شماره ۱۱۹۷ ـ پنج شنبه ۲ اکتبر ۲۰۰۸
مسئله جدی است، چه باید کرد؟
بخش چهارم
در حاشیه انتخابات کانادا
اهمیت افزایش دمای زمین
در شماره های گذشته مهمترین خطری که انسان را تهدید می کند، به تفصیل شرح داده شد. سازمان صلیب سرخ گزارش می دهد که در سال ۲۰۰۶ تعداد بلایای طبیعی ۴۲۷ مورد بوده که نسبت به سال ۲۰۰۴، ۷۰درصد افزایش داشته است. تعداد مرگ و میر ناشی از این بلایا به یک میلیون و دویست هزار نفر رسید که نسبت به سال ۲۰۰۴ دو برابر شده است. تعداد مردمی که از این بلایا صدمه دیده اند به ۲۷۰ میلیون نفر رسیده که این حدود ۵ درصد کل جمعیت کره زمین است. سرعت افزایش دما شتاب دار است و با این روند تعداد تلفات و صدمات هر ساله بیشتر می شود و بقاء نسل بشر را به خطر می اندازد.
ماهیت شرکت های نفتی و سایر شرکتهای بزرگ
شرکت های چند ملیتی زمین را به زیر سلطه خود دارند. هدف اصلی این شرکت ها سودآوری هر چه بیشتر است و در رسیدن به این هدف هیچ ملاحظه و مانعی جلودارشان نیست. مدیران این شرکت ها برده ی قوانین و ساختار از پیش تعیین شده هستند و به ناچار سیاست های این شرکت ها را دنبال می کنند و به اجرا درمی آورند. این شرکتها به ماشین هایی تبدیل شده اند که دیگر در اختیار انسان نیستند، بلکه سرنوشت انسان و جهان را در ید قدرت خود گرفته اند و کورکورانه ما را به دنبال سودجویی های خود به طرف آینده ی نامعلومی می کشانند.
برای شرکتهای نفتی منافع سالانه اهمیت دارد نه افزایش دمای زمین و پی آمدهای آن.
شرکتهای بزرگ با در اختیار گرفتن وسایل ارتباط جمعی و انواع روش های روانشناسی اجتماعی سیر تحولات جوامع انسانی را در جهت منافع خود تغییر می دهند و از این طریق حکومت ها و سیاستمداران مطلوب خود را بر سر کار می آورند.
امروز انسان بی یاور و گرفتار در چنگ این هیولاها اسیر است. شرکتهای نفتی بیش از یک دهه است که توسط عوامل خود سعی کرده اند که افزایش دمای زمین را کاذب جلوه دهند و جلوی یک حرکت جهانی را در زمینه ی کنترل آن سد کنند.
استفن هارپر و محیط زیست
شهر کلگری که خاستگاه استفن هارپر است محل مهمترین گروه تکذیب کننده ی افزایش دما نیز هست. این گروه که خود را دوستداران دانش Friends of Science می نامند معتقدند که عهدنامه کیوتو (عهدنامه بین المللی برای جلوگیری از افزایش دمای زمین) راه حلی است برای مشکلی که وجود خارجی ندارد!
بررسی های بعدی نشان داد که بودجه این گروه به اصطلاح طرفدار دانش توسط روابط عمومی شرکتهای نفتی تامین می شود. به علاوه این گروه توسط دکتر بری کوپر Barry Cooper دوست قدیمی استفن هارپر پایه گذاری و شکل گرفته است.
در سال ۲۰۰۶ ، معاون سابق رئیس جمهوری آمریکا ال گور Al Gore شرکتهای نفتی را متهم کرد که از نظر مالی استفن هارپر و محافظه کاران کانادا را حمایت می کنند تا به قدرت برسند. او اضافه کرد، منافع مالی حاصله از استخراج نفت قیر در استان آلبرتا علت اصلی باران پولی است که در حمایت از محافظه کاران (Conservatives) و به قدرت رسیدن رهبر فوق راست گرای آن استفن هارپر خرج شده است.
استفن هارپر همانند جرج بوش عامل اصلی شرکتهای نفتی در آمریکای شمالی است و به شدت با هر گونه اقدامی جهت کنترل دما، که می تواند منافع این شرکتها را به خطر بیاندازد، مقابله می کند.
سوابق استفن هارپر
هارپر کسی است که بیشتر عمر سیاسی خود را در دفاع منافع مالی شرکتهای بزرگ سپری کرده است.
او در سال ۲۰۰۲ اطلاعیه ضد عهدنامه کیوتو را نوشت.
او نوشت: ما هر چه که بتوانیم خواهیم کرد تا این عهدنامه را ملغا کنیم. جنگ کیوتو تازه آغاز شده است. جنگ کیوتو تا انتخابات آینده و بعد از آن ادامه خواهد یافت.
پس از به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۶ ، هارپر به قول خود وفادار ماند. ناظران، وزیر محیط زیست او رونا امبروز Rona Ambrose را نماینده تولیدکنندگان نفت آلبرتا می دانند. او دو ماه پس از روی کار آمدن، پانزده برنامه موجود کنترل دما را ملغا اعلام کرد. این عمل بدون مشورت و یا توضیح به وسایل ارتباط جمعی و یا مردم انجام شد. پس از آن دولت هارپر از تمدید برنامه های Action Plan 2000 که برای کاهش گاز گلخانه ای وضع شده بود، خودداری کرد و وزارت منابع طبیعی کانادا شروع به اخراج کارمندان خود کرد.
یکی از برنامه های لغو شده Canadian Climate Impacts and Adaptation Research (C-CIARN) بود که به شناخت مضرات افزایش دما در کشور کانادا می پرداخت و روشهای مقابله با صدمات ناشی از تغییر هوا را مورد بررسی قرار می داد.
دولت هارپر برنامه EnerGuide for House Program را نیز قطع کرد. این برنامه به افراد کمک می کرد تا خانه های خود را ایزوله کنند و از اتلاف حرارت جلوگیری کنند. این برنامه یکی از موفق ترین برنامه های صرفه جویی در سوخت بود.
در عوض، رونا امبروز برنامه جلوگیری از آلودگی هوا را پیش کشید. ال گور این برنامه را حیله گری برای فریب کانادایی ها خواند. مشکل آلودگی هوا نیست، مشکل افزایش دما است.
از اوایل سال ۲۰۰۷ شواهد آنقدر بود که دیگر نمی شد افزایش دما را انکار کرد. رونا امبروز استعفا کرد و وزیر تازه ای منصوب شد، اما هارپر و دولت او به عهد خود وفادار ماندند.
هر چند که دیگر نمی شد مستقیما با حرکتهای بین المللی برای حفظ زمین مقابله کرد، او با توسل به لطائف الحیل تا به حال توانسته است از رسیدن به یک توافق جدی بین المللی جلوگیری کند.
در نشست سران بازار مشترک در نوامبر گذشته، هارپر مصرا مدعی شد که همه کشورها باید زیر عهدنامه را امضا کنند و چون این عملی نبود، بازار مشترک به ناچار به یک نتیجه صوری رسید که در عمل هیچ قدرت اجرایی نداشت.
وزیر جدید محیط زیست کانادا John Baird نیز در کنفرانس بالی در دسامبر سال گذشته روی همین بهانه اصرار ورزید و از یک توافق بین المللی جلوگیری کرد.
در ماه جون امسال در اجلاس سران ۸ کشور بزرگ باز هم سنگ اندازی های نماینده مردم کانادا ، همین آقای استفن هارپر، به همراه همپالکی اش جورج بوش گفت و گوهای مربوط به کنترل دما را به شکست کشانید. در نتیجه تلاش های او، هشت کشور بزرگ جهان که تولیدکننده ۶۲ درصد گاز کربنیک هستند، تصمیم گرفتند در جهت رساندن تولید این گاز به نصف تا سال ۲۰۵۰ تلاش کنند. در عمل هیچ توافق جدی صورت نگرفت. ناظران این توافق را بسیار ناکافی خواندند و فعالان محیط زیست این توافق را هدر کردن وقت دانستند.
موسسه توسعه سازمان ملل، سیاست کانادا در این زمینه را به ضرر مردم فقیر کشورهای جهان خواند. این موسسه اعلام کرد که کانادا حاضر نیست یک اقدام جدی برای جلوگیری از افزایش دمای زمین به کار گیرد. این در حالی است که کانادا در تولید گاز گلخانه ای سرانه در جهان، مقام دوم را دارد.
استفن هارپر برای انسانیت و کره زمین خطرناک است
چرا هارپر مصرا جلوی هر توافق بین المللی را برای کنترل مواد سوختی سد می کند؟
جواب حفظ منافع شرکتهای نفتی است. البته او از حمایت مردم استان آلبرتا نیز برخوردار است، اما مردم آلبرتا نیز قاعدتا آینده ای دارند و به فکر آتیه فرزندان خود هستند.
آنها نیز باید بنزین را به قیمت های سرسام آور بخرند. در واقع برنده اصلی شرکتهای نفتی هستند که از فاجعه های چند سال اخیر سود برده اند. در حالی که مرگ و میر ناشی از تغییرات هوا همه ساله افزایش می یابد، هر سال این شرکتها رکورد درآمد سالهای گذشته را می شکنند و سود سرشارتری را نشان می دهند.
من نمی دانم آیا استفن هارپر و سایر افرادی که تحت کنترل این شرکتها هستند به فکر آینده زمین و فرزندان خود هستند یا خیر ولی قطعا شرکتهای بزرگ بین المللی فاقد چنین احساسی هستند. این هیولاها فقط تشنه درآمد بیشتر هستند و بس.
امروز انسان دست بسته در اختیار این ماشین های پول سازی است. سخنرانی هارپر در سال ۲۰۰۳ در حمایت جنگ عراق که کلمه به کلمه کپی سخنان رهبر استرالیا در همین زمینه بود نشان می دهد که ما دچار چه تارعنکبوتی هستیم.
ما کنترل سرنوشت خود و آینده بشر را از دست داده ایم. باید این هیولاها را مهارکنیم. باید ساختار جدیدی برای اقتصاد پایه ریزی کنیم. به عنوان اولین قدم، باید از انتخاب و حمایت وابستگان و کارگزاران شرکتهای بزرگ خودداری کنیم.
استفن هارپر آشکارا نشان داده است که در خدمت این گونه شرکتهاست نه مردم، انتخاب مجدد او و محافظه کاران دست شرکت های عظیم نفتی را باز می گذارد که به غارت اموال مردم ادامه دهند و فجایع بیشتری بیافرینند.
اگر استفن هارپر در قدرت بماند، در آینده جلوی قراردادهای بین المللی برای کنترل مواد سوختی را نیز خواهد گرفت و زمین به سوی سرنوشت نامعلومی پیش خواهد رفت.
به محافظه کاران رای ندهیم. وقت آن رسیده است که انسان جلوی شرکتهای بزرگ بین المللی بایستد و اختیار را از دست این هیولاها خارج کند. این وظیفه فرد فرد ماست. باید هوشیار باشیم. باید طرح دیگری ریخت.
ایمیل نویسنده:
