(آیا شکست جدیدی در راه است)؟
تدوین روشهای جدید برای اعمال در بازار بیمه از چند دهه اخیر تنها راه بقاء در این صنعتبه شمار می رفته است چرا که پیشرفت سریع تکنولوژی و نیازهای جدید بیمه ای همه دست اندرکاران /مدرسین/محققین/بیمه گران و آکچورها را با تجربیات جدیدی مواجه کرده است.اگر عمر مفید یک کامپیوتر یا قطعه الکترونیکی در دهه ۹۰ یک سال بوده امروز فقط ۳۰ روز است به عبارت دیگر برنامه جایگزین یا ابزار مشابه با قابلیت بالاتر و سیستم پشتیبانی بهتر تنها ۳۰ روز بعد تدوین و تولید شده و آماده ارائه به بازار است. حال اگر چنین نمی شود به نظر می رسد تبعیت از سیستم های بازاریابی و مدیریت بازار برای فروش بیشتر در اولویت است.
در این شرائط اگر صنعت بیمه نتواند خود را با این جهش و قطعا دقت مناسب هماهنگ کند فقط بازار بیمه الکترونیک نیست که از دست می دهد بلکه با وابستگی صنایع و خدمات به یکدیگر کل بازار بیمه دستخوش رکود خواهد شد. نه تنها در کانادا بلکه در اکثر کشورهای توسعه یافته مسئولان به این نکته مهم پی برده اند که برای حضور در صحنه جهانی و رقابت تنگاتنگ بازرگانی می بایستی قواعد و مقررات روز را فرا گرفت و پیش ساختارهای مربوطه را هر چه سریعتر فراهم کرد و سیستم های پشتیبان را پیش بینی نمود.
از آنجا که صنعت بیمه به مثابه یک خانواده بزرگ جهانی محسوب می شود خود را از این قاعده مستثنی ندانسته بلکه اولویت محسوس تری را نیز برای خود قایل است چرا که بیمه اتکایی که لازمه بقای حرفه بیمه گری است همه دست اندرکاران این حرفه را چنان به هم متصل کرده که تعجب برانگیز است زبان مشترکی که ایجاد شده در آمریکا /کانادا/لهستان ایران/روسیه / ژاپن/فرانسه/اسپانیا / مراکش و کانادا یکسان است. حق بیمه بازار بیمه جهانی در سال ۲۰۰۷-۲۰۰۸ رشدی معادل ۱۱ درصد داشته است که میزان این رشد ۳.۳ درصد بیشتر از پیش بینی های سال قبل تخمین زده می شود که در نهایت به ۴.۱ تریلیارد دلار رسید. این رشد در مقایسه با رشد کلان اقتصادی در سایر بخش ها بسیار بیشتر بوده از این رو سال ۲۰۰۷-۲۰۰۸ را می توان سال پیشرو بودن صنعت بیمه در جهان تلقی کرد. در بخش بیمه های زندگی و سرمایه گذاری کشور ژاپن و کشورهای متحد اروپا با رشدی معادل ۱۲.۶ درصد و در بخش بیمه های اموال و اشیاء و مسئولیت (غیر زندگی) آمریکا و کانادا و کشورهای متحد اروپا با رشدی معادل ۷.۶ درصد در راس بود ه اند . چنانچه بخواهیم این درصدها را بهتر و ملموس تر درک کنیم بایستی ارقام را دخیل کرد در این خصوص کشورهای اروپایی با تولید حق بیمه ای معادل ۱.۶۸۱ تریلیارد دلار مقام اول و به دنبال آن آمریکای شمالی شامل آمریکا و کانادا با ۱.۳۳۰ تریلیارد دلار و ژاپن و چین و هند با ۸۱۴ میلیارد دلار پیشرو هستند. از میان کشورهای یاد شده سهم آمریکا و انگلیس معادل ۴۲ درصد می باشد و جالب است بدانیم که درصد جمعیت این دو کشور از سهم جهان معادل ۸ درصد می باشد.
تمامی این موارد با بروز بحران اقتصادی در دو سال پیش دستخوش تغییرات عمده شد و رکود چشمگیری در صنعت مالی آمریکا ایجاد گردید که به تبع آن همه جهان را با موجی از نااطمینانی از سرمایه گذاری در بر گرفت.
حال سوال این است که آیا این موج در حال بر گرفتن ساحل مالی کانادا است یا ما بایستی با آسایش خاطر به فعالیت های اقتصادی خود بپردازیم؟
عوامل نظارتی بر این عقیده هستند که بایستی اقدامات ذیل تحقق یابد تا همه در حاشیه امن باشیم:
۱- برمیزان ذخایر و اندوخته های قانونی/احتیاطی و خسارتی شرکتهای بیمه نظارت کرده و تلاش نماید که این منابع همواره در جهت حفظ حقوق بیمه گذاران کافی و در جای مناسب ذخیره/ سرمایه گذاری و حفظ شود.
۲- بر نوع و عملکرد سالانه بیمه های اتکایی و گزارشات مربوطه نظارت شود.
۳- بر آموزش پرسنل و مدیران میانی و ارشد شرکتهای بیمه در بخشهای مختلف نظارت نماید
۴- هر ساله براساس نسبت حق بیمه های دریافتی و خسارات پرداختی در هرشرکت بیمه گزارشاتی را برای بخشهای نظارتی بیمه تهیه و ارسال کند.
۵- صندوق مشترکی بین شرکتهای بیمه برای ذخیره خسارات حوادث فاجعه آمیز تاسیس نماید.
۶- تشویق به رقابت سالم در عرصه فعالیتهای شرکتهای بیمه شود.
۷- با آخرین روشهای آموزشی مدیران شرکتهای بیمه را در جهت تقویت فن و علم
بیمه گری /مدیریت ریسک و مدیریت مالی سرمایه آموزش دهد.
*کارشناس ارشد و بروکر انواع بیمه
