رویا در گذر زمان
زن ها در زمینه ی هنرهای تجسمی همواره به خود و احساساتشان اهمیت ویژه ای داده اند و خود زن، چهره ظاهری و باطنی او و همچنین احساسات درونی اش در پیشگاه الهام های خلق آثارشان و در راستای اجرای آن ها به صورت یک اثر نوشتاری و یا تصویری بوده است. فریدا کالو را نمونه مشخصی از این هنرمندان می توان نامید که این الهام ها را به درستی دریافت و به صورت تصاویری دقیق و موشکافانه خلق میکرد و همچنین از مشهورترین هنرمندانی است که توانست افکار خودش و در معنای کلی‌تر افکار و احساسات یک هنرمند و یک زن را به تصویر بکشد. این تصویر هم نشان دهنده‌ی درون هنرمند و هم نشان دهنده‌ی همنوعان او به حساب می‌آمد.
در نمایشگاه اخیر وانا نبی‌پور که به نمایشگاه گردانی علیرضا ریاحی، مدیر موسسه فرهنگی هنری NRK درگالری آتبین در حال برگزاری است* این هنرمند، برخورد‌های متفاوتی با شخصیت زن که در حقیقت خود او باشد، را به تصویر کشیده است؛ نقاشی‌هایی که در قالب سلف پرتره در سرتاسر گالری بر روی دیوارها در معرض دید مخاطبان است و با عنوان حرکت سریع چشم نگاهی تازه به رویا و تصاویری که در زمانی ما بین بیداری و خواب دیده می شود، داشته است. هنرمند در این نمایشگاه، زن که همان خودش باشد را در موقعیت های مختلف قرار داده، سنجیده و حتی به چالش گذاشته است. تصاویر نبی پور گاه شبیه به رویایی نزدیک می‌ماند که از زیر دستان نقاش خارج نشده و توانسته با هنر طراحی اش آن را به تصویر بکشد و گاه مانند تصویر نزدیکتری از اتفاق های اطراف، تصویر انسان هایی که با چشمانش و با ذهن او دیده می‌شوند، انسان هایی که می‌گذرند و ردی از خود هر چند کوچک بر جا می گذارند. از دیدگاه دیگر تمام تابلوهای این نمایشگاه خود هنرمند هستند و دقیقاً همان دیدی که او به اطراف به صورت خودآگاه و ناخودآگاه دارد و یا بر اساس اتفاقی این دید به وجود آمده است.
اثر وانا نبی پور
وانا نبی پور لیسانس نقاشی دارد و در سومین نمایشگاه انفرادی اش به خوبی از طراحی اش در جهت ارائه‌ی تصویر دقیق انگاره‌ها و تصاویر ذهنی‌اش استفاده کرده و در این زمینه موفق هم بوده است. تصاویر آثار وانا نبی پور در درجه‌ای میان خواب و بیداری به وجود آمده‌اند و در حقیقت تصاویری ثبت شده از حالتی است که از آن به عنوان REM نام می‌برند. عنوان نمایشگاه هم از همین عنوان گرفته شده است:Rapid Eye Movement که به معنای “حرکت سریع چشم” است. مرزی میان واقعیت و خیال، مرزی میان خواب و بیداری، عناصر تصویری که در خلا هستند و همگی در فضا معلق. تصاویری نزدیک از اتفاق های گذشته و حتی آینده که در زمان هایی خاص به هنرمند القا شده است، همگی در این تابلوها قابل مشاهده و بررسی است. این گونه او مخاطب را دعوت به این فضا می‌کند و بیننده مانند لحظاتی که هنرمند در این میان خواب و بیداری آزادانه در این فضا پرواز می کرده حضور پیدا می کند و رویای گذرای او را به صورت ثبت شده می بیند. قدرت طراحی نبی پور در ارائه ی این تصاویر موهوم کاملا به کار آمده است و او از رنگ‌ها، پرتره ها، فیگورها و خود ترکیب بندی به درستی در جهت القای این احساسات استفاده کرده است. خود هنرمند آثارش در نمایشگاه را به دو بخش تقسیم می کند: آثار اول که با جسارت زیادی در اجرا خلق شده اند و آثار دیگر، نقاشی هایی هستند که با احتیاط بیشتری کشیده شده اند و به نقل از خود او مخاطب می‌تواند با دیدن کل این آثار به حالات روحی او در زمان های مختلف پی ببرد.
کار وانا نبی پور
نبی‌پور همینطور آثارش را و ارتباط برقرار کردن با آن ها را مختص به جنس زن نمی داند و آن ها را مربوط به تمامی افراد می داند و ضمنا تاکید می کند که از آنجا خود او یک زن با احساسات مخصوص زنانه است، به همین دلیل این جنس می توانند با این آثار ارتباط بیشتری برقرار کنند. این هنرمند جوان در کارنامه اش شرکت در نمایشگاه های اندکن بنور کلرادو و گالری طنتز فلورانس ایتالیا را دارد.
* گالری آتبین واقع در خیابان ولی عصر تهران تا ۲۴ آبان ماه سال جاری میزبان نقاشی های وانا نبی پور بود.
