صدای امریکا: درگذشت فرزانه تأییدی، ستاره سال‌های دور سینمای ایران، بازتاب زیادی در شبکه‌های اجتماعی داشت و بسیاری از هنرمندان ایرانی درگذشت او را تسلیت گفتند.

این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر ایران سه شنبه ۵ فروردین پس از مبارزه ای طولانی با سرطان، در ۷۵ سالگی در لندن درگذشت.

فرزانه تأییدی فعالیت های هنری خود را با بازی در تئاتر و نمایش‌های تلویزیونی آغاز کرد و پس از تحصیل در آمریکا و بازگشت به ایران، وارد عرصه سینما شد.

او پیش از انقلاب ایران در ۷ فیلم بازی کرد که برخی از آنها از جمله آثار شاخص دهه ۵۰ خورشیدی بودند.

فرزانه تأییدی در فیلم‌هایی مانند «خاک» و «سفر سنگ» ساخته مسعود کیمیایی، «هشتمین روز هفته» اثر حسین رجائیان، «صلات ظهر» به کارگردانی سعید مطلبی، و «واسطه ها» ساخته حسن محمدزاده حضور داشت.

اما «فریاد زیرآب» به کارگردانی سیروس الوند مشهورترین فیلمی است که این هنرمند در آن به ایفای نقش پرداخت. او در این اثر عاشقانه با داریوش اقبالی، خواننده نامدار ایرانی، همبازی بود.

مجموعه تلویزیونی «طلاق»، ساخته مسعود اسدالهی، نیز یکی از برنامه‌های محبوبی بود که فرزانه تأییدی را به شهرت زیادی رساند و توانایی های بازیگری او را به نمایش گذاشت.

«میراث من، جنون» اثر مهدی فخیم زاده که پس از انقلاب و در سال ۱۳۶۰ ساخته شد، آخرین فیلمی است که فرزانه تأییدی در ایران بازی کرد.

فرزانه تأییدی پس از مدتی بدون هیچ توضیح مشخصی از وزارت فرهنگ اخراج شد و مسئولان او را از انجام تمامی فعالیت های هنری منع کردند.

این هنرمند بعدها در گفتگوهای خود، بهایی بودن پدرش را یکی از دلایل اخراج و ممنوع الکاری خود عنوان کرد. او پس از چند سال خانه نشینی، در سال ۱۳۶۵ ‌‌به دلیل ممنوع الخروجی، بصورت غیرقانونی از ایران خارج شد و در نهایت به انگلیس رفت.

در این دوره بازی فرزانه تأییدی در فیلم جنجالی «بدون دخترم هرگز» در دهه هشتاد میلادی، با واکنش های متفاوتی همراه شد و حکومت ایران به شدت از او و سایر هنرمندان ایرانی فیلم انتقاد کرد.

فرزانه تأییدی در سال‌های اخیر فعالیت هنری خاصی نداشت و با بهروز به‌نژا‌د، از بازیگران پیشکسوت سینما و تئاتر ایران، زندگی می کرد. او در دوران بازیگری خود با بسیاری از ستاره های بزرگ تئاتر و سینمای ایران همکاری داشت و برای بازی در فیلم‌های «هشتمین روز هفته» و «خاک»، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم «سپاس» در ایران را دریافت کرد.

به این ترتیب فرزانه تأییدی نیز به کاروان بزرگ هنرمندانی پیوست که پس از انقلاب ۱۳۵۷ و کنار گذاشته شدن توسط جمهوری اسلامی، دیگر نتوانستند به فعالیت‌های خود ادامه دهند و بعد از مهاجرت اجباری، سرانجام در غربت درگذشتند.