شماره ۱۲۲۱ ـ پنجشنبه  ۱۹ مارچ  ۲۰۰۹

موفقیت دانش آموزان در صدر برنامه ریزی وزارت آموزش انتاریوست
  

کاتلین وین اولین بار در اکتبر ۲۰۰۳ از حوزه ی دان ولی غربی به نمایندگی پارلمان انتاریو انتخاب شد. او اکتبر ۲۰۰۷ با غلبه بر جان توری رهبر حزب محافظه کار انتاریو، برای بار دوم راهی مجلس شد.

کاتلین وین در سال ۲۰۰۶ به عنوان وزیر آموزش به کابینه ی انتاریو وارد شد، پستی که هم اکنون نیز در آن انجام وظیفه می کند. پیش از آن او در مشاغل معاونت پارلمانی وزیر آموزش عالی (کالج و دانشگاه)، معاونت پارلمانی وزیر آموزش، رئیس کمیته ی دولت درخصوص امور کامیونیتی ها و همچنین رئیس گروه زنان لیبرال کار کرده بود.

سابقه ی کاری او پیش از نمایندگی در مجلس، عضویت در هیئت مدیره مدارس عمومی از بخش ۸ بوده است. کاتلین وین همچنین بنیان گذار تعدادی نهاد غیرانتفاعی از جمله “شبکه ی والدین مترو”، “شهروندان برای دموکراسی محلی” و …   بوده. تمام تجارب کاری و فعالیت های غیرکاری او روی حوزه ی آموزش متمرکز بوده است.

کاتلین وین دارای فوق لیسانس زبانشناسی از دانشگاه تورنتو و فوق لیسانس آموزش بزرگسالان از انستیتوی مطالعات در آموزش (OISE)است و دوره ی  تعلیماتی میانجیگری (حقوقی) را در دانشگاه هاروارد گذرانده است.

خانم وین سه فرزند بزرگ به نام های کریس، جسی و مگی دارد که در انتاریو کار، تحصیل و زندگی می کنند.

کاتلین وین با شریک زندگی اش ۲۵ سال است که در شمال تورنتو زندگی می کند و در فعالیت های آن جامعه شرکت دارد.

با مساعدت خانم افخم مردوخی از همکاران خانم وین، ترتیب مصاحبه ای روز دوشنبه ۱۶ مارچ در دفتر ایشان داده شد.

با سپاس از خانم مردوخی و خانم وین برای این مصاحبه.



هفته ی پیش مشکل اعتصاب معلمان دبستان با پیشنهاد افزایش حقوق ۱۰ درصدی ظرف مدت ۴ سال حل شد. حال نوبت معلمان دبیرستان رسیده است که چهارشنبه ی گذشته ۱۱ مارچ در میدان مل لستمن گردهمایی داشتند. خواستهای آنها چیست و آیا ممکن است مطالبات آنها به اعتصاب بینجامد؟


ـ تظاهرات معلمان دبیرستان هفته ی پیش در مقابل ساختمان مرکزی اداره آموزش تورنتو صورت گرفت. معلمان دبیرستان به شرایط ویژه ای از استخدام خود اعتراض داشتند. اداره آموزش دولتی تورنتو هم اکنون مشغول بررسی و مذاکره درخصوص این اعتراضات است. البته نکات پیچیده ای در ارتباط با مذاکرات بین معلمان دبیرستان ها و اداره آموزش وجود دارد که می بایستی با همکاری و حسن نیت هر دو طرف حل و فصل شود و نهایتا بهترین راه حل مناسب اتخاذ گردد. من امیدوارم که این اعتراضات به اعتصاب منتهی نشود.



یکی از مشکلاتی که بچه های مهاجر تازه وارد با آن روبرو هستند، ندانستن قوانین مدارس اینجاست مثل حمل اشیای ممنوع و یا به کار نبردن کلمات نژادپرستانه و نامناسب از سوی آنها.

آیا در مدارس بروشورهایی به زبان های مختلف وجود دارد که در اختیار تازه واردان گذاشته شود تا از این مقررات مطلع شوند؟همینطور برای آموزش والدین آنها ترتیبی داده شده است؟


ـ در ابتدای هر سال آموزشی، دانش آموزان اکثر دبیرستان ها یک کتاب راهنمای برنامه های سالیانه (agenda book) دریافت می کنند که اغلب قوانین مدرسه در آن منعکس است. البته این راهنماها به زبان انگلیسی ست و در این ارتباط برای خانواده های تازه وارد باید به فکر منابع دیگری به زبانهای آشنای آنها نیز بود.

علاوه بر این کتاب راهنما، برنامه های معارفه با سیستم و قوانین مدارس توسط مشاوران تازه واردان(SEPT) و معلمان زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم (ESL)به خانواده ها ارائه می شود. در ارتباط با اطلاع رسانی به خانواده های تازه وارد به انتاریو و فرزندانشان درخصوص سیستم مدارس نیاز به فعالیت بیشتری هست. کامیونیتی ها می توانند با معتمدین محلی ناحیه ها (trustees) و مدیران مدارس تماس بگیرند و چنین خدماتی را درخواست کنند.

موفقیت دانش آموزان جزو اهداف تمام اداره های آموزش استان است. تخصیص منابع در این زمینه در صدر اولویت های این ادارات قرار دارند. وزارت آموزش انتاریو نیز بودجه ویژه ای برای تأمین این هدف در اختیار ادارات آموزش گذاشته است. وزارت آموزش بودجه بیست میلیون دلاری خود را در خدمت پنج هزار مدرسه ی دولتی و در محدوده ی هفتاد و دو اداره ی آموزش قرار داده و تمام تلاش و توانایی خود را در جهت برنامه ریزی آموزشی که موفقیت دانش آموزان مدارس دولتی را تامین کند، قرار داده است. تضمین موفقیت دانش آموزان در صدر برنامه ریزی وزارت آموزش انتاریوست.


همانطور که کاملا مطلع هستید سال گذشته توسط دکتر مریدی لایحه ی رسمیت یافتن روز ۲۱ مارچ به عنوان نوروز به پارلمان ارائه و تصویب شد. در تقویم های مدارس این روز را سال نوی بهایی، زرتشتی و پرشین نوشته اند (که نمونه ی آن را من همراه آورده ام) در حالی که ایران و افغانستان و آذربایجان سه کشوری هستند، که نوروز به طور رسمی سال نوی آنهاست ولی هیچ ذکری از ایران که نوروز از آن برخاسته، نشده است در حالیکه از لحاظ جمعیت ۷۰ میلیون در آن زندگی میکنند و مسلمان و زرتشتی و بهایی و کرد و ترک و عرب و بلوچ و سایر ملیت های آن این مراسم را جشن می گیرند. می دانم که ایرانی ها را به عنوان پرشین می شناسید ولی این واژه ای ست که به ایران باستان اشاره دارد، و جوانترها با این واژه آشنا نیستند زیرا در نقشه کشوری با این نام پیدا نمی کنند، ضمن اینکه تعدادی از ملیت های ایرانی خود را پرشین نمیدانند و این آنها را خارج از این نامگذاری قرار می دهد در حالی که این سال نو به آنها هم مربوط می شود.


ـ البته ۲۱ مارچ به عنوان یک روز مهم در انتاریو اعلام شده است و نه یک روز تعطیل عمومی. تقویم مورد استفاده در ادارات آموزش و مدارس به صورت محلی تهیه و تصویب می شود و ممکن است با یکدیگر متفاوت هم باشند. برای به ثبت رساندن نوروز به عنوان یک روز مهم فرهنگی و نه مذهبی در تقویم مدارس می توان با معتمدین محلی منتخب مردم و یا اداره های آموزش محلی ارتباط برقرار کرد و تقاضای تصحیح این نکته را نمود. این تقویم ها می بایستی منعکس کننده ی وقایع مهم و به روز باشند و همکاری کامیونیتی ها ضامن اجرایی این امر می باشد.

ضمن اینکه توجه داشته باشیم که این موضوع خیلی تازه است و سال پیش تصویب شده و تا جا بیفتد زمان می برد.


معمولا در نوروز شما به جشن های بسیاری از کامیونیتی های مختلف دعوت می شوید، آیا ناچار از انتخاب می شوید و معیارهایتان برای انتخاب چیست؟


ـ من تلاش می کنم به هر دعوتی از طرف کامیونیتی های مختلف صورت می گیرد و در توان زمانی من می گنجد، پاسخ مثبت بدهم. تیم اداری من نیز در این ارتباط مرا همراهی می کنند. امسال من به هفت برنامه جشن نوروزی دعوت شده ام ولی به خاطر همزمانی در چهار برنامه شرکت خواهم کرد. همچنین در جشنهای پیش نوروزی مثل چهارشنبه سوری در روز ۱۷ مارچ در میدان مل لستمن هم شرکت می کنم.



ضمن تقدیر از مساعدت های دولت در برپایی کلاس ها و مدارس به زبان مادری از جمله زبان فارسی، چنانچه یکی از ملیت های ایران مثلا ترک های آذربایجان ایران بخواهند کلاس های ترکی دایر کنند، چه مراحلی را باید طی کنند؟


ـ هر کامیونیتی که علاقمند باشد زبان مادری خود را به فرزندانش به صورت رسمی و از طریق مدارس دولتی انتاریو بیاموزد، واجد شرایط برای این کار می باشد. گردآوری ۲۳ دانش آموز علاقمند شرط اصلی به راه انداختن این برنامه است. سپس کامیونیتی می بایستی با مدیر مدرسه و یا مسئول منطقه ای اداره آموزش تماس گرفته و پس از مشخص نمودن مدرسه و آموزگار این برنامه به صورت دو ساعت و نیم در هفته پیاده خواهد شد. ما برای این کار بودجه کنار گذاشته ایم.



از یکی از مشاوران ایرانی در یکی از مدارس شنیدم که میزان رها کردن مدرسه در بین دانش آموزان دبیرستان بالاست و متاسفانه ایرانی ها هم در این میان سهم دارند، چه پیامی برای پیشگیری از این وضعیت برای خانواده های ایرانی دارید؟


ـ امروزه شیوه های متفاوتی برای دریافت دیپلم دبیرستان توسط دانش آموزان در نظر گرفته شده است. دانش آموزانی که با سیستم متداول مشکل دارند می توانند از برنامه ی  co-op و یا برنامه ی مشترک کالج و دبیرستان استفاده کنند. مهم اینست که هیچ دانش آموزی مدرسه را بدون دریافت دیپلم خود ترک نکند. اولیاء دانش آموز و اولیاء مدرسه موظف هستند که با یکدیگر همکاری تنگاتنگ داشته باشند که موفقیت دانش آموز و ادامه ی تحصیل او خدشه دار نگردد. دانش آموز نیز می بایستی این همکاری را بین پدر و مادر خود و سیستم آموزشی ببیند و به آن اعتماد داشته باشد.


به عنوان وزیر آموزش چه توصیه ای برای کامیونیتی هایی که آینده ی کانادا را شکل می دهند دارید؟ چگونه کامیونیتی ها می توانند عملکرد بهتری داشته و بخش فعالی از جامعه ی بزرگتر باشند؟ چگونه کامیونیتی ها می توانند در جامعه ی بزرگتر به صورت یک جامعه ی “دائما” تازه وارد باقی نمانند؟ دولت چه حمایت هایی را در نظر گرفته و جوامع مورد نظر چه قدم هایی را می توانند بردارند؟


ـ مدارس دولتی ما می توانند نمونه ی بارز یک جامعه ی سالم و متحول باشند. دانش آموزان در عین حال که از برنامه های مشترک آموزشی استفاده می کنند، ویژگی های فرهنگی خود را نیز محترم می شمارند و آن را با دیگران نیز سهیم می شوند. مدارس می بایستی مشوق چنین سنت هایی باشند. بافت اجتماعی استان ما این فرصت را به همه ی ما می دهد که در این امر سهیم باشیم. من به عنوان یک زبان شناس، ارزش والایی برای آموختن و حفظ زبان مادری قائلم. کامیونیتی ها می بایستی در عین حال که به فرزندانشان زبان مادری را آموزش می دهند، همزمان فراگیری زبان انگلیسی را فراموش نکنند و در برنامه های جامعه ی بزرگتر، در برنامه های مدارس فرزندانشان و محله های زندگی خود شرکت کنند. برنامه های آموزشی دولت برای تازه واردان برقرار است و باید مرتب مرور و تصحیح شوند.


از تجربه ی خود با جامعه ی ایرانی بگویید و چه توصیه ی ویژه ای برای کامیونیتی ایرانی دارید؟


ـ من کامیونیتی ایرانی را تحسین می کنم. جامعه ی ایرانی بسیار تحصیلکرده و موفق است. من از تماشای فعالیت های کامیونیتی ایرانی و از شرکت در آنها لذت می برم. خانواده های ایرانی برای فرزندانشان و برای تحصیل آنها بسیار از خود گذشتگی می کنند و برای آموزش ارزش بسیاری قائلند.

همچنین در برنامه های کامیونیتی ایرانی، هر سه نسل شرکت می کنند که تماشای آن بسیار زیبا و آموزنده است. هنر و موسیقی در کامیونیتی شما نقش ارزنده ای دارد. من با بسیاری از هنرمندان، نقاشان، موسیقی دانان و … کامیونیتی ایرانی ملاقات کرده ام و آنها را تحسین می کنم.

در ضمن از این فرصت استفاده می کنم و به همه دوستانم در کامیونیتی ایرانی نوروز را تبریک می گویم.