روز پنجشنبه ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۱، پنج تن از کاندیداهای احزاب لیبرال و نیودمکرات از حوزه های تورن هیل، ریچموندهیل، ویلودیل و مارکهام ـ اوک ریجز در سالن اجتماعات شهرداری سابق نورت یورک، خود را معرفی کردند و از برنامه هایشان گفتند و به پرسش های مطرح شده پاسخ دادند.
این برنامه را کنگره ایرانیان کانادا برنامه ریزی کرده بود.
متاسفانه بنا به دلایل معلوم و نامعلوم، از این برنامه استقبالی نشده بود و تنها حدود ۳۰ نفر در سالنی که گنجایش چندصد نفر را دارد، حضور داشتند تا در آستانه ی انتخابات به این مناظره ی انتخاباتی گوش دهند. از رسانه های فارسی زبان شهر نیز، تنها شهروند و سلام تورنتو حضور داشتند، که البته زیاد تعجب آور نبود.
عکس یادگاری کاندیداها در پایان مناظره ـ جلد شهروند ۱۳۵۲
کاندیداهای لیبرال آقایان دیوید زیمر (ویلودیل)، برنی فاربر(تورن هیل) و رضا مریدی(ریچموندهیل) و کاندیداهای ان دی پی (حزب نیودمکرات)، آقایان الکساندر براون (ویلودیل) و جو ویتفلد (اوک ریجز ـ مارکهام) بودند.
گرداننده جلسه دیوید موسوی، وکیل جوان ایرانی ـ کانادایی بود که با همکاری ندا صالحی راد جلسه را اداره می کرد.
به هر کاندیدا در آغاز سه دقیقه وقت داده شد که خود را معرفی کند و از دلایل کاندیدا شدنش بگوید. بعد از آن گرداننده جلسه، پرسش هایی را مطرح می کرد و به هر کاندیدا یک دقیقه فرصت جوابگویی داده می شد.
الکساندر براون کاندیدای ان دی پی از ویلودیل گفت، دوران انتخابات است و موضوعات بسیاری باید مدنظر قرار گیرد. انتاریویی ها از پاسخگو نبودن دولت خسته اند و امیدی به عمل به وعده ها ندارند. مردم انتاریو می خواهند مشاغلشان احیا شود و سیستم بهداشت و درمانی داشته باشند که بتوانند به آن اتکا کنند. و دولتی داشته باشند که به آن اعتماد داشته باشند.
او خود را یکی از سازماندهان محلی کامیونیتی خواند که با خواست های مردم آشناست و تغییراتی را که آنها انتظار دارند، می شناسد. براون گفت، در این انتخابات باید دنبال راه حل ها بود و مردم را در اولویت قرار داد.
جو ویتفلد کاندیدای ان دی پی از اوک ریجز ـ مارکهام، ضمن تشکر از برگزارکنندگان و سایرین گفت، من اینجا نیامده ام که از لیبرال ها و محافظه کارها گله کنم. تمرکز من روی ساختن آینده بهتر برای استان انتاریو است و درنظر گرفتن مردم در وهله ی اول.
کاندیداهای ان دی پی از راست: جو ویتفیلد و الکساندر براون
او با تاکید بر اینکه سه فرزند دارد، موضوع مهدکودک را مهم خواند، و به عنوان یک معلم اطمینان یابی از کیفیت آموزشی را مطرح کرد. داشتن شغل ثابت، درنظر گرفتن وضعیت بازنشستگانی که تا سال ۲۰۳۶ جمعیت آنها دو برابر خواهد شد، محیط زیست و انرژی و ایجاد شغل از موضوعات دیگری بودند که از دید ویتفلد باید به آنها پرداخت.
رضا مریدی، کاندیدای لیبرال ریچموندهیل، به کوتاهی خودش را معرفی کرد. دانشمند، مهندس، سیاستمدار و نماینده ریچموندهیل که برای انتخاب دوباره اش کاندیدا شده است.
مریدی به کوتاهی از وضعیت استان در زمان روی کار آمدن لیبرال ها در هشت سال پیش گفت و آمارهای آن زمان را با بعد از روی کارآمدن لیبرال ها مقایسه کرد و حجم اقدامات انجام شده توسط لیبرال ها را برشمرد. او برنامه های اقتصادی و مالیاتی دولت لیبرال را دلیلی بر آن خواند که رکود اقتصادی نتوانست تاثیری بر استان بگذارد.
برنی فاربر کاندیدای لیبرال تورن هیل، خود را از کامیونیتی یهودیان خواند و از موضوعات مهم مطرح از دید خود گفت.
فاربر روی حوزه ی انتخابیه اش تمرکز کرد و دو موضوع کلیدی برای مردم این منطقه را سیستم بهداشت و درمان و آموزش عمومی خواند. او با تأکید بر اینکه برخورداری از سیستم بهداشت و درمان یک “حق” است نه “امتیاز”، افزود، دولت لیبرال ۱۸ بیمارستان ساخته و ۱۱۶۰۰ پرستار استخدام کرده است و در حال ساختن بیمارستان جدید در شهر وان است، در مقایسه با دولت محافظه کار که ۲۸ بیمارستان را تعطیل کرد و بسیاری از پرستاران را اخراج کرد.
کاندیداهای لیبرال از راست: دیوید زیمر، برنی فاربر و رضا مریدی
او سپس به سرمایه گذاری دولت لیبرال روی مدارس عمومی و کودکستان های استان ظرف هشت سال زمامداری شان پرداخت. او سیستم پیش دبستانی انتاریو را بهترین نوع آن در آمریکای شمالی خواند و سیستم آموزش عمومی انتاریو را جزو بهترین سیستم های جهان معرفی کرد.
دیوید زیمر، کاندیدای لیبرال از ویلودیل، و نماینده ی فعلی مجلس انتاریو، انتخابات در پیش رو را یکی از مهمترین انتخابات تاریخ استان خواند و از جمله دلایل خود گفت: اگر تیم هوداک روی کار بیاید، استان را می برد به سال های پیش از ۲۰۰۳ که همراه بود با قطع شدید خدمات و مشاغل و روی آوردن به خصوصی سازی.
زیمر برای اثبات این گفته ی خود، از تورنتواستار سند آورد و گفت: تیم هوداک در جلسه ی رهبران احزاب در تورنتواستار به پرسش یکی از خبرنگاران که پرسید “شما در کابینه ی مایک هریس بودید آیا از موضوعی در آن زمان متأسف نیستید”، پاسخ داد: نه. او به هرآنچه آن زمان انجام داده بودند، مفتخر بود و گفت که اگر نخست وزیر انتاریو شود، همان رویه را ادامه خواهد داد.
در دورهای بعدی، کاندیداها به دیگر پرسش های مطرح شده پاسخ گفتند تا نوبت به پرسش و پاسخ با حاضران در سالن رسید.
دیوید موسوی گرداننده مناظره
در این بخش در مورد سایر موضوعات مهم اجتماعی پرسیده شد. یکی از این پرسش ها که از سوی یک زن کانادایی مطرح شد، در مورد توجه به موضوع بی خانمانی و ایجاد خانه های ارزانقیمت برای ساکنان انتاریو بود. این پرسشی بود کاملا با آمار و ارقام و حساب شده که نشان می داد که پاسخی درخور می طلبد و با کلی گویی نمی توان موضوع را حل و فصل کرد. در پاسخ، دو گروه برنامه های احزاب خود را در این زمینه ارائه دادند و تاکید کردند که برنامه محافظه کاران در این زمینه قطع ساخت خانه های ارزانقیمت است.
پرسش دیگر را خانم بکی لین، پرفسور بازنشسته ی دانشگاه یورک، مطرح کرد و از دولت لیبرال در مورد برنامه ی آنها برای دانشگاه ها در حالی که تعداد دانشجویان رو به افزایش است و این امر نیاز به افزایش ملزوماتی برای آموزش بهتر و در گروه های کوچکتر با استاد را فراهم می آورد.
یکی دیگر از پرسش ها، در مورد وضعیت مهدکودک های استان و نیاز توجه به آن بود.
در پرسش دیگر موضوع اچ اس تی مطرح شد و اینکه آیا انتاریو هم می تواند راه بریتیش کلمبیا را برود و این مالیات را به رفراندوم بگذارد و یا در آن ساختار آن اصلاحاتی به وجود آورد.
در پاسخ به این پرسش دکتر مریدی گفت، وقتی رکود اقتصاد جهانی پیش آمد، اقتصاددانان به ما مشاوره دادند که سیستم مالیاتی مان را اصلاح کنیم و مالیات های پنهان روی کالاها را از بین ببریم. این باعث شد که ۶۰۰ هزار شغل ایجاد کنیم و ۴۸ بیلیون دلار سرمایه گذاری به این استان آورد به همین خاطر است که اقتصاد انتاریو در این دوران بهترین اقتصاد را در جهان داشت.
در پاسخ از سوی ان دی پی، جو ویتفیلد گفت، این زمان مناسبی برای برقراری چنین مالیاتی نبود و ما آن را برمی داریم تا بتوانیم روی پاهای خود بایستیم.
دکتر مریدی هم پاسخ داد، اقتصاد، سیاست نیست به همین دلیل ما براساس توصیه ی اقتصاددانان عمل کردیم که یکی از آنان از اقتصاددانان ان دی پی بود. اتفاقا زمان اجرای این مالیات دقیقا این زمان بود در غیراین صورت وضعیت ما می شد مثل آمریکا، یونان، اسپانیا ولی ما الان بسیار قوی هستیم. درک این نوع مالیات راحت نیست. من خود به عنوان دانشمند، اوایل درکش برایم سخت بود. ما می دانستیم که این تصمیم سختی ست و آسان نیست ولی اگر می خواستیم محبوب باشیم چنین نمی کردیم.
الکساندر براون از ان دی پی در پاسخ گفت، توضیح این نوع مالیات برای تحصیلکرده ها بسیار پیچیده است، چه برسد به مردم عادی. او گفت، ما طرح داریم که این مالیات را از روی قبض آب و برق برداریم.
یک پیشنهاد هم به این کاندیداها شد و اینکه اگر واقعا مایلید که تیم هوداک بر سر کار نیاید، چرا باهم دیگر همکاری نمی کنید، تا چنین امری اتفاق نیفتد.
دیوید زیمر در پاسخ به این پرسش گفت که رئیس اتحادیه کارکنان اتوموبیل CAW که سنتاً حامی ان دی پی بوده، امروز اعلام کرد که ما از لیبرال ها حمایت می کنیم تا مطمئن شویم تیم هوداک بر سر کار نمی آید و از اعضایش خواست که از لیبرال ها حمایت کنند.
جو ویتفلد گفت، موضوع این نیست که چه حزبی برنده می شود، مهم آینده ی استان است.
از بهنام اصفهانی زاده، رئیس کنگره ایرانیان پرسیدم چرا از حزب محافظه کار اینجا کاندیدایی نیست، گفت: از کاندیدای محافظه کار هر پنج منطقه تقاضا کرده بودیم ولی همه ی آنها اعلام کردند که نمی آیند.
علت عدم استقبال مردم را از این برنامه پرسیدم، اصفهانی زاده گفت: نمی دانم. ما از یک ماه پیش در مجلات اعلام کردیم. به ۲۲۰۰ نفر که در لیست ایمیلمان داشتیم سه بار ایمیل فرستادیم و در فیس بوک هم گذاشتیم.
اما من فکر می کنم تبلیغ و آگاهی رسانی کافی نبوده. بسیاری از این برنامه خبر نداشتند. روز پنجشنبه روز کاری ست و بسیاری دیرتر از زمان اعلام شده جلسه، می توانستند بیایند.
به رئیس کنگره ایرانیان می گویم، حتی تمامی اعضای هیئت مدیره ی شما هم نیامده اند. می گویم، این جلسه تماماً به زبان انگلیسی بود و حتی یک کلمه فارسی گفته نشد پس چه لزومی داشت که بگوییم برای جامعه ی ایرانی ها، بهتر بود در جامعه ی غیرایرانی هم تبلیغ می کردید. کما اینکه وقتی نوبت به پرسش های حاضران در سالن رسید، دو خانم کانادایی در سالن بهترین پرسش ها را پرسیدند.
اما واقعا دلیل این عدم استقبال چیست؟ آیا از تشکیل این جلسه خبردار نشدند؟ آیا چون پنجشنبه بود نتوانستند بیایند؟ آیا چون به زبان انگلیسی برگزار می شد، برای بسیاری قابل استفاده نبود؟ آیا با برگزارکننده، یعنی کنگره ایرانیان کانادا، مشکل داشتند؟
با این حضور اندک، که تازه تعدادی از آنها هم از تیم های کمپین کاندیداها بودند، اگر هر یک از این سیاستمداران فردا در مجلس انتاریو بنشینند، چه تصویری از مشارکت سیاسی ـ اجتماعی جامعه ی ایرانی خواهند داشت؟
خطاب فقط به جامعه ی ایرانی نیست، خطاب به برگزارکنندگان نیز هست. درست است زحمت کشیدید و ترتیب برگزاری این برنامه را دادید، ولی برای بهتر برگزار شدن برنامه ها، ناچارید با دیگر سازمان ها و نهادها و افراد جامعه ایرانی هماهنگ کنید و از آنها یاری بخواهید تا با همکاری یکدیگر جلسات پربارتری برگزار کنید. اینکه فقط در پرونده مان بنویسیم فلان برنامه را برگزار کردیم، کمکی به پیشرفت جامعه ی ایرانی نخواهد کرد، باید بتوانیم بنویسیم، فلان برنامه را به طور موفق برگزار کردیم.
برای آشنایی با کاندیداهای شرکت کننده در این مناظره انتخاباتی از سایت های زیر دیدن کنید:
Alexander Brown
www.willowdalendp.com
Joe Whitfeld
www.ndpjoe.com
Reza Moridi
votereza.ca
Bernie Farber
votefarber.ca
David Zimmer
votezimmer.ca
