شیرین علمهوئی ۲۸ سال دارد و در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو به دنیا آمده است. او به دلیل محرومیت‌های اقتصادی و جنسیتی و برای فرار از ازدواجی
شهروند ۱۲۷۱ – پنجشنبه ۴ مارچ ۲۰۱۰
۲۱۰۰ فعال حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای، خواستار لغو حکم اعدام شیرین علمهوئی شده‌اند. این زن کرد که به دلیل همکاری با سازمان "پژاک"، متهم به محاربه شده، اعلام کرده که گفته‌ها و اقرارهایش، تحت شکنجه و اجبار بوده‌اند.
شیرین علمهوئی ۲۸ سال دارد و در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو به دنیا آمده است. او به دلیل محرومیت‌های اقتصادی و جنسیتی و برای فرار از ازدواجی تحمیلی، محل زندگی خود را ترک گفته و پس از ورود به عراق، جذب سازمان "پژاک" شده است.
شیرین علمهوئی در اردیبهشت سال ۸۷ توسط سپاه پاسداران در تهران دستگیر شد و ۲۵ روز اول بازداشت را در مکانی نامعلوم به سر برد. وی پس از دو ماه حبس در بند ۲۰۹ اوین، به بند زنان این زندان منتقل شد. دادگاه انقلاب در آذرماه ۸۸، او را به دلیل خروج غیرقانونی از مرز به تحمل دو سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق ارتباط با "پژاک"، به اعدام محکوم کرد.
جزییات بازجویی و شیوه‌ی اقرارگیری از شیرین‌علم‌‌هوئی، پس از آشنایی او با زنان سیاسی در بند نسوان اوین آشکار شد. او برای فعالان حقوق زن تعریف کرده که با وجود عدم تسلط به زبان فارسی، با این زبان بازجویی شده و زیر شکنجه و فشار، علیه خود اقرار کرده است. شیرین علمهوئی در زمان دستگیری، سواد چندانی نداشته و تنها قادر به امضای نام خود بوده است. علم‌هویی پس از آشنایی با زندانیان سیاسی زن در اوین، رنجنامه‌ای سرگشاده نوشت و از روند آزار و شکنجه خود در دوران بازجویی پرده برداشت. با این‌همه، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، حکم اعدام او به اتهام محاربه را در ۱۳ دی‌ماه به وکیل‌اش ابلاغ کرد.
شیرین علمهوئی و خلیل بهرامیان وکیل مدافع او، به این حکم اعتراض کرده و درخواست تجدیدنظر داده‌اند. طبق اصل ۳۸ قانون اساسی، هرگونه شکنجه برای تخلیه اطلاعاتی یا گرفتن اقرار ممنوع است. بنا بر همین اصل، سوگند، شهادت یا اعتراف اجباری نیز فاقد اعتبار است. در همین راستا، ۲۱۰۰ فعال مدنی و مدافع حقوق بشر نیز بیانیه‌ای منتشر کرده و خواهان لغو این حکم شده‌اند.
خلیل بهرامیان در گفتگو با دویچه‌وله با اشاره به اصل ۱۶۸ قانون اساسی، از لزوم علنی بودن دادگاه و رسیدگی به اتهام‌های سیاسی و مطبوعاتی با حضور هیات منصفه می‌گوید. وی یادآوری می‌کند که شیرین علمهوئی با وجود یک‌سال همنشینی با زندانیان فارس، هنوز هم به این زبان آشنایی کافی ندارد. این حقوقدان ناچار شده در ملاقات چند ساعته خود با علمهوئی، گفته‌ها و پرسش‌های خود را بارها برای اطمینان از درک موضوع، تکرار کند.
آقای بهرامیان می‌گوید که مهم‌ترین عنصر احراز جرم، عاقل بودن، بالغ بودن و رشید بودن متهم است. او با این مقدمه نتیجه می‌گیرد که دختر محروم و بی‌سوادی چون شیرین علمهوئی، کوچکترین تصوری از فعالیت و تشکیلات سیاسی نداشته و تنها برای فرار از فشار خانواده، به سمت پژاک رفته است. بهرامیان بر همین اساس، خواستار داوری از سوی قضاتی است که مردم‌شناسی، روانشناسی و جامعه‌شناسی بدانند و با رویکرد امنیتی به پرونده‌ها نگاه نکنند.
قرار است لایحه فرجام‌خواهی شیرین علمهوئی حداکثر تا ۱۸ اسفند تحویل دادگاه تجدیدنظر شود. شیرین علمهوئی به امید تخفیف در مجازات مرگ، در زندان درس می‌خواند و اینک در کلاس پنجم است.
