با اعلام روز ۱۸ دسامبر به عنوان “روز بین المللی مهاجران” تلاش برای ایجاد شرایط رشد مهاجران در کشورهای میزبان افزایش یافته است. سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۰ این روز را به علت افزایش شمار مهاجران در سراسر جهان و رفتار غیر انسانی جوامع میزبان با آنان نام گذاری کرد. اروپا مهماندار بیشترین شمار مهاجران، آمریکای شمالی پس از آن و سپس آسیا در ردیف سوم قرار دارد. امروزه بیش از ۲۱۵ میلیون نفر در سراسر جهان در کشورهایی زندگی می کنند که زادگاه آنان نبوده است. در حال حاضر از هر ۳۵ شهروند جهان، یک نفر مهاجر است و پیش بینی می شود در آینده، کمتر انسانی در همانجایی خواهد زیست که به دنیا آمده است. بنابر یک بررسی در سال ۲۰۱۲،  ۶۵۰ میلیون مردم جهان در صورتی که امکان داشته باشند خواستار ترک کشور خود برای همیشه هستند. یک چهارم این افراد، نزدیک به ۱۵۰ میلیون نفر، خواستار مهاجرت به آمریکا هستند.

سازمان بین المللی مهاجرت اعلام کرده است که کشورها باید نقش  مثبتی را که مهاجران قادرند در رشد و بهبود اقتصاد داشته باشند را به رسمیت شناخته و در مقابل بستن درها به روی آنان در زمان رکود اقتصادی مقاومت نمایند. به عقیده مقامات این سازمان، زمانی که بیکاری رو به افزایش است، احتمالاً به نظر منطقی می رسد مهاجرت را محدود کنند، اما عملاً آمار نشان می دهد این دو با هم رابطه مستقیمی ندارند. مهاجران عمدتاً مشاغلی دارند که شهروندان کشورهای صنعتی از انجام آن خودداری می کنند. همچنین به گفته این سازمان با کاهش تولید مثل و افزایش طول عمر در کشورهای ثروتمند، بسیاری از آنها تا ۵۰ سال آینده با کمبود نیروی کار مواجه خواهند شد. در عین حال مقدار پولی که مهاجران به کشورهایشان می فرستند (بیش از ۲۳۰ میلیارد دلاردر سال) برای اقتصاد کشورهای در حال توسعه بسیار مفید است، زیرا طبق برآوردهای سازمان جهانی مهاجرت، مجموع این درآمد چندین برابر بیشتر از صندوق کمک های مالی است که برای کمک به توسعه آنها در نظر گرفته شده است. از همه مهم تر آن که سازمان جهانی مهاجرت هشدار داده است محدود کردن قوانین مهاجرت، آنها را از این کار باز نمی دارد بلکه آنها را طعمه قاچاقچیان انسان می کند.

باید گفت با گذشت زمان، مهاجران بیشتر از فرهنگ و آداب و رسوم خود دور می شوند، کار زیاد، مصرف غذاهای آماده، سیگار، الکل و طلاق با آمار بالا از جمله مواردی است که بیشتر گریبانگیر آنان می شود. تفاوت در زبان و مذهب، تغییر جایگاه و موقعیت فرد در اجتماع، تغییر شغل، دوری از دوستان و اقوام، همه و همه فرد را در معرض استرس قرار می‌دهند، از سوی دیگر تغییر فرهنگ و پذیرفتن فرهنگ زندگی جدید، سطح سلامت مهاجران را تحت تاثیر قرار می دهد. آنچه در جمع بندی موارد اشاره شده فوق می توان گفت اینکه مهاجران نباید در میان مشکلات جابجایی و تلاش برای استحکام موقعیت شغلی شان در کشور میزبان، از توجه به وضعیت مالی آینده شان غافل بمانند. بیمه یکی از امکاناتی است که می تواند در صورت اخذ زمانی مناسب، شرایط مالی آینده یک مهاجر را در صورت وقوع بیماری، ناتوانی جسمی و یا قرار گرفتن در شرایط بازنشستگی تامین نماید و نیز مسیر های متنوع سرمایه گذاری را با هر میزان درآمد، به ما پیشنهاد می کند. من و شمایی که نام مهاجر را احتمالا تا پایان عمر با خود یدک خواهیم کشید باید فراموش نکنیم که همان اندازه که زندگی امروز ما در کشور میزبان اهمیت دارد، بدون آینده نگری و پیش بینی فردا، داستان مهاجرتمان سرانجام خوشی نخواهد داشت.

*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis  به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.

www.insufin.com

www.youtube.com/ sherkatbime