فاطمه سپهری، حوریه فرج‌زاده و نرگس منصوری سه زن امضاء کننده ی «بیانیه چهارده کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی” در تهران و مشهد بازداشت شدند
ایران اینترنشنال: در میان بازداشت‌شدگان مشهد همچنین دستکم ۴ تن یعنی «جواد لعل محمدی، هاشم خواستار، محمدحسین سپهری و محمد نوری‌زاد» از ۱۴ امضاء کنندگان «بیانیه برای استعفای رهبر جمهوری اسلامی و تغییر قانون اساسی» نیز حضور دارند. بازداشت‌ها از مشهد آغاز شد؛ وقتی شماری از فعالان مدنی و صنفی روز یک‌شنبه درصدد برگزاری تجمعی در اعتراض به حکم ۱۳سال حبس «کمال جعفری یزدی» مقابل محل برگزاری دادگاه تجدیدنظر این استاد دانشگاه ساکن مشهد بودند، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
اسامی بازداشت‌شدگان «جواد لعل محمدی، هاشم خواستار، فاطمه سپهری، محمدحسین سپهری، حوریه فرج‌زاده، محمد نوری‌زاد، عبدالرسول مرتضوی و پوران ناظمی» اعلام شد.
همزمان عصر یک‌شنبه گزارش شد که نرگس منصوری یکی از چهارده کنشگری که هفته گذشته طی بیانیه‌ای خواهان استعفای علی خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی شدند، هنگام بازگشت به منزل خود، بازداشت شد.
نرگس منصوری، فعال مدنی و کارگری و حقوق زنان، عضو سندیکای شرکت واحد و فرزند جانباز شهید، و یکی از امضاءکنندگان «بیانیه چهارده کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی» است.
او پیش از بازداشت با انتشار ویدئویی با تاکید بر اینکه «تبعیض‌ها و ستم علیه زنان ایران در جمهوری اسلامی یک آپارتاید جنسیتی تمام عیار است. علیرغم تمام تلاش‌ها و مبارزات مدنی جنبش زنان هنوز ظلم و ستم و تبعیض علیه زنان در ایران بیداد می‌کند. زنان در جمهوری اسلامی شهروند درجه دوم محسوب می‌شوند.»
نرگس منصوری با بیان اینکه هنوز در جمهوری اسلامی زنان از حق طلاق، حق حضانت فرزند، حق ارث برابر محروم هستند، حق رهبر شدن و رئیس جمهور شدن و وزیر و قاضی شدن را ندارند، زنان حق ورود به استادیوم ورزشی را ندارند، از بدیهی‌ترین حق خود، حق پوشش اختیاری محروم هستند، زنان حق آواز خواندن و حق رقصیدن ندارند، دختران ایران با پدیده شوم دختر همسری مواجه هستند و این کودک آزاری که در حقیقت تجاوز به کودک است در جمهوری اسلامی مجاز است، گفت: به عنوان یکی از امضاءکنندگان «بیانیه چهارده کنشگر زن» بر این باورم که حقوق زنان اولین قربانی جمهوری اسلامی است. این رژیم یکی از زن ستیزترین و ضد انسانی‌ترین رژیم‌های جهان است. جمهوری اسلامی زندگی ایرانیان به ویژه طبقه تهیدست را تباه کرده و چیزی جز جنگ‌افروزی، خشونت، ناامنی و فقر و فلاکت، اعتیاد کودکان کار، بیکاری، ناامیدی و خودکشی از گرسنگی و نداری، شکنجه و اعدام به همراه نداشته است.
دیگر بس است. می بایست عاملان این بدبختی‌ها به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه و دادگاهی شوند. ما می‌خواهیم آزادی به ایران، به خانه تک تک ایرانیان بازگردد. ما می‌خواهیم مطبوعات و رسانه‌ها آزاد شوند و سانسور حکومتی نداشته باشیم. ما می‌خواهیم تشکیل انواع تشکل‌های کارگری، دانشجویی، فرهنگی، بازنشستگان و دیگر تشکل‌ها آزاد باشد. ما می‌خواهیم ابراز نظر و عقیده آزاد باشد و دیگر شاهد کشته شدن جوانان سرزمین‌مان به دست جنایتکاران در زندان‌ها به خاطر توهین به رهبری و اعتراض به دیکتاتوری نباشیم. ما می‌خواهیم زندانیان سیاسی بدون قید و شرط آزاد شوند. ما می‌خواهیم انتخابات فرمایشی را تحریم کنیم. ما می‌خواهیم تدوین قانون اساسی ایران بر پایه منشور جهانی حقوق بشر و نگاه آن به کنوانسیون‌های جهانی باشد. ما می‌خواهیم همراه با مردم عزیز ایران فریاد بزنیم، جمهوری اسلامی باید برود و حکومتی سکولار دموکرات تشکیل شود.
در میان بازداشت‌شدگان مشهد نیز نام «حوریه فرج‌زاده» دیده می‌شود. او یکی دیگر از امضاءکنندگان «بیانیه چهارده کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی» است.
حوریه فرج‌زاده، خواهر شهرام فرج‌زاده یکی از کشته‌‌شدگان اعتراضات سال ۱۳۸۸ یعنی همان جوانی است که خودروی نیروی انتظامی در میدان ولیعصر تهران او را زیر گرفت و چند بار از رویش رد شد.
«فاطمه سپهری»، فعال مدنی و حقوق زنان و همسر شهید، که به اتفاق برادرش محمدحسین سپهری روز یک‌شنبه در مشهد بازداشت شد، یکی دیگراز امضاء کنندگان «بیانیه چهارده کنشگر زن برای استعفای خامنه‌ای و گذار از جمهوری اسلامی» است.
او پیش از امضای این بیانیه نیز در پیامی ویدئویی ضمن اعتراض به شرایط زنان در جمهوری اسلامی ایران نیز اعلام کرده بود که بیانیه های درخواست کنارگیری خامنه‌ای، واکنشی به شرایط فعلی کشور و از جمله صدور احکام سنگین علیه فعالان مدنی و اعتراضی به احکام سنگین صادر شده علیه زنانی است که تنها جرمشان اعتراض به «حجاب اجباری» است.
دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ یعنی حدود دو هفته پیش چهارده تن از «کنشگران مدنی و فعالان حوزه زنان» در ایران با انتشار بیانیه ای برای استعفای خامنه ای و گذار از جمهوری اسلامی، حکومت فعلی را « نظام ضد زن» خواندند و با اشاره به اینکه «چهار دهه حکومت ولایت مطلقه فقیه منجر به حذف ضدانسانی نیمی از جمعیت کشور» شده، اعلام کردند که در مبارزه‌ای با تکیه به شیوه‌های مدنی و بدون خشونت «علیه این نظام ضد زن به پاخاسته و خواستار گذار کامل از نظام جمهوری اسلامی و تدوین قانون اساسی جدیدی» هستند که «در آن کرامت و هویت و حقوق برابر زنان در تمامی عرصه‌ها به رسمیت شناخته شود».
