ادامه نزاع بر سر گسترش حمل و نقل عمومی در تورنتو
شهروند- آرش عزیزی: راب فورد، شهردار تورنتو، آخر هفته ی گذشته لابد جشن کوچکی برپا کرده بود چرا که موفق شد رهبران کارگران شهرداری را به عدم اعتصاب و توافق بر سر قراردادی راضی کند که بسیاری بزرگترین شکست جنبش کارگری در دوره ی اخیر می دانند، اما این جشن طولی نخواهد کشید.
شهردار این هفته را در حالی آغاز کرد که بعضی از متحدین دیروزش علیه او برگشته اند و مصممند طرح او برای ساختن متروی زیرزمینی را کنار بگذارند و در عوض طرح ساختن قطارهای مدرن و مدل اروپایی «ال آر تی» را دنبال کنند که دولت استانی مدت ها در پی آن بوده است. این متحدین دیروز به همراه کسانی که همیشه مخالف شهردار بوده اند حال گرد هم آمده اند تا او را با رای اکثریت شورای شهر شکست دهند. اگر آن ها به موفقیت برسند طرح «ال آر تی» که در سال ۲۰۰۹ تصویب شده بود و فورد گفته بود آن را کنار می گذارد پیش خواهد رفت.
راب فورد شهردار تورنتو
جالب این جا است که بعضی متحدین سابق فورد تلاش کردند او را به سازش بکشانند اما یکدندگی و سازش ناپذیری او می رود تا به ضرر خودش تمام شود.
کارن استینتز، رئیس تی تی سی، که توسط خود فورد به این مقام گماشته شده یکی از همین گروه متحدین سابق شهردار جنجالی تورنتو است. استینتز دوشنبه ی این هفته توماری نزد منشی شهرداری برد که امضای ۲۴ نماینده شورای شهر (یعنی اکثریت این نهاد) را پای آن داشت و خواهان جلسه ی ویژه ی شورا در روز چهارشنبه شد.
در این جلسه توافقنامه ی سال ۲۰۰۹ دولت استانی لیبرال با دولت شهردار سابق، دیوید میلر، برای ساخت قطارهای «ال آر تی» به رای گذاشته می شود. توافقنامه ی مذکور امضای شهرداری، تی تی سی و آژانس مترولینکس را با خود دارد اما در ۳۱ مارس امسال منقضی می شود. با این حال رای این هفته ی شورای شهر می تواند آن را تمدید کند.
طبق این توافقنامه، معروف به «ترانزیت سیتی»، قطارهای «ال آر تی» روی خطوط اگلینتون، شپرد شرقی و فینچ غربی ساخته خواهد شد. فورد گفته بود می خواهد این طرح را به کلی کنار بگذارد و در عوض قطاری کاملا زیرزمینی روی خیابان اگلینتون بکشد که از خیابان لرد درایو تا ایستگاه کندی در اسکاربورو برود. شهردار البته می خواست طرحش را در ماه آوریل به شورای شهر بیاورد اما دعواهای اخیر او و استینتز کار را به جلسه ی اضطراری چهارشنبه ی این هفته رساند که تا زمان نوشته شدن این خطوط (سه شنبه شب) نتیجه ی آن معلوم نیست.
هفته ی پیش بحران وقتی به اوج رسید که راب پریچارد، رئیس آژانس مترولینکس، که مسئول مدیریت پروژه ساخت حمل و نقل در منطقه است، نامه ای به فورد و استینتز نوشت و خواهان این شد که شهرداری تکلیف را معلوم کند که چگونه می خواهد از ۴/۸ میلیارد دلاری که دولت استانی برای حمل و نقل در تورنتو کنار گذاشته استفاده کند. در همین روز فورد موفق شد متحدینش در شورای شهر را به خط کند و با رای اکثریت به تی تی سی اجازه انتشار گزارشی فنی که نقاط ضعف و قوت طرح را مطرح می کرد ندهد. این در حالی است که طرح فورد ۲ میلیارد دلار خرج بیشتر بر می دارد و کارشناسان بسیاری آن را به شدت غلط و برای آینده مصیبت بار می دانند.
حدود ۱۲۰ نفر از استادان دانشگاه، برنامه ریزان حمل و نقل و رهبران مدنی یکشنبه ی هفته ی گذشته نامه ای به نمایندگان شورای شهر نوشتند و از آن ها خواستند به طرح های راب فورد رای منفی دهند که مگر نه برنامه ریزی حمل و نقل شهر تا یک قرن به هم خواهد ریخت. از امضاکنندگان این نامه می توان به اریک میلر، مدیر مرکز شهرهای دانشگاه تورنتو؛ کن گرینبرگ، مشاور برنامه ریزی؛ پل بدفورد، برنامه ریز ارشد سابق تورنتو و مشهورتر از همه دیوید کرامبی، شهردار سابق تورنتو، در دهه ی ۱۹۷۰ اشاره کرد (جالب این جا است که کرامبی، مدتی نماینده ی مجلس استانی از حزب محافظه کار بود!).
با این وجود احتمال قوی می رود که شورای شهر تحت این فشار افکار عمومی طرح سال ۲۰۰۹ را تمدید کند و رویاهای فورد برای کیلومترها قطار زیرمینی نقش بر آب شود.
البته قرار است نام «ترانزیت سیتی» که اکنون دیگر بیش از پیش با دولت میلر شناخته می شود کنار گذاشته شود و نام جدیدی برای این پروژه انتخاب شود.
