شهروند ۱۲۲۷ پنجشنبه ۳۰ اپریل ۲۰۰۹
شنبه ۱۸ اپریل ۲۰۰۹، مراسم افتتاح نمایشگاه چیدمان خانم توران زندیه در آرتاگالری برگزار شد.
بسیاری از ایرانیان و همچنین غیرایرانیان تورنتو گرد آمدند تا تولد هنرمندی دیگر را در این شهر جشن بگیرند.
تابلوهای خانم زندیه بر دیوارهای آرتاگالری می درخشید و همه را مجذوب خود کرده بود. پیش از آغاز مراسم، بسیاری بر سر اینکه اینها نقاشی اند نه چیدمان (کولاژ) بحث می کردند و خوب استاد نامی نیز به کمک می آمد که بگوید، در زمان چیدن این تکه های کاغذ در کنار هم باید از توران فیلم گرفت، تا دید از بین صدها تکه، چگونه دست او به سمت یکی می رود و مناسبت ترین را برای ادامه برمی گیرد.
تعدادی از تابلوها که در اندازه های مختلف و با قیمت های مختلف از ۱۵۰۰ تا ۱۱هزار دلار بودند پیش فروش شده بودند.
پس از ساعتی گردش در میان تابلوهای هنرمندانه ی خانم زندیه، استاد غلامحسین نامی همگان را فراخواند تا احساسش را با جمع سهیم شود. او در حالی که آشکارا شادی خود را از به نمایش درآمدن کارهای خانم توران زندیه، شریک بیش از چهار دهه از زندگی اش، نشان می داد، ضمن خوشامد به حاضران متن کوتاهی را خواند:
“هیچ اگر سایه پذیرد ما همان سایه هیچیم.
در طول ۴۳ سالی که با توران در کنار هم صمیمانه زندگی کردیم همواره اندیشه باهم بودن، با هم ساختن و همراهی در سفر پر نشیب و فراز زندگی در ما شوقی بی پایان و نیرویی پرتوان برای پرواز در پهنه زندگی و هنر می آفرید. و من باور دارم برای من پرواز در عرصه هنر و زندگی ـ اگر پروازی بوده باشد ـ جز با حمایت و بردباری بزرگوارانه و عاشقانه توران میسر نبود. و امروز بعد از سالها با شور و سرافرازی شاهد شکوفایی
توران در عرصه ی خلاقیت های هنری او هستیم. و این تولد دوباره و پرواز مشتاقانه ی او که حاصل عمری تفکر و اندیشه و تجربه در هنر و زندگی است بر همراه زندگیم توران مبارک باد.”
استاد نامی در پایان گفته هایش شاخه گلی به خانم زندیه هدیه داد.
در ادامه از دکتر رضا براهنی خواسته شد تا با جمع سخن بگوید. دکتر براهنی از چگونگی آشنایی با کارهای خانم زندیه گفت و اینکه پس از دیدن کارهای ایشان در خانه ی مسکونی شان، و شگفتی از هنر به نمایش درآمده در این تابلوها، به طنز گفت که این تصور برایش پیش آمده که آقای نامی خانم زندیه ی هنرمند را تاکنون از آنها پنهان کرده بوده است. دکتر براهنی به بخشی از متنی که از پیش در خصوص کارهای خانم زندیه نوشته بود، و کپی آن برای اطلاع حاضران در روی میزی قرار داشت، اشاره کرد. (متن این نوشته را در همین شماره شهروند می خوانید)
پس از سخنان دکتر براهنی، استاد نامی از خانم فیروزه آغداشلو مدیر آرتاگالری که صمیمانه در برگزاری این نمایشگاه کمک و همکاری کرده بود قدردانی کرد و همچنین از نشریه شهروند، آقای حسن زرهی و خانم نسرین الماسی برای حمایت های بی دریغشان سپاسگزاری کرد و از خانم الماسی خواست تا با جمع سخن بگوید.
خانم الماسی به مصاحبه ی خود با خانم زندیه اشاره کرد و گفت: این مصاحبه ای که خواندید تمام آن چیزی نبود که بین ما گذشت. این مصاحبه یکی از بهترین لحظات زندگی من بود و از اینکه خانم زندیه را چنین موفق می بینم بسیار خوشحالم و به ایشان تبریک می گویم.
در پایان از خانم زندیه خواسته شد تا پس از اینکه همه از او گفتند، او خود احساسش را بیان کند. ایشان از همه ی افرادی که او را یاری کردند تا به اینجا برسد و در برگزاری نمایشگاه او را حمایت کردند، تک تک سپاسگزاری کرد: دکتر براهنی، خانم آغداشلو، آقای زرهی، خانم الماسی، دخترش، دامادش، پسرش و استاد نامی همسر و همراهش افرادی بودند که حمایت هایشان دلگرمش کرده بود و در ادامه ی راه مشوقش شده بود.
نمایشگاه خانم زندیه تا پنجشنبه ۳۰ اپریل در آرتاگالری ادامه خواهد داشت.
