شنبه ۲۶ جولای ۲۰۰۸، مجمع عمومی سازمان زنان ایرانی انتاریو در سالن کلیسای مجاور اوریول کامیونیتی برگزار شد.
برگزاری مجمع عمومی از سوی هیئت مدیره با تلفن و ارسال نامه به اعضا اطلاع داده شده بود و اکثریت اعضا نیز به این دعوت پاسخ داده بودند.
برگزاری مجمع عمومی سازمان زنان ایرانی انتاریو
شهروند ـ فرح طاهری: شنبه ۲۶ جولای ۲۰۰۸، مجمع عمومی سازمان زنان ایرانی انتاریو در سالن کلیسای مجاور اوریول کامیونیتی برگزار شد.
برگزاری مجمع عمومی از سوی هیئت مدیره با تلفن و ارسال نامه به اعضا اطلاع داده شده بود و اکثریت اعضا نیز به این دعوت پاسخ داده بودند.
مراسم با پخش سرود کانادا و ای ایران آغاز شد و سپس افخم مردوخی نایب رئیس هیئت مدیره به حاضران خوشامد گفت و به انگلیسی و فارسی سخنانش را پی گرفت و اظهار داشت: از ۱۳ جولای ۲۰۰۷ که هیئت مدیره جدید مسئولیت را به عهده گرفت، سالی پربار و پرکار را پشت سر گذاشتیم.
او سپس از خانم هما سرلتی رئیس هیئت مدیره سازمان زنان دعوت کرد تا گزارش فعالیت های سازمان را به نوزدهمین مجمع عمومی ارائه کند.
خانم سرلتی نیز ضمن خوشامد گفت: تبعیضات علیه زنان پاره ای سنتی و تقلیدی و ارثی است ولی با کمال تاسف در کشور ما تبعیضات قانونی است و جنگیدن علیه آنها غیرممکن است و نیاز به کارهای اساسی و ریشه ای دارد. هرگاه فرصتی یافتیم تا سری بلند کنیم و خود را بشناسیم به عقب رانده شدیم و برگشتیم سر خانه اول.
او سپس به تضییقاتی که زنان با آن روبرو هستند اشاره کرد و گفت: اینها دلایلی ست که ما نیاز به سازمان هایی از زنان داریم که درد مشترک محرومیت را با تمام وجود احساس می کنند. این است توجیه تلاش ما در سازمان زنان ایرانی. هم به خودمان کمک کنیم و هم تا جایی که میسر است فریاد دادخواهی خود را به گوش جهان برسانیم.
در سال گذشته هیئت مدیره منتخب مجمع عمومی عبارت بودند از:
هما روحی سرلتی (رئیس هیئت مدیره)، افخم مردوخی (نایب رئیس)، ملکناز صدوقی (خزانه دار)، لیلی نبوی(منشی)، اکرم بسیجی، نسرین نوربخش، مهستی صالحی (اعضا)، شیرین فکور (عضو علی البدل)، فریال خبیری (کارمند)
در گزارش خانم سرلتی آمده است: آقای فرامرز رشیدی حسابرس سازمان هستند. منبع درآمد سازمان عبارت بود از: حق عضویت ها، کمک دولتی، درآمد بینگو و عوائد حاصل از برنامه ها.
خانم سرلتی اشاره کرد که درآمدها افزایش یافته و سیستم حسابداری و عضویت ها کامپیوتری شده است.
او سپس به خلاصه فعالیت های سازمان در یک سال گذشته اشاره کرد و خدمات مشاوره ای، استفاده از کلینیک های سیار بهداشتی، برگزاری کارگاه های آموزشی، برگزاری روزهای ملی، برپایی سفره هفت سین در پارلمان انتاریو، پر کردن فرم های مالیاتی، کلاس های خودیاری و یوگا و مدیتیشن و همکاری با سازمان CAMH در رابطه با سلامت روانی و اعتیاد نوجوانان را از جمله فعالیت های سازمان خواند.
رئیس هیئت مدیره همچنین دایر کردن برنامه مختص سالمندان در ریچموندهیل که توسط خانم فاطمه ایرجی اداره میشود و تعیین محلی برای گردهمایی های ایرانیان ساکن می سی ساگا و ارتباط با گروه فرزانگان برای سفرهای کوتاه مدت و سایر تفریحات برای اعضا را نیز از دیگر فعالیت های سازمان زنان عنوان کرد.
او در پایان ضمن اشاره به افزایش اعضای سازمان به ۱۸۸ نفر، از حمایت های حاضران قدردانی کرد و گفت: ما خواهانیم که زنان ما در پیشبرد وضعیت شهروندی، اجتماعی و اقتصادی خود هرچه بیشتر موفق باشند و با شرایط جامعه به آسانی خود را تطبیق دهند.
سپس خانم مردوخی از خانم ها فرح آریا، فریال خبیری و ماندانا عطارزاده برای اداره جلسه مجمع عمومی دعوت کرد
پس از خانم سرلتی، ملک ناز صدوقی گزارش مالی سازمان را به انگلیسی ارائه کرد و نسرین نوربخش همان گزارش را به فارسی برای حاضران خواند.
لی لی نبوی کمیته های سازمان زنان را معرفی کرد: کمیته امور مالی و بودجه، کمیته روابط عمومی، کمیته عضویت، کمیته کارگاه های آموزشی و کمیته تدارکات و خدمات، و کار هر کمیته را به اختصار بیان کرد. او در پایان از زنانی که در حرفه های مختلف اعم از املاک، وام، وکالت و … مشغول به کارند، خواست به سازمان زنان یاری برسانند تا سازمان بتواند پروژه های وسیع تری را در جهت خدمت به زنان انجام دهد.
خانم نبوی همچنین اشاره کرد: اگر کسی امکان دارد و میتواند، در پر کردن فرم های دریافت "گرنت"(بودجه مالی از دولت) به ما یاری برساند زیرا کاری زمان بر است و تا به حال این امر بر دوش خانم مردوخی بوده است.
نوبت به بخش پرسش و پاسخ و نقد و نظر رسید و حاضران پرسش هایی را مطرح کردند که پاسخ های لازم از سوی نایب رئیس هیئت مدیره داده شد. از جمله نظرهایی که مطرح شد این بود که سازمان زنان برای عضوگیری بیشتر می بایست مثل برخی از سازمان ها و انجمن ها برنامه های هفتگی داشته باشد، که پاسخ داده شد که ضمن این که برگزاری این گونه برنامه ها مخارجی می طلبد که از عهده سازمان بر نمی آید، اما وظایف سازمان زنان با آنها متفاوت است و کار اصلی آن سرویس دهی به زنانی ست که مشکل دارند و این علت اصلی موجودیت سازمان است.
در اینجا از خدمات داوطلبانی که با سازمان زنان همکاری دارند، با اهدای لوح تقدیر، قدردانی شد. خانم ها سوسن عبدالحمیدی، مرضیه سرشکی، شیدا بامداد و لیلا مجتهدی داوطلبانی هستند که در این مدت دست یاری به سازمان داده اند و وقت و کار و دانش حرفه ای خود را به رایگان در اختیار سازمان و مراجعان آن گذاشته اند.
پایان بخش مجمع عمومی سازمان زنان نوای ساز سنتور آقای قیدرپور و پذیرایی از حاضران بود.
فرزانه کابلی در جمع دانشجویان دانشگاه تورنتو
شهروند ـ سعید فرح آبادی: شنبه ۲۶ جولای ۲۰۰۸، فرزانه کابلی به دعوت کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو در یکی از سالن های این دانشگاه سخنرانی داشت. فرزانه کابلی شناخته شده ترین زن هنرمند ایران است که نام او در کتابهایی نظیر "سالار زنان" و "اولین زنان" به عنوان پیشرو زنان ایران در هنر رقص آمده است.
او قبل از انقلاب سال ۱۹۷۹ به عنوان رقصنده تک در سازمان رقص ملی در صحنه های بسیار معتبر ایران و جهان به اجرای برنامه پرداخت و پس از انقلاب نیز به کار خود در صحنه های تئاتر و سینما ادامه داد.
کار معرفی خانم کابلی را آیدا مفتاحی، یکی از شاگردان پیشین او که در تورنتو ساکن است و در رشته هنر دانشگاه تورنتو در مقطع دکترا تحصیل می کند، به عهده داشت.
آیدا مفتاحی ضمن ابراز خوشحالی از اینکه سالها شاگرد خانم کابلی بوده و امروز او را در کنار خود می بیند، از او دعوت کرد تا برای حاضران در سالن در مورد وضعیت رقص در ایران سخن بگوید.
فرزانه کابلی گفت: اول از همه باید بگویم که چرا این هنر را انتخاب کردم؟ به دلیل اینکه عاشقانه دوستش دارم و احساس می کنم در این هنر یک استعداد خارق العاده دارم و خدادادی است و احساس می کنم که این توانایی را در موسیقی یا نقاشی و چیزهای دیگر ندارم.
خود موسیقی به من می گوید که چگونه حرکت ها را طراحی کنم. وقتی که موسیقی را می شنوم مثل این است که با من حرف می زند.
کابلی در ادامه افزود: من از رقصهای محلی و فولکلور خودمان استفاده می کنم، در واقع به همان رقصهای اصیل ایرانی شکل می دهم. در واقع با اضافه کردن کمی حرکات کلاسیک به همان حرکات اورجینال و اصیل شکل می دهم و یک فرم جدید می سازم.
کابلی یادی از معلم خود کرد و گفت: در اینجا شایسته است که از استاد و معلم خوبم آقای رابرت اسم ببرم که در طول این مدت همیشه به من کمک کردند و توسط ایشان بود که من همه این رقصها را یاد گرفتم به طوری که جزیی از من شدند.
کابلی در توضیح یکی از رقص ها گفت: من از حرکات برداشت برنج که در شمال ایران بوده، استفاده می کنم و کمی به آن شکل می دهم، یا رقص محلی کردی، لری، و غیره و در بعضی مواقع آنها را با هم ترکیب می کنم و حرکات کلاسیک به آن اضافه می کنم و یک رقص کلاسیک ایرانی درست می کنم و حاصل کار متفاوتی میشود با آن که در همه جای دنیا می بینید… من سعی می کنم با موسیقی هایی کار کنم که اصلا کسی فکر نمی کند که بشود با آن رقصید.
کابلی افزود: چندین بار هم کارهای زیبایی برای تئاتر انجام دادم. یکی از این کارها زنجیر زدن بود که من از زنجیرزنی در مراسم سوگواری الهام گرفتم و با موسیقی خاص و زنجیرزنی چنان چیزی درست شد که کسی باور نمی کرد.
کابلی با اشاره به یاری های همسرش در این خصوص گفت: من بیشترین کارهای زیبایم را برای تئاتر کار کردم و جا دارد از همسرم آقای هادی مرزبان نام ببرم که به من کمک کرد که این کارها را روی صحنه ببرم و چه زیبا این کارها روی صحنه رفت و اجرا شد.
کابلی در پایان ضمن اشاره به اینکه "موسیقی ها و سازهای ایران آنقدر غنی هستند که من از همه آنها استفاده می کنم" گفت: افتخار می کنم که آنها را به تمام مردم دنیا به قشنگترین شکل نشان دهم.
فرزانه کابلی از طرف Toronto Initiatives for Iranian Studies به کانادا دعوت شده تا در هفتمین کنفرانس دو سالانه در مورد مطالعات ایران که از تاریخ ۳۱ جولای تا سوم آگوست برگزار می شود سخنرانی کند.
گفتنی ست "رقصی چنین" که آمیزه ای ست از رقص های ملی و محلی ایران به طراحی و کارگردانی فرزانه کابلی در روزهای ۸، ۹ و ۱۰ آگوست در سالن ایزابل بیدر تورنتو به اجرا درخواهد آمد.
ادامه ی تلاش ها برای آزادی یک ایرانی از زندان مهاجرت
هوتن گل سرخی: تلاش برای آزادی یک جوان از زندان اداره مهاجرت بسیار مشکل تر و وقت گیرتر از آن بود که تصور می کردیم. در چند کلمه می توانم خلاصه کنم که این تلاش تبدیل شده به کاری تمام وقت.
همانگونه که هموطنان ملاقات کننده این زندانی متوجه شده اند زندان غربی تورنتو که تقریبا روبروی فرودگاه است بخشی جداگانه برای غریبان و بی کسان پناهنده دارد. هفته قبل سه بار اینجانب با افراد مختلف داوطلب برای نظارت به زندان رفتیم که دو بار در آخرین لحظات قبل از ملاقات به دلیل اغتشاش در داخل زندان تمام ملاقات ها لغو گردید و ما بدون گرفتن نتیجه مجبور به بازگشت شدیم.
قبل از ادامه لازم است که اشتباه در نام یک کمک کننده را تصحیح کنم. مبلغ دو هزار و پانصد دلار از مجموع ۴۹۲۰ دلار توسط سرکار خانم کُرهانی پرداخته شده بود که اشتباهاً خانم سلطانی گزارش شده بود.
مبالغ واریز شده به حسابی که اینجانب برای جمع آوری کمک های ایرانیان برای آزادی این جوان باز کرده ام، از تاریخ ۲۲ تا ۲۸ جولای به شرح زیر می باشد:
۲۲ جولای ۱۰ دلار نامشخص
۲۲ جولای ۵۰ دلار خانم سلیمانی . الف
۲۴ جولای ۱۰۰ دلار نامشخص
۲۵ جولای ۵۰ دلار خانم سوسن
۲۵ جولای ۱۵۰ دلار آقای علی . ع
۲۸ جولای ۶۰ دلار نامشخص
هفته قبل با خانم فخری باغانی که بالاترین مشوق اینجانب در کوشش برای آزادی این جوان هستند به زندان رفتیم و روز دوشنبه نیز با آقای علیرضا مطلبیان به منظور آنکه شاید بتوانیم مرحله آخر آزاد کردن را به پایان برسانیم به زندان رفتیم.
ما اکنون تنها نیاز اصلی مان پیدا کردن شخصی است که با اینجانب در نظارت بر نحوه زندگی این جوان در آینده همکاری کند.
تا زمانی که ما این ناظر را پیدا نکنیم کار رهایی این جوان به جایی نخواهد رسید.
در ضمن ما هنوز حدود حداقل ۱۵۰۰ دلار کسر بودجه نیز داریم چرا که این زندانی پس از آزادی در یک ماه اول حداقل مخارجی از قبیل اجاره یک اتاق و تهیه سایر مایحتاج را خواهد داشت.
برای اهدای کمک لطفا هدیه خود را به TD Canada Trust 153-6294553 با ذکر نام خود یا به صورت ناشناس واریز بفرمایید. اگر برایتان امکان پذیر است به اینجانب برای نظارت کمک بفرمایید. تلفن تماس ۳۸۳۳ـ۴۹۳ـ۴۱۶
