رادیو فردا: نیلوفر بیانی، از بازداشت‌شدگان پرونده مدافعان محیط زیست، در چند نامه به مقام‌های مختلف در جمهوری اسلامی، از «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» در جریان دستکم «۱۲۰۰ ساعت» بازجویی خود به دست بازجویان سازمان اطلاعات سپاه پاسداران خبر داد.
شرح اتفاقاتی که بر این فعال محیط زیست از زمان بازداشت خود در چهارم بهمن ۱۳۹۶ گذشته تنها ساعاتی پس از آن توسط بی‌بی‌سی فارسی منتشر شد که سخنگوی قوه قضاییه ایران تایید کرد احکام صادره در پرونده هشت فعال محیط زیست قطعی شده و این افراد در مجموع به ۵۸ سال زندان محکوم شده‌اند.
بر اساس رای دادگاه، مراد طاهباز (متهم ردیف اول این پرونده)، به جرم «همکاری با آمریکا» به ده سال حبس و رد «وجوه دریافتی» محکوم شد. مبلغ جریمه نقدی هنوز اعلام نشده است.
نیلوفر بیانی (متهم ردیف دوم این پرونده) نیز به ده سال حبس محکوم شده است.
هومن جوکار و طاهر قدیریان هر یک به ۸ سال حبس محکوم شده اند. سام رجبی، سپیده کاشانی و امیرحسین خالقی نیز هر یک به شش سال و عبدالرضا کوهپایه زاده به ۴ سال حبس محکوم شده‌اند.
پس از دو سال این نخستین بار است که محتوای نامه‌های نیلوفر بیانی به مقام‌های جمهوری اسلامی منتشر می‌شود، نامه‌هایی که البته هیچ نتیجه‌ای برای او در بر نداشت.
به نوشته بی‌بی‌سی فارسی، این کارشناس محیط زیست، در شرح حالی که در اواسط بهمن‌ماه جاری تنظیم شده، می‌نویسد که ماموران در جریان بازجویی، وی را تحت فشار به «تقلید صدای حیوانات وحشی» وادار ساخته و به «تزریق آمپول فلج‌کننده و آمپول هوا» تهدید کرده‌اند.
نشان دادن عکس جسد کاووس سیدامامی به وی و تهدید به این که «عاقبت خودت و تمام همکاران و اعضای خانواده‌ات نیز همین است، مگر آن که هر آن چه ما می‌خواهیم بنویسی» و نیز «تکرار مکرر کثیف‌ترین توهین‌های جنسی» از دیگر شکنجه‌های روانی است که به گفته خانم بیانی بر او گذشته است.
نیلوفر بیانی همچنین در نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، مورخ ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ نوشته وی «به همراه هفت مرد مسلح به ویلایی خصوصی در لواسان منتقل شده تا با وجود امتناع، مجبور به نظاره رفتار غیراخلاقی و غیراسلامی آنها در استخر خصوصی بشود.»
او در نامه دیگری به فردی به نام «حسینی»، رئیس بند دو الف بازداشتگاه سپاه در زندان اوین مورخ ۲۶ دی ۱۳۹۷، درباره رفتار ماموران و بازجویان خود نوشته است: «تکرار مکرر کثیف‌ترین توهین‌های جنسی که در بازجویی‌های طولانی با حضور تیم بزرگی از بازجوها با جزئیات چندش‌آور تخیلی مطرح می‌کردند، و درخواست (مجبور کردن) از من که تصورات جنسی آنها را تکمیل کنم.»
در این نامه همچنین درباره بی‌نتیجه بودن نامه‌نگاری‌ها و درخواست‌های وی برای رسیدگی به وضعیتش آمده است: «در کمال ناباوری، هر بار پس از افشاگری و درخواست کمک از مسئولین مربوطه با مضاعف شدن فشارها روبه‌رو شده و تهدیدها و شکنجه‌ها فزونی یافت و مکررا به من یادآور می‌شدند… کاری نکن که لج سیستم را درآوری.»
نیلوفر بیانی در متن «آخرین دفاع» خود در شهریور ۱۳۹۸ نیز که برای نخستین بار منتشر شده، از ترس دائمی از امکان عملی شدن تهدیدهای جنسی سربازجوی پرونده خبر داده است.
وی می‌نویسد: «ویدئوها گواهند که بازجوی اصلی با اسم مستعار حمید رضایی، که هنوز نام او رعشه بر تن من می‌آورد، چه رفتاری با من داشته است. به دلیل رفتارهای بی‌شرمانه اش هربار که بازجویی‌ها به درازا می‌کشید و تا بعد از تاریکی ادامه داشت، وحشت از تعرض جدی وجودم را می‌لرزاند.»
نیلوفر بیانی در نامه ای که در اواسط بهمن ماه نوشته، به توصیف شکنجه هایی پرداخته که “طی ۲۲ ماه بازداشت موقت غیرقانونی” در بند ۲ -الف سپاه پاسداران متحمل شده است.
خانم بیانی با تاکید بر اینکه “هرگونه اعتراف مبنی بر جاسوسی یا فعل مجرمانه دیگر تحت شدیدترین شکنجه های روحی و روانی و تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی طی دستکم ۱۲۰۰ ساعت بازجویی به من دیکته و القا شده”، از دادگاه خواسته “ویدیوها و فایل‌های صوتی بازجویی ها و همچنین پرونده پزشکی” او را در زمان بازداشت بررسی کند تا صحت گفته هایش تایید شود.
این زندانی گفته اتهامات مطرح علیه او “بدون ارائه حتی یک دلیل و سند قانونی” و صرفا بر مبنای اعترافات اجباری و نیز گزارشات محرمانه نیروهای مسلح صادر شده، “که به گفته قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران آن‌قدر محرمانه هستند که نه متهم، نه وکیل، و نه حتی خود قاضی نیز اجازه رویت آنها را ندارند.
این فعال محیط زیست نوشت: «ترس من در مورد این که اگر هر آن چه می‌خواست ننویسم دست به تعرض و خشونت جنسی بزند را تشدید می‌کرد. حضور توجیه نشده و غیرمنتظره او در مکان‌هایی مثل راهرو تاریک و حیاط بازداشتگاه و رفتار چندش‌آورش باعث می‌شد در هیچ جا احساس امنیت نکنم و اضطراب غیرقابل تحمل من به این دلیل هیچ وقت قطع نمی‌شد.»
او چهارم بهمن سال ۱۳۹۷ نیز در نامه‌ای به صادق لاریجانی، رئیس پیشین قوه قضاییه، نوشته بود که ماموران اطلاعات سپاه بارها به صراحت به او گفته‌اند: «بر دهان قاضی‌ای خواهند کوبید که حکمی غیر از حکم از پیش نوشته شده سپاه را در دادگاه قوه قضاییه قرائت کند.»
نیلوفر بیانی اواسط شهریور ۱۳۹۷ به عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان وقت تهران گفته بود که اعترافاتش زیر فشار شکنجه و تهدید بوده و کلا دروغ است، ولی آقای دولت‌آبادی به او پاسخ داده است که «اجازه پس گرفتن اعترافاتش را ندارد.»
احکام فعالان محیط زیست در حالی عینا در دادگاه تجدیدنظر تائید شده که وزارت اطلاعات دولت حسن روحانی بارها اتهام «جاسوسی» آنها را رد کرده است.
۲۱ بهمن ۹۶ نیز به خانواده کاووس سیدامامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست که همراه با دیگر هشت فعال محیط زیستی بازداشت شده بود، اطلاع داده شد که در زندان «خودکشی» کرده، ولی خانواده‌اش این ادعا را رد کرده‌اند.
از آن زمان تاکنون ده‌ها فعال محیط زیست در نقاط مختلف ایران بازداشت شده‌اند. وضعیت بازداشت‌شدگان این پرونده به اندازه‌ای نگران‌کننده گزارش می‌شد که پیش از این غلامرضا حیدری، نماینده تهران، به حسن روحانی، رئیس جمهور، به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی درباره «شکنجه» فعالان محیط زیست زندانی و افراد موسوم به متهمان ترور دانشمندان اتمی تذکر داده بود.
