همیشه در هر حرفه شاهد وجود باورهای نادرستی هستیم که بیمه هم از این اصل نه تنها مستثنا نیست بلکه در رتبه اول این طبقه بندی قرار دارد. در این مرحله از مقاله به تعاریف مختصری از این موارد می پردازیم:
بیمه های عمر
۱- من به بیمه عمر احتیاج ندارم: احتمالا این باور برای قریب به اتفاق مردم اشتباه است، چرا که معنی این حرف به زبان ساده این است که من دارای فرزندی نیستم که نگران آینده اش باشم و به اندازه بسیار زیادی پول نقد دارم که قادر می باشم همه بدهی های مرا بعد از مرگم پرداخت کند و هزینه های مراسم سوگواری و تدفین را بدهد در ادامه با پس انداز قابل توجهی که کردم قادرم همسرم را برای چندین سال آتی با حفظ الگوی زندگی فعلی تامین کنم و مبلغی را برای تامین آرزوهای به عمل نیامده کنار گذاشتم که بعد از مرگم مدرسه ای یا مرکزی را به نامم درست کنند یا این مبلغ به کار خیریه ای اختصاص خواهد یافت . قطعا شما هم با من هم عقیده هستید که پیدا کردن چنین شخصی کمی دشوار است و نیاز به خرید بیمه با هر میزان توانایی مالی بایستی در برنامه ریزی خانواده در نظر گرفته شود.
۲- من کاری نمی کنم و داخل خانه هستم لذا بیمه عمر نمیخواهم. قطعا اشتباه است اگر حتی به ظاهر پرداختی به شما نمی شود و فقط به نگهداری بچه ها در خانه مشغول هستید یا به امور خانه داری محض می پردازید بدانید که در غیاب شما هر کسی که عهده دار انجام وظایف شما شود بایستی به وی پرداخت گردد از این رو شما هم در این حالت جلوی هزینه ای را گرفته اید که به نوبه خود درآمد محسوب می شود.
۳– من از طریق کارم بیمه گروهی عمر دارم لذا بیمه عمر نمی خواهم. بیمه عمر گروهی مالکیتش مربوط به صاحب کار است و هر دخل و تصرفی با صاحبکار می باشد لذا ممکن است در زمان مقتضی نتواند نیازهای مالی بازماندگان را مرتفع نماید، در ثانی رقم سرمایه بیمه عمر گروهی در اکثر موارد بسیار کمتر از نیاز شما خواهد بود. پس تکمیل این بیمه با خرید بیمه ثانوی پیشنهاد می شود.
۴- بیمه عمر من را بانکی که به من وام خانه داده پرداخته لذا بیمه عمر نمیخواهم. حق بیمه بسیار بیشتر است چون شما به جای پرداخت بازمانده وام همیشه نسبت به اصل وام در روز اول حق بیمه می دهید و حتی ماه آخری که وامتان کاملا پرداخت می شود نیز همان حق بیمه ای را می پردازید که روز اول می دادید این اجحافی است که به شما می شود تازه بعد از مرگ در اکثر موارد بانک می آید و نسبت به گفته های شما در روز اول تحقیق می کند و این مساله می تواند منشاء اختلاف و عدم پرداخت سرمایه بیمه شود که شاهد چند صد پرونده در دادگاه ها بود ه ایم.
۵– وام خانه را دادم و فرزندانم بزرگ شده و ازدواج کردند، لذا بیمه عمر نمی خواهم. حتی در این صورت هم برای بازماندگان دیگر یا همسر نیاز است تامین مبلغ مالی بشود تا پس از مرگ بازمانده بتواند با این مبلغ زندگی کند.
۶- بیمه عمر گران است. بیمه عمر بستگی به سن و جنسیت و میزان سلامتی و نوع بیمه دارد. برای آشنایی نظر شما خوانندگان محترم را به چند نرخ بیمه جلب می نمایم.
برای ۲۵۰ هزار دلار بیمه عمر ۱۰ ساله خانم ۳۵ ساله سیگاری سالانه ۲۵۳ دلار،
و برای همین سرمایه مرد سیگاری بیمه عمر ۱۰ ساله سالانه۳۳۵ دلار . اگر برای یک سال سیگار نکشید دیگر سیگاری محسوب نمی شوید و بیمه به شما تخفیف مناسبی ارایه می کند. بیمه عمر ۱۰ ساله برای ۲۵۰ هزار دلار خانم غیر سیگاری سالی ۱۵۰ دلار و برای مرد غیر سیگاری سالی ۱۸۸ دلار است.
مهمترین مزیت بیمه عمر آن است که شما قابلیت بیمه پذیری خود را برای آینده حفظ می کنید به این معنی که اگر در طول زمانی که بیمه شدید دچار هر ناراحتی بشوید شرکت بیمه دیگر قادر نیست شما را نپذیرد بلکه با یک بار بیمه شدن این قابلیت بیمه پذیری برای شما تا آخر عمر ادامه خواهد یافت.
انواع بیمه های عمر عبارتند از بیمه عمرزمانی مدت دار ۱۰-۲۰-۳۰ و ۱۰۰ساله و بیمه یونیورسال لایف و بیمه تمام عمر و تعداد خاصی که زیر مجموعه همین موارد می باشند. هر شخصی با توجه به نیاز و توانایی مالی و استطاعت ادامه پرداخت حق بیمه بایستی حداقل یک بیمه عمر خریداری کند تا پس از فوتش بازماندگان قادر باشند بدون تغییر در الگوی زندگی ادامه مسیر دهند.
با آررزوی سلامتی و طول عمر برای شما خوانندگان محترم، بیمه عمر نیز به مانند تکمیل پرونده مهاجرت شما است، در خریدش غفلت نکنید و باورش نمایید.
بروکر خبره کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها
