رادیو آلمان: پنج‌شنبه ۱۸ فروردین ماه، سازمان «یونسکو» اعلام کرد که جایزه‌ی جهانی آزادی مطبوعات سال ۲۰۱۱ را به احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار زندانی ایرانی اهدا کرده است.
جایزه‌ی جهانی آزادی مطبوعات سازمان «یونسکو» و «گیامورو کانو» در سال ۱۹۹۷ از سوی کمیته اجرایی یونسکو تاسیس شده است و هرساله در روز ۳ ماه مه (۱۳ اردیبهشت) به روزنامه‌نگار، نهاد رسانه‌ای یا سازمان غیردولتی فعال در حوزه‌ی رسانه‌ای که از حق آزادی مطبوعات دفاع کرده و در این راه تلاش کرده و متحمل هزینه شده، اهدا می‌شود. نامزدهای دریافت این جایزه نیز از سوی دولت‌های عضو یونسکو، سازمان‌های جهانی یا محلی مدافع حقوق بشر و آزادی بیان یا فعالان شناخته‌شده‌ی حقوق بشر معرفی می‌شوند.
ایرنا بوکوآ، مدیر کل «یونسکو»، ضمن اعلام خبر اهدای جایزه‌ی سال ۲۰۱۱ به احمد زیدآبادی، گفت: «احمد زیدآبادی در همه‌ی دوران فعالیت مطبوعاتی خود شجاعانه از آزادی بیان، آزادی مطبوعات و حق بنیادین انسان که مبنای دیگر آزادی‌های مدنی است دفاع کرده و جامعه‌ای آزاد بر مبنای تساهل و تسامح را خواستار شده است».
مدیر کل «یونسکو» ضمن ابراز نگرانی درباره‌ی وضعیت سلامت زیدآبادی در زندان و شرایط نگهداری وی، اعلام کرد: «من از مسئولان قضایی و امنیتی ایران تقاضای ازادی احمد زیدآبادی را دارم».
در آخرین گزارش‌های سازمان «گزارشگران بدون مرز» از ایران به عنوان «بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران» در جهان یاد شده و از بعد از انتخابات مناقشه‌برانگیز ریاست‌جمهوری سال ۸۸، بیش از ۱۳۰ روزنامه‌نگار و وب‌نگار در ایران بازداشت شده و روزنامه‌نگاران بسیاری مجبور به فرار از کشور شده‌اند.
دینا سانگور، رئیس هیئت داوران جایزه‌ی جهانی آزادی مطبوعات «یونسکو» نیز ضمن تجلیل از تلاش‌های احمد زیدآبادی در دفاع از آزادی بیان و مطبوعات، اعلام کرد: «اهدای این جایزه به احمد زیدآبادی نه فقط تجلیلی از مقاومت و تعهد این روزنامه‌نگار ایرانی در جهت آزادی بیان، انسانیت، دموکراسی و حقوق بنیادین بشر است، که تجلیلی از بسیاری دیگر از روزنامه‌نگاران ایرانی است که هم اکنون در زندان به سر می‌برند».
احمد زیدآبادی ۲۴ خردادماه ۸۸ دستگیر شد. بنا به گفته‌ی همسرش، هفده روز اول بازداشت را در یک سلول یک در یک و نیم متر در حال اعتصاب غذا به سر برده است و ۱۸ روز دیگر نیز در همان اتاق بدون هیچ‌گونه تماسی با بیرون نگاه داشته شده است. احمد زیدآبادی در آذرماه ۸۸ به ۶ سال زندان در تبعید در شهر گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هرگونه فعالیت سیاسی و اجتماعی، حضور در احزاب و سخنرانی‌ها و مصاحبه چه به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم شد. مهم‌ترین اتهام او نگارش نامه‌ای سرگشاده به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی بود که در آن نامه از انتقادناپذیر بودن رهبر جمهوری اسلامی انتقاد کرده بود.
زیدآبادی پیش از این نیز در سال ۱۳۷۹ به اتهام تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه نظام ۱۳ ماه را در زندان به سر برد. وی که عضو هیئت مدیره‌ی «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران» و شورای سیاست‌گذاری «سازمان ادوار تحکیم وحدت» است، سمت دبیرکل ادوار تحکیم وحدت را هم برعهده داشت.
احمد زیدآبادی بعد از نزدیک به دو سال بازداشت، هنوز از حق استفاده از مرخصی محروم است. پیش از این جایزه‌ی «قلم زرین آزادی» که از سوی «انجمن جهانی روزنامه‌نگاران و ناشران خبر» اهدا می‌شود نیز به احمد زیدآبادی تعلق گرفته بود.
