یکی از بهترین روش ها که بتوان میزان جذب مواد غذایی را در دستگاه گوارش افزایش داد مصرف فلفل سیاه است. ماده شیمیایی Piperine موجود در فلفل قادر است میزان جذب اجزاء غذایی موجود در رژیم غذایی روزانه را به صورت غیرقابل تصوری بالا برده و نیاز بدن را برآورده سازد.
در سنین بالا به علت فرسودگی دستگاه گوارش و مصرف داروهای مختلف و عوامل دیگر، غذا به خوبی در دستگاه گوارش هضم و جذب نمی شود. به همین جهت شخص به خوردن املاح و ویتامین های مصنوعی دست می زند. این دسته از افراد با خوردن مقداری فلفل سیاه به همراه رژیم غذایی روزانه می توانند قدرت جذب مواد غذایی را در روده ها افزایش دهند و در درازمدت از بروز عوارض کمبود املاح و ویتامین ها و چربی و پروتئین و مواد قندی جلوگیری نمایند.
Piperine ماده ایست که در علم پزشکی و علوم وابسته به آن به خوبی شناخته شده است و از آن در درمان بعضی از بیماری ها استفاده می شود. این ماده شیمیایی در فعال کردن بعضی از آنزیم ها در متابولیسم یا هضم و جذب غذا نقش دارد و در فعل و انفعالات پیچیده شکستن مواد غذایی در روده ها و چگونگی عبور آنها از جدار روده و ورود به عروق و سلولهای بدن موثر می باشد. پی پرین موجود در فلفل سیاه قدرت فوق العاده ضد التهاب دارد به صورتی که عملکرد آن ۲۰ برابر Curcumin موجود در زردچوبه است. در ضمن این ماده سبب ترشح انسولین لوزالمعده می شود و در هضم و جذب مواد قندی نقش دارد.
علاوه بر همه اینها فلفل سیاه و ترکیبات موجود در آن ترشح ماده بتا Endorphins مغز را افزایش می دهد که در نتیجه از بروز عارضه افسردگی جلوگیری می کند. این ماده ترشح سروتونین مغز را تنظیم می کند و نوعی آرامش به وجود می آورد و از بی خوابی و بدخوابی جلوگیری می کند. فلفل در تسکین دردها نقش دارد و عارضه آسم را کاهش می دهد با وجودی که فلفل مواد تندی است ولی از بروز و پیشرفت زخم دستگاه گوارش جلوگیری می کند و ترشح اسید معده را کاهش می دهد.
در بررسی علمی جالبی معلوم گردیده که افرادی که به همراه رژیم غذایی روزانه مقداری فلفل استفاده می کنند کمتر در معرض مسمومیت Cadmium قرار دارند، زیرا فلفل می تواند عمل این ماده ضرربار موجود در محیط زیست را که به هر طریق وارد بدن انسان می شود خنثی کند و از بروز عوارض ناهنجار جلوگیری نماید. زردچوبه هم چنین خاصیتی دارد به همین دلیل عده ای از پژوهشگران معتقدند که مصرف فلفل سیاه و زردچوبه به علت خواص بی شمارشان بهتر سبب سلامتی و بهزیستی می شوند، به عبارت دیگر ترکیب این دو ادویه بسیار جالب قدرت جذب بعضی از مواد غذایی را در روده ها هزار بار افزایش می دهد.
از پی پرین موجود در فلفل سیاه برای درمان سرطان روده بزرگ استفاده می شود و در حال حاضر در چند مرکز تحقیقات پزشکی شناخته شده دنیا در این مورد فعالیت های چشمگیری در جریان است.
فلفل سیاه را می شود به همراه غذای پخته و خام مصرف نمود. در افرادی که به نمک اعتیاد دارند از مزه و طعم فلفل می شود استفاده و به تدریج مقدار نمک مصرفی را کم کرد.
با وجود همه این مزایا در مصرف فلفل نباید زیاده روی نمود و بهتر است در این مورد هم حد اعتدال را رعایت کرد و از زندگی لذت برد. در مورد خواص فلفل می شود ساعت ها صحبت کرد و مقالات متعددی نوشت ولی در اینجا به همین مقدار اکتفا می کنیم.
رابطه بین ناهنجاریهای غده تیروئید و آب سیاه چشم
افرادی که به ناهنجاریهای غده تیروئید دچار هستند ۳۸ درصد بیشتر از دیگران در معرض بروز بیماری Glaucoma قرار دارند. این گزارشی است که توسط پژوهشگران دانشگاه آلاباما منتشر گردیده است. بیماری آب سیاه چشم یکی از علل کوری درصد بالایی از مردم دنیا است و هر ساله عده زیادی به آن دچار می شوند.
حال اگر رابطه ی بین ناهنجاری های غده تیروئید و بیماری گلوکوما وجود دارد، پژوهشگران می توانند با بررسیهای علمی، چند و چون این رابطه را روشن نمایند و علت یا علل بروز این بیماری را شناسایی کرده و در پیشگیری و درمان آن اقدام کنند.
پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی بیشتر از ۱۲ هزار نفر را به مدت ۶ سال زیر پوشش بررسی های علمی قرار داده و معلوم ساخته اند که حدود ۵ درصد از این عده به بیماری گلوکوما دچار بوده و در ضمن ۱۲ درصد آنها هم به نوعی بیماری تیروئید مانند کم کاری و پرکاری دچار بودند. جالب اینکه میزان بروز بیماریهای تیروئید در بین افرادی که به عارضه گلوکوما دچار بودند ۵/۶ درصد تخمین زده شده در حالی که درصدی از این عده نمی دانستند که ناهنجاریهای تیروئید دارند.
با توجه به یافته های این بررسی علمی باید توصیه کرد که افرادی که به ناهنجاریهای غده تیروئید دچار هستند حتما با پزشک متخصص چشم در تماس باشند و حداقل سالی یک بار از این جهت معاینه و بررسی شوند تا اگر علائم بیماری گلوکوما نمودار شود فورا برای معالجه و یا کنترل آن اقدام نمایند و یا برعکس اگر کسی به بیماری گلوکوما دچار است بهتر است دقیقا از طرف یک نفر متخصص غدد داخلی معاینه و آزمایش شود و به موقع از بروز و پیشرفت بیماری تیروئید جلوگیری نموده و در ضمن امکان بروز گلوکوما را نیز کاهش دهد. همچنین توصیه می گردد که اشخاص پس از سن ۴۰ سالگی سالی یک بار به چشم پزشک و پزشک متخصص غدد داخلی مخصوصا غده تیروئید مراجعه کنند، زیرا پیشگیری خیلی ساده تر از درمان است.
محصولات سویا (Tofu) عارضه فراموشی را افزایش می دهند
پژوهشگران دانشگاهی در انگلستان طی بررسی علمی بر روی ۷۱۹ نفر از افراد مسن دریافتند که مصرف زیاد محصولات سویا، مخصوصا توفو امکان بروز عارضه فراموشی یا Dementia را افزایش می دهد. این عده معتقدند که فیتواستروژن موجود در توفو که در عملکرد استروژن طبیعی موجود در بدن اختلال به وجود می آورد می تواند در بروز و پیشرفت عارضه فراموشی نقش داشته باشد. قبلا گزارش شده که خانم هایی که پس از ۶۵ سالگی به هر دلیلی هورمون مصرف می کنند بیشتر از دیگران در معرض بروز عارضه فراموشی قرار دارند، زیرا هورمون استروژن در پیری زودرس سلولهای مغزی موثر است و در نتیجه فراموشی به وجود می آید. در ضمن این پژوهشگران پیشنهاد می کنند که چون در تهیه توفو مقداری از ماده شیمیایی Formaldehyde استفاده می شود و این ماده در صدمه سلولهای مغز موثر است، ممکن است در این میان نقشی مهم بازی کند و سبب بروز عارضه فراموشی شود. تحقیقات علمی در این باره در ژاپن و همچنین ژاپنی هایی که به آمریکا مهاجرت نموده اند ثابت نموده که افرادی که به مصرف توفو عادت دارند بیشتر به عارضه فراموشی دچار می شوند. با وجود این یک بررسی علمی ثابت نموده که خوردن محصولات تخمیر شده سویا نه تنها عارضه فراموشی را به وجود نمی آورد بلکه باعث ازدیاد حافظه می شود، زیرا در موقع تخمیر سویا مقداری Folate ، نوعی ویتامین B در آن به وجود می آید. حال معلوم نیست که توفو به علت فیتواستروژن یا Formaldehyde و یا عوامل ناشناخته دیگر سبب کاهش حافظه می شود، ولی آنچه که در گزارش مورد بحث به میان آمده مصرف زیاد توفو و نقش آن در بروز عارضه فراموشی است. رعایت حد اعتدال و زیاده روی نکردن در مصرف محصولات سویا شاید چنین عوارضی را به وجود نیاورد.
اشتباه در مصرف داروهای شیمیایی کشتار می کند
انستیتوی استفاده سالم از داروهای شیمیایی در آمریکا طی بیانیه ای اعلام کرده که در سالهای اخیر داروهای شیمیایی و عوارض جانبی آنها بیشتر از هر زمانی کشتار کرده و منجر به مرگ و میرهای زودرس شده است. FDA آمریکا در این مورد گزارش می کند که در سه ماه سال جاری حدود ۲۱ هزار نفر در آمریکا به علت مصرف داروهای شیمیایی باعث صدمات غیرقابل جبرانی شده اند. این رقم نسبت به سال گذشته ۳۸ درصد افزایش داشته است. در ضمن حدود ۵ هزار نفر هم به همین علت جانشان را فقط در سه ماه اول سال جاری از دست داده اند که رقمی است بزرگ. به عبارت دیگر میزان مرگ و میر زودرس به علت مصرف داروها خیلی بالاتر از قتل و کشتارهایی است که در این مملکت رخ می دهد. با این گزارش تا آخر سال ۲۰۰۸ جمع افرادی که جانشان را به علت داروهای شیمیایی از دست می دهند حدود ۲۰ هزار نفر و تعداد افرادی که به هر دلیلی پس از خوردن داروهای شیمیایی بیمار و زمین گیر می شوند بیشتر از ۸۴ هزار نفر تخمین زده شده که همه اینها در حقیقت قابل پیشگیری است و می توان از آنها دوری کرد.
در اینجا باید اشاره کرد که تقریبا علت اکثر این مرگ و میرها و صدمه دیدن ها به خاطر عکس العمل داروها در بدن است، به این صورت که یا بیمار به هر دلیلی دکتر معالج خود را در جریان مصرف داروهای شیمیایی دیگر قرار نمی دهد و یا پزشک و داروساز اشتباها دارویی را تجویز و توصیه می کنند و یا هیچ کدام از آنها از امکان بروز عکس العمل مرگبار دارو در بدن خبر ندارند. پس به طور کلی رقم مرگ و میر و بیمار شدن افراد در اثر مصرف دارو خیلی بالاتر از این است که در اینجا گزارش شده است.
داروهایی که در این میان نقش دارند و به علت عکس العمل با یکدیگر و یا عوامل داخلی بدن خطرات غیرقابل جبرانی را به وجود می آورند و در مصرف آنها باید نهایت دقت به عمل آید عبارتند از: Vareniciline، هپارین Oxycodone و حتی داروهای مسکن.
همینطور گزارش شده که در آمریکا هر ساله ۵/۲ میلیون نفر جانشان را از دست می دهند که ده درصد آن مربوط به ضرر و زیان و مصرف زیاد و بی موقع داروها است. نباید فراموش کرد که این ارقام شاهد گزارشاتی است که مردم به طور واضح مرگ دوستان و بستگان خود را به داروها نسبت داده اند و از این نظر پرونده هایی در دادگاهها در جریان است. به طور کلی مرگ و میرها را به سادگی نمی توان به داروها نسبت داد، زیرا این موضوع به قدری پیچیده و مشکل است که برای هر موردی وقت زیاد و بررسی پرخرجی نیاز است. به همین دلیل سازمانهای بهداشتی آمریکا مرگ و میر به علت مصرف داروهای شیمیایی را حدود ۲۰۰ هزار نفر در سال تخمین می زنند. این رقمی است که چند سال قبل هم گروهی از پژوهشگران آن را تایید کرده بودند. در آمریکا در حال حاضر شاید هزاران وکیل و صدها هزار نفر افرادی که یا یک نفر از دوستان و عزیزان خود را به علت مصرف دارو از دست داده اند و یا به کلی زمین گیر شده اند در دادگاههای مختلف پرونده هایی را در شکایت از کمپانیهای داروسازی در جریان دارند.
بهتر است باور کنید
کوهنوردان در ارتفاعات بالا به علت کمبود اکسیژن و عوارض جانبی آن دستخوش نوعی ناهنجاری می شوند و گاهی این عوارض مانع صعود آنها به ارتفاعات بالاتر می گردد.
می گویند جویدن کمی از دانه زیره سیاه (Caraway) می تواند مانع بروز این عوارض شده و سبب سلامتی و ادامه فعالیت ریه ها در چنین محیط دشواری شود. جویدن تخم زیره از بروز تهوع و دل بهم خوردگی نیز جلوگیری می کند.
* دکتر پرویز قدیریان استاد دانشگاه مونتریال در تغذیه و استاد دانشگاه مک گیل در سرطان شناسی و کارشناس سازمان بهداشت جهانی است.
EPIDEMIOSEARCH@yahoo.com
