شهروند – آرش عزیزی: پراغراق نیست اگر آن را یکی از بهت آورترین نتیجه های انتخاباتی در تاریخ کانادا بدانیم.
در حالی که تمامی کارشناسان و نظرسنجی ها هفته ها است متفق القول بودند که در انتخابات هفته ی گذشته ی بریتیش کلمبیا هر اتفاقی بیافتد، ان دی پی پیروز دولت خواهد شد، این حزب شکست خورد تا لیبرال ها به چهارمین دولت اکثریتی پیاپی خود دست بیابند. کریستی کلارک، نخست وزیر لیبرال، همچنان در سمت خود می ماند گرچه او در حوزه ی خود شکست خورد تا نماینده ی مجلس نباشد. کلارک احتمالا یکی از نمایندگان لیبرال را وادار به استعفا میکند تا از طریق انتخابات میان دوره ای وارد مجلس شود.
لیبرال ها با ۱۱/۱ درصد افزایش رای نسبت به انتخابات قبلی، یک کرسی بیشتر گرفتند تا با ۵۰ کرسی در صدر قرار بگیرند.
ان دی پی به رهبری آدرین دیکس، که اولین انتخابات خود را در قامت رهبر گذراند، با افت ۸/۳۳ درصد آرا، ۳۳ کرسی گرفت، یعنی دو کرسی کمتر از انتخابات ۲۰۰۹.
دیگر پیروز تاریخی شبِ انتخابات حزب سبز بود که موفق شد اولین نماینده ی خود در تاریخ مجالس استانی در کانادا را به مجلس بفرستد. اندرو ویور، کارشناس تغییرات اقلیمی در دانشگاه ویکتوریا، در حوزه ای در شهرِ پایتختِ استان پیروز شد.
دیگر بازنده ی بزرگ انتخابات، علاوه بر ان دی پی، نهادهای نظرسنجی بودند که همگی پیروزی این حزب را پیش بینی کرده بودند. پس از انتخابات سال گذشته ی آلبرتا، که در آن همگی تا شب قبل از انتخابات، پیروزی حزب راست گرای «رز وحشی» را پیش بینی میکردند، این دومین گاف بزرگ این نهادها است.
از دیگر نکات تکان دهنده ی انتخابات درصد بسیار پایین شرکت مردمی بود. تنها ۴۸ درصد مردم در انتخابات شرکت کردند که پایین ترین میزان در کل تاریخ است.
دیکس پس از قبول شکست حزبش، صحبتی از آینده ی خود نکرد و معلوم نیست به کار خود به عنوان رهبر ادامه خواهد داد یا نه. او البته، برخلاف کلارک، موفق شد کرسی خود در ونکوور را حفظ کند. یکی از اعضای عالیرتبه ی حزب که به شرط عدم افشای نامش با شهروند صحبت کرد، گفت: «سقوط او قطعی است. با این افتضاح، شانسی برای ادامه ی کار ندارد.»
گمانه زنی ها در مورد دلیل این شکست تاریخی دیکس بلافاصله آغاز شد و دلایل مختلفی ارائه شده است.
جناح چپِ ان دی پی می گوید دلیل این شکست عدم ارائه ی برنامه های مشخص سوسیالیستی است که می توانست مردم را حول حزب بسیج کند. یکی از رهبران شناخته شده ی جناح چپ حزب به شهروند گفت: «این راست ترین کمپین تاریخ ان دی پی در بی سی بود.» این فعال کارگری اشاره کرد که ان دی پی در بعضی مواضع حتی راست تر از لیبرال ها بود! مثلا خواهان خصوصی سازی استادیومِ «بی سی پلیس» بود!
بخشی از جناح راست اما می گوید مخالفت دیکس با گسترش خط لوله ی کیندر مورگان دلیل شکست بوده است. توماس مولکر، رهبر ان دی پی فدرال، نیز این دلیل را تکرار کرد و گفت شاید بهتر بود «نه» قاطع به این خط لوله گفته نمی شد.
برخی عملکرد ناموفق دیکس در مناظره ی تلویزیونی رهبران را از دلایل اصلی می دانند. گروهی دیگر میگویند عدم پاسخ دادن او به حملات شخصی متعدد لیبرال ها دلیل این شکست بوده است.
دیکس علیرغم حملات متعدد لیبرالها دست به آگهی هایی که حمله های متقابل باشند نزد. لیبرال ها در دوره ی اخیر افتضاحات سیاسی بزرگی را از سر گذرانده بودند از جمله مالیات هماهنگ فروش که مورد نفرت عظیم در استان قرار داشت (و با همه پرسی مردمی کنار زده شد) و خصوصی سازی راه آهن بی سی. اما ان دی پی بر سر هیچ یک از این موارد به جنگ مستقیم با دولت نرفت.
دیکس در سال ۲۰۱۱ پس از آن به رهبری حزب رسید که کارول جیمز، رهبر سابق، پس از دو شکست سهمگین با مخالفت عظیم بعضی نمایندگان حزب خود در مجلس روبرو بود. او در حالی کنار رفت که دیکس به عنوان یکی از نامزدهای به نسبت چپ گرا به پیروزی رسید.
کمپین انتخاباتی او اما به دست بوروکراتهای مرکزی حزب همچون برایان تاپ بود که احتمالا پس از این نتیجه با انتقادات بسیاری روبرو خواهد بود.
فروپاشی تاریخی رای ان دی پی البته در انتخابات ۲۰۰۱ صورت گرفت که حزب به دو کرسی از ۷۹ کرسی موجود در مجلس تقلیق یافت. این حزب در انتخابات سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۹ موفق شد خود را احیا کند و به ترتیب ۳۳ و ۳۵ کرسی کسب کند.
حدود ۸۰ سال است که حزب نیودموکرات، و نیاکان سیاسی آن، یک پای ثابت سیاست بریتیش کلمبیا بوده اند اما این حزب تا به حال تنها سه بار پیروزِ دولت شده است. در عوض، این هجدهمین بار است که لقب اپوزیسیون رسمی را به خود اختصاص می دهد – رکوردی جدید در تاریخِ بی سی.