دانش‌آموزان دبیرستان موهای خود را به بیماران سرطانی اهدا کردند

 

شهروند- آرش عزیزی: اهدای بخشی از بدن انسان به دیگران جهت کمک و نوع‌دوستی از آن درس‌هایی است که آموختنش به دانش‌آموزان دبیرستانی همیشه در دستور مربیان و دست و اندرکاران آموزش و پرورش قرار داشته.

اما با این‌که حتما تا به حال از اهدای خون یا اعضای بدن پس از مرگ شنیده بودید، بعید می‌دانیم این یکی را شنیده باشید: دانشجویان دبیرستان بی‌ویو در اوایل ماه جاری در حرکتی جمعی ۷۰۰ گرم از موهای خود را جمع کردند تا به بیماران سرطانی اهدا کنند. این مراسم خیریه که در روز ۸ ژوئن برگزار شد «زلف‌های مهربانی» (Locks of Kindness) نام داشت و شامل دانش‌آموزان و معلمانی می‌شد که گاه تمام موهای خود را از ته تراشیدند.

حدود ۷۰۰ موی حاصله به انجمن سرطان کانادا فرستاده شد. هدف از این حرکت البته نه فقط اهدای مو که ایجاد آگاهی در مدرسه در مورد نیاز به این اهداییه‌ی کمی غریب بود که کمتر کسی از آن خبر دارد.

کار این مراسم را آریل هافمن و کارولین تان، دو دانش‌آموز سال ۱۲،  زیر نظر معلم‌های خود، دوایت استوارت و کتی همیلتون، آغاز کردند. هافمن به رسانه‌های محلی گفت دوستان و خانواده‌هایی داشته که دیده چه قدر از دست دادن موهای خود به علت سرطان غمگین بود‌ه‌اند و این انگیزه‌ی او شده است.

کارولین گفت: «کلاه‌گیس‌هایی که با موی واقعی می‌سازند می‌تواند نقش مهمی در بهبود اعتماد به نفس بیماران داشته باشد… مو بلند کردن و سپس زدن آن به نظر وظیفه‌ای ساده می‌آید اما برای کسانی که آن‌را دریافت می‌کنند یک دنیا می‌ارزد، بخصوص در چنین زمان دشواری.»

قهرمان‌های ویژه‌ی «زلف‌های مهربانی» البته آن دانش‌آموزانی بودند که بیش از ۲۰ سانتیمتر موی خود را اهدا کردند: هالی چان، کارن چونگ، آنیکا گورم، ابیشایا پراباهاران، دیانا سای، انسی شی، دنیس یان، کارمن ییپ، ونسا یوآن، کارن زنگ، امی ژائو و البته اریکا جواهری، که از نام خانوادگی‌اش می‌توان حدس زد ایرانی‌ است.

دوایت استوارت، معلمی که برای نشان دادن حمایت خودش از این کارزار تمام مویش را از ته تراشید، گفت این حرکت حتما در سال‌های آینده نیز ادامه پیدا می‌کند و بهتر هم می‌شود.