استان انتاریو دارد یکی از غیرقابل پیش بینی ترین انتخابات خود را تجربه می کند. انتخاباتی که ظاهرن برنده مطلق نخواهد داشت. استان ما احتمالن تن به دولت اقلیت و یا ائتلافی می دهد و یا دو حزب مخالف رضایت خواهند داد که دولت برسد به حزبی که با تفاوت اندکی از احزاب دیگر پیشی بگیرد! این یادداشت را برای شرح چگونگی انتخابات نمی نویسم بلکه برای تاکید بر اهمیتی می نویسم که انتخابات در سرنوشت جامعه ما دارد.
امروز را برای نشان دادن به حرمت حق شهروندی خویش هم که شده به پای صندوق های رای برویم و رای بدهیم، زیرا جامعه ما اگر می خواهد جدی گرفته شود چاره ای ندارد مگر این که در امر سیاست و اقتصاد این سرزمین حضور خود را نشان دهد و ثابت کند که سرنوشت کانادا برایش مهم است و نمی خواهد دیگران برایش تصمیم بگیرند و با بی توجهی به آینده خویش و فرزندانش از امتیاز شهروندی خود صرف نظر کند. کاری که برخی از هموطنان به دلیل خاطره تلخ مشارکت در سیاست مرتکب شده اند و پس از سالها و دهه ها هم چنان در قهر سیاسی به سر می برند.
جلد شهروند ۱۳۵۴
جوامع دیگر در این سرزمین توانسته اند با حضور پر رنگ خود در امور سیاسی و اجتماعی و اقتصادی از بخت شهروندی بهره مند و از امتیاز نقش و سهم خواهی و سهم داری در این سرزمین برخوردار شوند. امروز را به روز سرنوشت جامعه ایرانیان انتاریو تبدیل کنیم و با حضور پر شکوه خویش در انتخابات نشان دهیم که جامعه ما همانطور که در امور فرهنگی و اقتصادی توانسته به دست آوردهای مهمی دست یابد می تواند و باید در امور سیاسی و اجتماعی نیز نقش و سهم داشته باشد و گمان نکنیم که مشارکت و عدم مشارکت ما در سیاست تاثیری در سرنوشت ما و جامعه محل سکونتمان نخواهد داشت.
در حالی که گاه تنها چند رای کمتر و بیشتر توانسته و همچنان می تواند به حضور و یا عدم حضور نماینده ای در مجلس قانون گذاری بینجامد و یا آرای یک جامعه کمتر از ده درصدی سرنوشت حزبی را برای تشکیل دولت و یا شکست در این امر رقم می زند، نباید به هیچ دلیلی حضورمان در امر انتخابات را دست کم گیریم.
شهروند در این دو دهه مدام کوشیده است که در این راستا از نقش و وظیفه خود غفلت نورزد و به همین سبب همواره از اهمیت انتخابات در زندگی شهروندان نوشته ایم و در حد توان و امکان به تشویق جامعه به حرمت نهادن به این امر اصرار ورزیده ایم. خوشبختانه هموطنان هم انصافن در چند سال اخیر نشان داده اند که از حق و وظیفه شهروندی خود غافل نیستند و آمار انتخابات پیشین هم از همین حضور خبر می دهد. اما امر دمکراسی و حقوق شهروندی از اموری نیست که اگر یک بار انجام دهیم برای همه عمرمان کفایت کند، بلکه برعکس باید بکوشیم حضوری مداوم و مستمر در امور سیاسی و اجتماعی داشته باشیم، و انتخابات از اهم این امور است، از آن غافل نشویم.
