۱ـ دوست های شاد و خوش و خرم و سر حالت رو برای خودت نگه دار! آدم های بی حس و حال تو رو هم بی حال می کنن.
۲ـ دائم در حال یادگیری باش! سعی کن بیشتر راجع به کامپیوتر، کارهای دستی، باغبانی و خلاصه هرچی که فکر می کنی یاد بگیری. هیچوقت نگذار مغزت بی کار بمونه. مغز بیکار پاتوق شیطانه. این شیطان هم اسمش آلزایمره.
۳ـ از چیزهای ساده، لذت ببر
۴ـ اغلب بخند، خنده های طولانی. آنقدر بخند که نفست بند بیاد. اگه دوستی داری که خیلی باهاش می خندی، پس خیلی باهاش وقت بگذرون.
۵ـ گاهی اوقات کمی هم اشک بریز. سختی کشیدن هست، غمگین بودن هست، اما ادامه بده. تنها کسی که تمام طول زندگیمون کنار ماست، خود ما هستیم. پس تا وقتی که زنده هستی زندگی کن.
۶ـ دور و اطرافت رو با آدمها و چیزهایی پُرکن که دوستشون داری، با دوست ها و فامیل، با یادگاری هات، موسیقی، گل و گیاه و خلاصه هرچیزی که باعث خوشحالیت میشه. خوب حالا خونه ات پناهگاه و محل آرامشت شد؟
۷ـ سلامتیت رو جشن بگیر و بهش اهمیت بده!
اگر سالمی، سعی کن این وضعیت رو حفظ کنی، اگر وضعت متغیره، سعی کن متعادلش کنی و حالت رو بهتر کنی، اگر هم فکر می کنی تنهایی از پسش بر نمی آیی، از یک نفر کمک بگیر.
۸ـ به سمت ناراحتی هات سفر نکن!
برو به یک مرکز خرید، برو به یک محله دیگر، حتی برو یه کشور دیگر
اما هیچ وقت جایی نرو که باعث سرافکندگی و احساس گناهت بشه.
۹ـ از هر فرصتی که داری استفاده کن و به همه کسانی که دوستشون داری، عشقت رو نشون بده.
