معلوم است که رقابت شهرداری سال دیگر قرار است حسابی پر برخورد و هیجان‌انگیز باشد. در حالی که حدود یک سال تا انتخابات شهرداری مانده است

 

شهروند ۱۲۶۰ ـ پنجشنبه ۱۷ دسامبر ۲۰۰۹


 

معلوم است که رقابت شهرداری سال دیگر قرار است حسابی پر برخورد و هیجان‌انگیز باشد. در حالی که حدود یک سال تا انتخابات شهرداری مانده است، هفته‌ی گذشته یک نامزد دیگر نیز نام خود را به فهرست رقبا اضافه کرد: راکو راسی، بیزینس‌من سابق و از سازماندهندگان کنونی حزب لیبرال و مشاور ارشد مایکل ایگناتیف. راسی که از سمتش به عنوان مدیر سیاستی لیبرال‌ها استعفا داده است در اولین سخنرانی خود به عنوان نامزد شهرداری گفت:"من گنده‌ام و طاس و کلی ایده‌های جسورانه برای این شهر دارم". و او را البته باید پس از جورج اسمیترمن، معاون سابق نخست‌وزیر استانی که فعلا مشهورترین نامزد است، دومین نامزد "گنده و طاس" مربوط به حزب لیبرال دانست. البته راسی آنقدرها هم لیبرال نیست. 

او در واقع بیشتر آدم اهل شغل‌های بوروکراتیکی است که هیچ سابقه‌ای در سیاست انتخاباتی ندارد و تابه حال به هیچ سمتی انتخاب نشده است. راسی قبلا مدیر شرکت بوده و مدتی رئیس سازمانی غیرانتفاعی شده و بالاخره چند سالی است استراتژیست حزب لیبرال فدرال بوده است، اما طرح‌هایی که فعلا اعلام کرده او را راست‌تر از اسمیترمن و حتی شاید جان توری، رهبر سابق حزب محافظه‌کار و نامزد احتمالی شهرداری، نشان می‌دهد. راسی قبلا به پیشنهاد مایکل ایگناتیف از سمتش در ریاست بنیاد قلب و سکته استعفا داد تا برای لیبرال‌های فدرال کار کند. پیش از آن او اتفاقا رئیس کارزار جان توری برای انتخابات شهرداری در سال ۲۰۰۳ بود.

روکو روسی

اما "طرح‌های جسورانه‌"ی راسی برای شهر ما چیست؟ او در اولین سخنرانی خود وعده داده، شرکت دولتیِ "تورنتو هیدرو" که مسئول توزیع برق در شهر است بفروشد، حقوقش را ۱۰ درصد کاهش دهد و از اعضای شورای شهر هم بخواهد حقوق خود را کاهش دهند. این‌ها بیشتر خبر از برنامه‌ی محافظه‌کاری مالی می‌دهند و البته هنوز باید منتظر سیاست‌های مشخص راسی باشیم.

دیگر نکته‌ی جالب راسی این است که او مهاجر نسل دوم است و پدر و مادرش از ایتالیا به تورنتو آمده اند. مشخص است که در شهری مثل تورنتو که نزدیک به نیمی از ساکنان آن مهاجر نسل اول هستند، تلاش برای کسب آرای مهاجران از همان روز اول آغاز شود. روسی می‌گوید: "این شهر همه چیز به خانواده‌ی من داده است، یک عمر فرداهای هر روز بهتر از دیروز. و من همین را برای تمام ساکنان تورنتو می‌خواهم چه ۱۰۰ سال اینجا بوده باشند چه ۱۰۰ روز".

روسی را پس از جورج اسمیترمن و جیورجیو مامولیتی، عضو شورای شهر، باید سومین نامزد شهرداری تورنتو دانست.

از طرف دیگر جو پانتالونه، معاون دیوید میلر، شهردار کنونی تورنتو، را باید از الان به عنوان نامزد چهارم حساب کرد چرا که دو هفته پیش در مصاحبه با گلوب اند میل امکان حضور خود را "بیش از ۹۰ درصد" دانسته بود. پانتالونه خود را به عنوان نامزدی تصویر می‌کند که علیه "نام‌های بزرگی" به میدان آمده که هیچ سابقه‌ای در شهرداری ندارند بر خلاف او که سه دهه است نماینده‌ی مردم تورنتو در شورای شهر است و در سمت معاونی میلر تمام خم و چم کار را یاد گرفته است.

از بین افراد دیگر امکان حضور جان توریِ محافظه‌کار، آدام جیمبرونه رئیس جوان تی تی سی، و شلی کارول رئیس کنونی بودجه‌ی شهر و از متحدان میلر بالا به نظر می‌رسد. هر کدام از این افراد می‌توانند نقش بسیار مهمی بازی کنند.

راکو راسی را هم البته نباید به کلی کنار گذاشت، اما با توجه به فقدان هرگونه سابقه‌ی سیاسی جدی در گذشته‌ی او باید ببینیم که چه تصویری از خودش ارائه می‌دهد و کجای رادار سیاسی شهرداری قرار می‌گیرد.

فعلا اسمیترمن همچنان جدی‌ترین نامزد است و اگر توری به میدان بیاید، رقابت این دو برای کسب آرای مرکز جذاب خواهد بود. از طرف دیگر هنوز معلوم نیست طرفداران پیشرو و چپ‌گراترِ میلر پشت یک نامزد، مثل پانتالونه، جیمبرونه یا شلی کارول، متحد خواهند شد یا نه. اگر مترقی‌های طرفدار میلر نامزدی یگانه ارائه کنند شانس پیروزی آن‌ها،‌ بخصوص اگر هم اسمیترمن و هم توری و هم نامزدهای ریز و درشت دیگر، در میان باشند بیشتر است، اما اگر پانتالونه وارد میدان شود و کسانی مثل شلی کارول یا جیمبرونه (و یا حتی اسامی دیگری که اینطرف و آنطرف مطرح می‌شوند مثل الیویا چاو، نماینده‌ی نیودموکراتِ مجلس فدرال که سال‌ها سابقه‌ی حضور در شورای شهر دارد) هم نامزد شوند آنوقت شانس پیروزی کسانی که می‌خواهند راهِ میلر را ادامه دهند کمتر می‌شود.

در هفته‌های آینده شهروند پوشش کاملی از تمام نامزدهای شهرداری ارائه خواهد داد.