داستان زندانیان سیاسی ایران را همه می دانیم و چگونگی برخورد جلادان را با همه آنها ولی آیا کسی به خاطر این به اصطلاح اعترافات …
شهروند ۱۲۴۳ پنجشنبه ۲۰ آگوست ۲۰۰۹
داستان زندانیان سیاسی ایران را همه می دانیم و چگونگی برخورد جلادان را با همه آنها ولی آیا کسی به خاطر این به اصطلاح اعترافات اجباری آنها را سرزنش می کند؟ کسی از آنها سلب اعتماد می کند؟ اینها در مقابل مسائل دیگری که این زندانیان در زندگی آینده شان با آنها روبرو هستند کم اهمیت جلوه می کند چرا که اعتماد مردم به این زندانیان در صورت آزادیشان به شرایطی وابسته است که در مورد هر کدام از این افراد این شرایط متفاوت و وابسته خواهد بود به عملکردهای بعدی آنها. اما آنچه باید به یاد داشت این است که آزادی زندانیان سیاسی در شرایط اخیر یک آزادی واقعی نیست چرا که به خاطر وجود تاثیرات مخرب این شکنجه های جسمی و روحی، زندانی در چنگ تهدید مرگ اسیر خواهد ماند. براساس تحقیقات علمی ثابت شده علت انواع مختلف سرطانها و افسردگی های شدیدی که منجر به مرگ و خودکشی می شود، تحمل فشار (استرس) و ناامیدی است! و بر اساس همین واقعیت تلخ است که همه ی ما وظیفه داریم آنچه از دستمان برمی آید انجام بدهیم که زندگی برای زندانی سیاسی آزاد شده و یا در بند، آسانتر شود.
این بحثی است که در نشست حمایت از زندانیان سیاسی می توانستیم به تفصیل بشنویم که نشنیدیم. و اما آنچه شنیدیم تکرار بی فایده شعارهای قدیمی و محکوم کردنها و غیره بدون وجود مباحثی اقناعی که می بایست هدف سخنرانها باشد. گویا اصلا نیازی نیست که برای به هدر ندادن وقت دیگران، و امکاناتی که در اختیار داریم، اگر مطالعه دقیق نداریم، اگر نمی توانیم مبحثی به اهمیت دمکراسی را در رابطه با عقاید و ایدئولوژیهای خودمان مقایسه و پیوند بدهیم، همان بهتر که به این کار مبادرت نورزیم. سی سال است خارج از کشور زندگی می کنیم، گویا که اصلا نیازی نیست که به این دره عمیق بین خود و مردم جوان کشورمان فکر کنیم. گویا اصلا نیازی نیست که به دمکراسی یعنی چالش عقاید مختلف در طول زمان و فرصتی که فقط در شرایط وجود آزادیهای اجتماعی میسر است معتقد باشیم. گویا نسخه ای نوشته اند و برای تمام زمان ها و شرایط گوناگون به دستمان داده اند که نواقص دمکراسی را با معجزه آن می شود درمان کرد و گویا اصلا نیازی نیست که بدانیم دنیا به کدام سمت و سو می رود و ارزشهای امروزه اجتماعی که می تواند دمکراتیک خوانده شود چه ویژگی هایی در رابطه با گفتمان مربوط به آن دارد. گویا اصلا نیازی به یادگیری نیست و باید فقط نیت مان پاک باشد! و اطاعت کنیم آن هم از چیزی که به درستی نمی شناسیمش!
