شهروند ۱۲۳۸ پنجشنبه ۱۶ جولای ۲۰۰۹
رواج چند اصطلاح
طرف خیلی صدا و سیماست: یعنی طرف خیلیخالی می بنده یا واقعیت رو برعکس نشون میده.
یارو خیلی کامران نجف زاده ست: این اصطلاح که چه عرض کنم، این فحش، خیلی کاربرد دارد چون چندین لنترانی را با هم در خود جای می دهد. یعنی طرف خیلی دغل، شارلاتان، وطن فروش، بدبخت، خاک بر سر، بی همه چیز، دو قرانی و عقده ی متحرک است.
طرف از اون تأیید رهبری شده هاست: می خوان به ما زور چپونش کنند.
قضیه خیلی بیست و سیه: قضیه خیلی کشکی و آب دوغیه.
حرفت در حد بیست و چهار میلیون رأی احمدی نژاد بود: خیلی دروغت گنده بود، یکم کوچک ترش کن که باورمون بشه.
مگه وزارت کشوره؟: مگه خم رنگرزیه یا حوض نقاشیه که مرد صورتگر بندازن توش و چیتوز بکشن بیرون؟
یارو خیلی نوکیاست: از اون خبرچینای دِبشه یا یه خائن تمام عیار.
مثل جنبش سبز می مونه: دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره.
