت کنند.

فعالان کارگری هفته گذشته اعلام کرده ‌بودند که درصدد برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در شهرهای سنندج، کرمانشاه و تهران هستند.

بنا به خبرهای منتشرشده، تجمع کارگران کرمانشاهی به صورت مسالمت‌آمیز برگزار شد. بیش از ۱۵۰ نفر از کارگران کارخانه‌ها و کارگران ساختمانی با حضور در برابر استانداری کرمانشاه مطالبات خود را اعلام کردند.

کارگران خواستار حضور استاندار کرمانشاه برای پاسخ‌گویی به مطالبات‌شان بودند. این مراسم نیز در دقایق پایانی با تهدید نیروهای امنیتی مواجه شد.


 

بازداشتی های روز جهانی کارگر ممنوع الملاقات هستند


 

سایت تغییر برای برابری در گزارش خود آورده است: خانواده های بازداشت شدگان روز جهانی کارگر همچنان با جواب های ضد و نقیض مسئولان روبرو هستند.

روز گذشته خانواده های بازداشت شدگان روز جهانی کارگر دو نامه تنظیم کردند یکی خطاب به قوه قضائیه و دیگری خطاب به دادسرای انقلاب اسلامی تهران. آنها در در نامه های خود ضمن رد هرگونه مجرم بودن اعضای خانواده شان خوستار آزادی بی قید و شرط آنها شدند. امروز هم جلوی دادستانی انقلاب جمع شدند و پلیس مجددا سعی کرد آنان را پراکنده کند و آنها را تهدید به بازداشت کرد. عده ای دیگر از آنها برای ملاقات زنان بازداشتی به اوین رفتند، اما به آنها گفته شد به دستور قاضی حداد کلیه بازداشتی های روز کارگر ممنوع الملاقات هستند.

نیلوفر احمدپور همسر مسعود لقمان، روزنامه نگار ضمن اعتراض به بازداشت بی دلیل همسرش که او را روزنامه نگار و فعال فرهنگی معرفی می کند می گوید: همسرش وکیل ندارد و مسئولان هم تا آن لحظه به آنها هیچ پاسخ روشنی نداده اند.

اکرم رحیم پور همسر جعفر عظیم زاده می گوید: جواب مشخصی نمی دهند. اول گفتند وثیقه پنجاه میلیونی بیاورید. حالا می گویند بازجویی هاشون تکمیل نشده است.

مادر افسانه عظیم زاده یکی دیگر از بازداشت شدگان می گوید دخترش از بند عمومی زندان تماس گرفته و حالش هم خوب است. مسئولان پرونده هیچ پاسخی نمی دهند. حتی در مورد وثیقه هم صحبتی نکرده اند. او اضافه می کند پارک رفتن جرم نیست و بازداشت دخترش غیرقانونی است.

رزا فرج اللهی دختر مریم محسنی با تاکید بر اینکه مادرش حق تجمع در روز کارگر را به رسمیت می شناسد می گوید آنها مجرم نیستند بلکه از حقشان استفاده کرده اند. او اضافه می کند خانم منیژه محمدی وکیل خانم ها مریم محسنی و شاه نظری از بازداشت شدگان روز کارگر توانسته اند با مسئولان دادگاه انقلاب صحبت کنند.

مادر امیر یعقوبعلی فعال دانشجویی و عضو کمپین ضمن اعتراض به روند رسیدگی و عدم پاسخگویی مسئولان می گوید: در برخی سایت ها اعلام شده که پسرش عضو سندیکای شرکت واحد است در حالی که امیر دانشجو است و طبیعتا چون در این حرفه شاغل نیست نمی تواند عضو سندیکا باشد. او با اشاره به بی گناهی پسرش اظهار امیدواری کرد که هر چه زودتر آزاد شود.

سایت مدرسه فمینیستی نیز از آخرین خبرها در این خصوص نوشته است: ۱۳ اردیبهشت نسرین ستوده به وکالت از طرف جلوه جواهری، کاوه مظفری و امیر یعقوبعلی به دادگاه انقلاب رفت. این سه عضو کمپین یک میلیون امضا که در حاشیه مراسم روزجهانی کارگر دستگیر شده اند  دیروز از بازداشتگاه وزرا به زندان اوین منتقل شدندو همچنان در زندان اوین به سر می برند.

نسرین ستوده وکیل این سه نفر که امروز برای پی گیری وضعیت موکلان خویش به دادگاه انقلاب مراجعه کرده بود می گوید: من امروز در دادگاه انقلاب هیچ جوابی نگرفتم و فقط اعلام میکنم که طبق اظهارات مادر جلوه جواهری و کاوه مظفری خانه این زوج جوان توسط ماموران اطلاعات قفل شده و کلید خانه نیز در اختیار ایشان است. امروز صبح که این دو مادر به خانه فرزندانشان رفته اند متوجه حضور ماموران اطلاعات در خانه شده و وقتی از صاحبخانه سئوال کرده اند ایشان گفته اند که ماموران از من خواسته اند تا کسی وارد خانه نشود .

نسرین ستوده افزود: کلیه اقدامات ماموران اطلاعات از اعمال زور علیه جلوه جواهری تا بردن ایشان بدون حکم قضایی و تفتیش منزل و قفل کردن در منزل و بردن کلید منزل غیر قانونی است.


 


 


 

امروز جلوه جواهری طی تماس تلفنی از زندان به مادرش خبر داده است که برای وی ۱۰۰ میلیون وثیقه صادر کرده اند. جلوه جواهری اعلام کرده است که چنین وثیقه ای را ندارد.

همچنین بر مبنای گزارش سایت تغییر برای برابری پگاه فرج الهی، دختر مریم حاجی محسن (محسنی) فعال کارگری درباره آخرین وضعیت مادرش می گوید:«به بعضی ها گفته اند برای زندانی ها وثیقه صادر کرده اند و بروید وثیقه را جور کنید من سئوالم این است که اصلا "برای چی این ها را گرفته اند؟ آنها که عمل خلافی انجام نداده اند. اصلا گردهمایی صورت نگرفته و اصلا اگر هم صورت می گرفت کار غیر قانونی انجام نشده بود. خلاصه خیلی ها را همان دم در پارک گرفتند یا به خانه ها حمله کردند و در خانه هایشان کارگرها را گرفته اند. حتی جلوی دادسرا فهمیدیم که به جلسه کارگران فلزکار مکانیک که در محل سرپوشیده ای بوده ریخته اند و همه را دستگیر کرده اند.»

کارگران به اعتراض مراسم دولتی را ترک کردند

بهناز مختاری مادر امیر یعقوبعلی فعال دانشجویی و حقوق زنان و کمپین که خیلی نگران فرزندش است می گوید: پس از دستگیری امیر در پارک لاله ساعت ده و نیم شب به خانه ما آمدند سه مامور به همراه امیر وارد خانه شدند یک دستگاه ریسیور را بردند. البته حکم تفتیش منزل را نشان نداده بودند به دخترم گفته بودند که چون خود امیر با ماست به حکم نیازی نیست. می خواستند کتاب های دخترم را بردارند که او گفت این کتاب ها مال اوست و آنها را جا گذاشتند اما به آنها گفته بودند اگر ماهواره داشتیم حتما ریسیور را همراه خود ببرند.

وقتی از آنها پرسیدیم چگونه پی گیر وضعیت امیر باشیم گفتند مشکل امیر سیاسی است. ما گفتیم آنها با دوستان شان نشسته و چای می خوردند اصلا تجمعی در کار نبوده اما آنها گفتند ما استعلام کردیم امیرسابقه دارد و جایی رفته که نباید می رفت." امروز هم که به دادگاه انقلاب رفتیم به ما جوابی ندادند حتی مرا به بازپرسی امنیت راه ندادند گفتند خودمان تماس می گیریم .

پسر من جرمی مرتکب نشده که بخواهند او را بازداشت کنند یا اتهامی به او بزنند. به نظرم قصد داشتند که او را به بهانه ای دستگیر کنند، دلیلش را هم نمی دانم اما روز کارگر بهانه خوبی برای آنها شد.

بهمن محمدی برادر لاله محمدی و از اقوام شریفه محمدی درباره بازداشت شدگان می گوید:«جلوی دادگاه ما را راه ندادند و تهدیدمان کردند. حدود ۵۰ نفر بودیم مرتب به ما می گفتند: نایستید والا شما را هم می گیریم . حتی خانم من پرسید یعنی به همین راحتی ! و آن ها هم گفتند بله به همین راحتی. »

او که از کرج به تهران آمده می گوید بعد از این که با خبر شدیم لاله و شریفه را گرفته اند از دیروز تا حالا در راه وزرا، آگاهی، دادگاه انقلاب و اوین سرگردانیم. حتی در وزرا هم داروهای خواهرم را نگرفتند. دیروز آقای قاضی جوانی به وزرا آمد از ساعت ۳۰/۴ تا ۶ آنجا بود. بعد از رفتن قاضی به ما گفتند بروید به خانه هایتان ما خودمان زنگ می زنیم، اما به سرعت زندانی ها را با یک ون از وزرا خارج کردند. فقط دو خانم را آزاد کردند. یکی از آن ها زن مسنی بود و دیگری زن جوانی بود که با بچه ۴ ساله اش به مدت ۲۴ ساعت در بازداشت بود.

به اوین که مراجعه کردیم گفتند این جا هستند ولی اسامی را نمی دهیم .می گویند برای بازداشتی ها وثیقه های سنگین بریده اند. در صورتی که آن ها کاری نکرده اند که بخواهند وثیقه بدهند. جرمی مرتکب نشده اند که مجرم باشند. در آخرین سئوالی که ما از دادگاه کردیم گفتند تا سه شنبه خبری به شما نمی دهیم بروید خانه هایتان خودمان خبر می دهیم


 

اطلاعیه کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه ۸۸

 

کمیته برگزاری مراسم اول ماه سال ۸۸ دومین اطلاعیه ی خود را در این خصوص صادر کرد. در این اطلاعیه آمده است:

کارگران ، مردم آزاده !

پیرو اطلاعیه شماره یک این کمیته که در آن یورش وحشیانه پلیس و نیروهای امنیتی به تجمع روز جهانی کارگر در پارک لاله تهران (عصر جمعه یازده اردیبهشت) و دستگیری بیش از صد و پنجاه نفر از کارگران، خانواده های آنان، مردم حاضر در پارک، فعالان جنبش های زنان و دانشجویان، اعلام شده است، اکنون موارد زیر برای آگاهی و اقدام به اطلاع شما میرسد:

با گذشت چهار روز از سرکوب و دستگیری در مراسم، کماکان حدود ۱۳۰ نفر  ـ از زن و مرد ـ در زندان اوین (بند ۲۴۰) در شرایط نامطلوبی در بازداشت به سرمیبرند.

خانواده های این عزیزان دستگیر شده در این مدت به کرات و مداوم در مقابل مراکز امنیتی و قضایی از جمله دادگاه انقلاب در خیابان معلم مراجعه کرده اند و تا کنون توسط عوامل  پلیس خانواده ها بارها تهدید به دستگیری و سرکوب شده اند  و مراجع قضایی پاسخهای ضد نقیض  به سئوالهای خانواده ها  داده اند .

بستگان این عزیزان هر روز بیش از پیش با همدلی و اتحاد اعتراض خود را در مقابل دادگاه انقلاب فریاد میکنند.

با وجود اینکه به تعدادی از خانواده های مراجعه کننده گفته شده است برای بسیاری از دستگیرشدگان وثیقه های سنگین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومانی صادر شده است، بسیاری از دستگیرشدگان با روحیه ی بسیار بالا اعلام کرده اند که آزادی ما باید بدون قید و شرط باشد و ما هیچ گونه قرار، اعم از کفالت یا وثیقه را نخواهیم پذیرفت.

کمیته برگزار کننده ی مراسم اول ما مه، ضمن محکوم کردن این برخوردها، وجدان بیدار همه ی آزادگان جهان را به این نکته جلب مینماید که آن همه ضرب و شتم و سرکوب این عزیزان که نشات گرفته از ماهیت سرکوبگرانه ی این حاکمیت سرمایه داری است اکنون و در حالی که این افراد بی دلیل در زندان محبوس هستند، به این شکل ادامه یافته است که برای آزادی آنان که هر روز بیجهت به تاخیر افتاده است از طرف خانواده ها باید تاوان مالی پرداخت شود. آیا این دستگاه پلیسی ـ امنیتی حکومت ایران نیست که باید تاوان هزینه های روحی و مادی این برخوردهای غیر انسانی را پرداخت نماید ؟!

 

کارگران، زنان، دانشجویان و مردان آزادیخواه !

خانواده های این عزیزان دربند هر روزه متحدانه و با روحیه ای استوار برای اعتراض به برخوردهای غیر انسانی دستگاه های پلیسی و قضایی در محل دادگاه انقلاب گرد هم میآیند. اکنون و هر روز دوشادوش آنان برای همدلی و اتحاد بیشتر به جمع آنان بپیوندیم!

کارگران و تشکل های کارگری ایران و جهان!

حاکمیت حامی سرمایه داری در ایران در روزهای قبل علاوه بر سرکوب هایی که در نقاط مختلف ایران برای سرکوب کارگران و مراسم آنان انجام داده در یورشی دیگر به جلسه ی تعاونی مصرف کارگران فلز کار مکانیک در نعمت آباد تهران حمله برده است و تعدادی از این کارگران را دستگیر کرده است.

همچنین همانطور که مطلعید مراسم اول ماه مه و اعلام مطالبات کارگران جزو حقوق مسلم و خدشه ناپذیر کارگران است. ما  خود را در صفوف همبستگی با تمامی کارگران جهان می بینیم و از شما دعوت میکنیم ضمن اینکه با نهایت توان و ظرفیت خود به بازتاب اخبار و گزارشات سرکوب هایی که در روز جهانی کارگر بر کارگران شرکت کننده در این مراسم رفته است، می پردازید با ایجاد فشار از هر طریق ممکن برای آزادی بی قید و شرط دستگیرشدگان مراسم اول ماه مه در تهران و ایران و حمایت از مطالبات آنان برخیزید !

 

 تهران ـ چهارده اردیبهشت/کمیته ی برگزاری مراسم اول ماه مه ۸۸

 

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه/ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه/ اتحادیه آزاد کارگران ایران / هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزیینات ساختمان/ شورای همکاری فعالین و تشکل های کارگری: کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های آزاد کارگری/کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری/جمعی از فعالان کارگری/ شورای زنان/ کانون مدافعان حقوق کارگر