جلالی از چهره های مطرح در عکاسی ایران بود که نقش تاثیرگذاری در نسل تازه عکاسان ایرانی داشت. او سالها در دانشکده های عکاسی به عنوان
بهمن جلالی عکاس سرشناس ایرانی عصر روز جمعه در سن ۶۵ سالگی در تهران درگذشت.
جلالی از چهره های مطرح در عکاسی ایران بود که نقش تاثیرگذاری در نسل تازه عکاسان ایرانی داشت. او سالها در دانشکده های عکاسی به عنوان استاد کار می کرد و اکثر عکاسان جوان و مطرح ایرانی از شاگردان جلالی هستند.
جلالی در سال ۱۳۲۳ در تهران متولد شد و در دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی) اقتصاد خواند، اما به کار عکاسی پرداخت و به صورت تجربی کار عکاسی را فراگرفت.
اولین دوره فعالیت وی به نشریه "تماشا" که از سوی رادیو و تلویزیون دولتی منتشر می شد برمی گردد.
پیش از انقلاب چند نمایشگاه برگزار کرد و با سفر به چند کشور آفریقایی مجموعه ای فراهم کرد که با عنوان "کتاب هنر آفریقای سیاه" منتشر شد.
انقلاب سال ۱۳۵۷ برای عکاسانی چون جلالی، فرصتی بود تا این دوره را ثبت کنند. این دوره نقطه عطفی در فعالیت های هنری عکاسانی چون جلالی به حساب می آید.
کوتاه زمانی بعد از آن نیز جنگ هشت ساله ایران و عراق شروع شد و جلالی به خرمشهر رفت و عکسهایش با عنوان "خرمشهر" چاپ شد. "روزهای خون، روزهای آتش" نیز کتاب دیگری است که از جلالی منتشر شده است.
در کنار فعالیتهای عکاسی، جلالی در تولید فیلم مستند نیز فعالیت داشت و فیلم های مستندی تهیه کرده است که از جمله آنها می توان به داستان اشغال خرمشهر اشاره کرد که با عنوان "روایت شهری که بود" در فستیوال فیلم و عکس برلین نمایش داده شد.
جلالی چندین سال به گردآوری و نگاتیوهای شیشه ای کاخ گلستان پرداخت و با نگاهی متفاوت تغییراتی را در عکس های قاجاری انجام داد و این مجموعه در داخل و خارج ایران به نمایش درآمده است. مجموعه این نگاتیوها در کتاب "گنج پیدا" چاپ شده است که جلالی در پیشگفتار این کتاب، این دوره عکاسی را "دوران طلایی" می نامد که از دوره سلطنت ناصرالدین شاه شروع می شود و تا دوره احمد شاه ادامه می یابد.
