سازمان گزارشگران بدون مرز گزارش می دهد که ایران با ۱۰ روزنامهنگار و شهروند خبرنگار زن که در بازداشت به سر میبرند به بزرگترین زندان در جهان برای زنان روزنامهنگار تبدیل شده است.
گزارشگران بدون مرز در تازه ترین گزارش خود از موج تازه ای از بازداشت و سرکوب روزنامهنگاران و شهروند− خبرنگاران خبر داده است. بنا بر این گزارش جمهوری اسلامی ایران در رده بندی جهانی آزادی رسانهها در ۲۰۱۹ از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ۱۷۰ قرار دارد. اما زمانی که سخن بر سر فشار بر زنان خبرنگار است، جمهوری اسلامی به ته جدول سقوط میکند.
رضا معینی مسئول دفتر ایران و افغانستان این سازمان می گوید: «ایران که بیش از این یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای روزنامه نگاران بود، امروز به بزرگترین زندان جهان برای فعالان رسانه ای زن تبدیل شده است.»
او به زندانی بودن ۱۰ روزنامه نگار و شهروند خبرنگار در جمهوری اسلامی اشاره میکند و گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران را فراخوانده است که «به فوریت برای آزادی این زندانیان و وضعیت فاجعهبار آزادی رسانهها در ایران اقدام کند.»
سازمان گزارشگران بدون مرز به بازداشت نوشین جعفری اشاره کرده است که در مرداد امسال به زندان افتاد. او خبرنگار حوزه سینما و تاتر است و به گزارش این سازمان در خبری که در شبکه های اجتماعی از سوی «ترولهای نزدیک سپاه پاسداران» انتشار یافت، نوشین جعفری متهم به داشتن حسابی توئیتری ناشناسی شده که «به مقدسات اسلامی توهین می کرده است». این سازمان به نقل از نزدیکان نوشین جعفری نوشته است که او «از سوی مأموران سازمان اطلاعات سپاه برای اعترافات دروغین زیر فشار قرار دارد.»
مورد دیگر مرضیه امیری، روزنامهنگار روزنامه شرق است که روز ۱۱ اردیبهشت سال جاری (روز جهانی کارگر) به هنگام تهیه گزارش از بازداشت شدگان گردهمآیی مسالمت آمیز برگزار شده از سوی سندیکاهای کارگری، در خیابان وزرای تهران بازداشت شد. او به ۱۰ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است. به گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز «شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به تاریخ ۲۳ مرداد از آزادی موقت وی با سپردن وثیقه خوداری کرد.»
اتهام مرضیه امیری «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، « تبلیغ علیه نظام» و « برهم زدن نظم عمومی» اعلام شده است.
اتهام: اطلاع رسانی از بدرفتاری و سرکوب کارگران
عسل محمدی، دانشجوی دانشگاه آزاد و از اعضای تحریریه نشریه دانشجویی گام از سال گذشته در زندان است. او هنگام همراهی افرادی که در اعتصاب کارگران هفت تپه در مرداد ماه سال گذشته شرکت کرده بودند، روانه زندان شد. گزارشگران بدون مرز همچنین از ساناز اللهیاری و همسرش امیرحسین محمدی فر و امیر امیرقلی دیگر همکاران این نشریه دانشجویی گزارش داده که «از دی ماه سال پیش برای اطلاع رسانی از اعتصاب کارگران هفت تپه و بد رفتاری و شکنجه بازداشت شدگان در زندان بسر می برند.»
در کنار این زنان گزارشگران بدون مرز به فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی عکاس و شهروند خبرنگار زندانی و برنده جایزه شهروند خبرنگار اشاره کرده است که ابتدای تیرماه دو سال پیش از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و «تنها جرم وی اطلاع رسانی از شرایط بازداشت پسرش و اعتراض به رفتار غیر انسانی و ظالمانه با او است.»
احکام سنگین برای انتقاد از بیعدالتی در دستگاه قضایی
هنگامه شهیدی یکی دیگر از این زنان است که از تیرماه ۱۳۹۷ در زندان بسر می برد. او به ۱۲ سال و نه ماه زندان محکوم شده که هفت سال آن اجرایی است و دو سال آن محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب و فعالیتهای مجازی و رسانه ای است و در این مدت حق خروج از ایران را ندارد. او «در صفحه توئیتر خود نوشتههایی را درباره شرایط بازداشت پیشین خود و انتقاد از بی عدالتی در دستگاه قضایی و رئیس وقت آن صادق لاریجانی منتشر کرده بود.»
گزارشگران بدون مرز درباره وضیعت سه تن از زندانیان زنی نوشته که با اذیت و آزار شدیدی در زندان روبرو شدند: سپیده مرادی، آویشا جلال الدین و شیما انتصاری سه همکار سایت مجذوبان نور و از دروایش گنابادی که در حال گذراندن محکومیت پنج سال زندان هستند. این سازمان در مورد آنها نوشته است این سه تن «چه در زندان قرچک و چه در زندان سیهنام اوین از مراقبتهای بهداشتی و پزشکی محروم بودهاند.»
نرگس محمدی، از قدیمیترین زندانیان زن
نرگس محمدی، روزنامهنگار و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر ایران از اردیبهشت سال ۹۴ در زندان بسر میبرد. به او سه اتهام زده شده و برای این سه اتهام مجازاتی معادل ۱۶ سال زندان تعیین شده است: «پنج سال برای “اجتماع و تبانی علیه نظام” یک سال برای “برای تبلیغ علیه نظام” و ده سال برای تاسیس و همکاری با انجمن لگام، انجمنی برای لغو مجازات اعدام». گزارشگران بدون مرز نوشته است که بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با درنظر داشت «مجازات اشد»، نرگس محمدی باید ١٠ سال زندان را تحمل کند.
گزارشگران بدون مرز پیشتر با صدور اطلاعیهای، تلاشهای قوه قضائیه و سازمانهای امنیتی ایران برای تأثیرگذاری بر رسانههای فارسی زبان خارج کشور با وارد کردن فشار بر خانواده خبرنگاران و کارمندان این رسانهها در ایران را محکوم کرده بود. این سازمان اضافه کرده بود که بیش از ۵۰ روزنامهنگار خارج کشور از سوی سازمانهای امنیتی حکومت ایران تهدید شدهاند. همچنین پیشتر جمهوری اسلامی ایران با بازداشت برخی از خبرنگاران دوتابعیتی، آنان را به «جاسوسی» متهم کرده است.