رادیو آلمان: به گفته یک مسئول، با تداوم روندکنونی، سفره های آب زیرزمینی ایران تا ۱۵ سال دیگر نابود خواهد شد. او همچنین ازاحتمال مواجه شدن ایران در سال ۲۰۵۰ با “کم آبی مطلق” خبر داد. مقام‌های ایران آب را مسئله ای “امنیتی” می‌دانند.
بنفشه زهرایی، دبیر “کارگروه ملی سازگاری با کم آبی” و مدیرکل دفتر مدیریت مصرف و ارتقای بهره وری آب و آبفای وزارت نیرو، روز چهارشنبه ۲۱ آذر (۱۲ دسامبر)با اشاره به اینکه ایران جزو ۲۰ کشور اول دنیا از لحاظ مصرف منابع آبی و انرژی است، گفت که با تداوم وضعیت کنونی، آبخوان های (سفره های آب زیرزمینی) کشور تا۱۵ سال دیگر از بین خواهند رفت.
خانم زهرایی گفت: «در سال ۲۰۵۰، ایران با جمعیتی حدود ۱۱۷ میلیون نفر و سرانه منابع آب تجدیدپذیر کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب با کم‌آبی مزمن مواجه خواهد شد.”
دبیر “کارگروه ملی سازگاری با کم آبی” همچنین با بیان این که در سال ۲۰۵۰ میلادی منابع آبی “محدود کننده اصلی توسعه و بهداشت برای جوامع انسانی” خواهند بود، هشدار داد که چنانچه ایران به “سرانه کمتر از ۵۰۰ مترمکعب به ازای هر نفر” برسد، کشور با “کم‌آبی مطلق” مواجه خواهد شد.
بنفشه زهرایی در عین حال گفت که ایران از هم اکنون نیز “به علت توزیع ناهمگون در برخی از استان‌ها” با این معضل مواجه است. به گفته این مقام مسئول: «همچنین در توزیع جمعیت به طور مناسبی عمل نکرده‌ایم، یعنی حدود ۵۰ درصد از جمعیت کشور درناحیه مرکزی کشور متمرکز شده و این در حالی است که تنها ۲۵ درصد منابع آبی در این نواحی وجود دارد.”
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف و ارتقای بهره وری آب و آبفای وزارت نیرو در ادامه با اشاره به این که در ایران “هیچ تناسبی میان توزیع جمعیت و منابع آبی به چشم نمی‌خورد”،تصریح کرد: «ناآگاهی نسبت به منابع آب زیرزمینی و آسیب پذیری این منابع باعث شده که ما آن تعهد سیاسی که برای حفظ این منابع باید داشته باشیم را نداشته و منابع مالی کافی برای حفاظت از این منابع فراهم نشود و در درازمدت ظرفیت مدیریت منابع آبی در کشور شکل نگیرد.”
خانم زهرایی “یکی از علل اصلی” اختلال در تعامل میان دستگاه‌های دولتی و بخش خصوصی بر سر استفاده از منابع آب را در این دانست که در گذشته “دولت‌ها توجه کافی به منابع آبی نداشتند و اطلاعات کافی در این حوزه نیز جمع آوری نشده و به دنبال آن اعتماد مورد نیاز برای ذی نفعان و بهره برداران نیز به وجود نیامده است.”
دبیر”کارگروه ملی سازگاری با کم آبی” تصریح کرد: «حفاظت و بهره برداری ازمنابع آب های زیرزمینی و مدیریت آنها به کندی انجام می‌شود. روند اجرایی آن طولانی مدت است و باید در طولانی مدت در خصوص این مسئله برنامه ریزی شود، اما مدیران ما نگاه درازمدت به مسئله را ندارند.”
با کاهش مداوم آب‌های زیرزمینی در ایران و گسترش خشکسالی، اهالی بسیاری از مناطق ایران حتیاز آب آشامیدنی سالم محروم اند. با کاهش آب رودخانه ها و آلودگی آنها در برخی مناطق، از سطح زمین های کشاورزی نیز کاسته شده و بحران های معیشتی پدید آمده است. بحران آب در ماه ها و سال های گذشته در موارد زیادی به درگیری هایی میان خود مردم و یا میان مردم و مأموران انتظامی انجامیده است.
از جمله روز ۲۱ تیرماه گذشته در پی درگیری مأموران انتظامی کازرون با مردم بر سر “جمع‌آوری پمپ‌های غیرمجاز آب” یکی از ساکنان محلی کشته شد.
بحران آب در ایران چنان جدی است که حتی مقام های دولتی و حکومتی نیز از آن به عنوان مسئله ای امنیتی نام برده اند. این امر حتی باعث تشکیل “کمیته آب” در کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی شده است. عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست،”۷۰ درصد مشکلات کشور” را ناشی از بحران آب دانسته و گفته است که چنانچه مصرف آن در کشور کم نشود، “تمدن هشت هزار ساله ایران نابود خواهد شد.”
