شهروند ۱۲۱۳ ـ پنجشنبه ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹

بسیاری از ما از بی عدالتی های رایج در دنیا بیش از نداشتن امکانات شخصی رنج می بریم. ممکن است بتوان با کم و زیاد زندگی زیست، ولی با بی عدالتی های اجتماعی و سیاسی  نمی توان به راحتی کنار آمد. آنچه این روزها در مقابل چشم جهانیان بر سر مردم فلسطین می رود، اوج بی عدالتی جامعه انسانی است. بی رحمی آنها که بدون توجه به قوانین جهانی بی وقفه بر سر مردم بمب می ریزند، رذالت آنها که با بی شرمی زرادخانه هایشان را پر می کنند، خیانت آنها که غیرتشان در حد نگهداری از پرده بکارت دخترکان و زنانشان است، و بزدلی و یاوه گویی آنها که بعد از پارس کردن های مکرر، با شنیدن صدای چخی، دم لای پا می گذارند و برای سخنرانی و هاله مقدس بعدی برنامه ریزی می کنند. واقعیت این است که طی سه هفته گذشته، صدها زن و مرد و کودک جان خود را از دست دادند و آب از آب تکان نخورد. نمی دانم اگر نوجوانان ما چون من شبها از این بی عدالتی بی خواب شوند روز بعد در مدرسه و در صورت بروز بحث هایی در این مورد چگونه برخورد خواهند کرد؟ امیدوارم این نوشته ی کوتاه، راهنمایی برای آنها شود تا از بروز درگیری جلوگیری کنند و با تسلط بر احساسات خود و با استفاده از ابزار دموکراسی از نظرات خود دفاع کنند. اول این که بر همه پدران و مادران است که مواظب باشند تا نوجوانانشان قربانی تبلیغات و عضوگیری گروههای اسلامی تندرو نشوند. پرت شدن چه از این طرف بام و چه از طرف دیگرش، نابودی و ویرانی است. گروههای تندروی اسلامی در این شهر مشغول به کارند و باید که مواظب جوانان باشیم. باید به آنها یادآور شویم که مذهب در این میان به اندازه کافی نقش ویرانگر داشته و باید که از این به بعد به اصل مطلب پرداخت و خریدار بهانه های مذهبی نبود. به آنها بگویید که گروهی از زنان یهودی مقیم تورنتو جزو اولین کسانی بودند که برای اعتراض به این کشتار، کنسولگری اسراییل در تورنتو را اشغال کردند. بسیاری از یهودیان جهان و حتا بسیاری در درون اسراییل در حال مبارزه با دولت اسراییل هستند. به آنها باید گفت که هر یهودی بد نیست همانطور که هر مسلمانی خوب نیست. با در نظر داشتن این اصل می توانند از اعتقادات سیاسی خود دفاع کنند. همانطور که در مطالب گذشته نیز اشاره کردم می توانید به آنها توصیه کنید که بسیاری از نظراتشان را به صورت سئوال مطرح کنند. مثلن:


آیا ما فرانسویهایی را که علیه اشغال فرانسه با آلمان مبارزه می کردند را پارتیزان و یا freedom fighter نمی نامیم؟ چگونه است که عراقی ها و فلسطینی هایی را که علیه اشغال کشورشان می جنگند، تروریست می نامیم؟ و یا مثلن: به نظر شما عادلانه است که همه قدرتهای اروپایی و آمریکا، دور هم جمع شوند و در دو مورد تصمیم بگیرند: “چگونه به اسراییل اسلحه برسانند، چگونه مانع رسیدن اسلحه و مواد غذایی به فلسطین شوند؟”  اگر روزی این نیروها تصمیم گرفتند با کانادا چنین کنند، شما چه می کنید؟ تا زمانی که نوجوانان ما به هنگام بحث از صفات منفی در مورد یک قوم و یا ملیت خاص استفاده نکنند و البته تا زمانی که مبلغ اعمال خشونت نباشند می توانند نظرات خود را به راحتی بیان کنند. به آنها کمک کنید در این مورد بیشتر بدانند تا نظراتشان بیشتر بر مبنای اختلافات سیاسی باشد تا مذهبی و قومی. به این منظور می توانند بر روی یوتیوب سخنرانیها و فعالیت های یهودیان مترقی و حتا سیاستمداران کشورهای دیگر را ببینند.


 http://www.youtube.com/watch?v=ln0zFRg0kRU

http://www.youtube.com/watch?v=IIpvrOJQ0J0

http://www.youtube.com/watch?v=qMGuYjt6CP8


در ضمن به آنها بگویید که می توانند برای نمایندگان پارلمان و بخصوص وزیر امور خارجه کانادا ایمیل بفرستند و  از موضع گیری کانادا در قبال این مسئله ابراز ناخشنودی کنند. تشویق نوجوانان به سکوت در قبال بی عدالتی های اجتماعی باعث ایجاد خشم و استفاده از راههای ناخوشایند اجتماعی برای بیان نظراتشان می گردد. باید به آنها بیاموزیم تا با استفاده از ابزار دموکراسی که همانا بیان نظراتشان به دور از اعمال خشونت و تبلیغ نفرت است، آنچه در سر دارند را به زبان آورند و بیاموزند که اگر همه ما در مقابل زورگو سکوت نکنیم، دنیای بهتری خواهیم داشت.