تصاویری از کاروان های صلح و آزادی در سازمان ملل

تصویرهای در لینک زیر که به وسیله ی آقای امیر نورمندی، کوشنده حقوق بشر و حقوق زنان و از مسافران کاروان شیکاگو، تهیه شده…

شهروند ۱۲۴۹ پنجشنبه ۱ اکتبر ۲۰۰۹

تصویرهای در لینک زیر که به وسیله ی آقای امیر نورمندی، کوشنده حقوق بشر و حقوق زنان و از مسافران کاروان شیکاگو، تهیه شده، نمایانگر جنبه هایی از حضور و تلاش کوشندگان کاروان های صلح و آزادی در نیویورک است. در این مجموعه چند تصویر از خانم نازنین افشین جم، بنیانگذار سازمان بین المللی "اعدام کودکان را متوقف کنید" و کوشنده ی حقوق بشر ایران که از جمله امضاء کنندگان بیانیه کاروان ها بودند وجود دارد. خانم افشین جم در پلاتفرم "بنیاد رژه ایران" که فرصت آن به کوشش آقای ایرج جاوید و خانم ناهید احکامی، از امضاء کنندگان بیانیه کاروان ها ایجاد شده بود، به انگلیسی سخنرانی کردند که برگردان بخش هایی از آن به شرح است:

من با کاروان های [صلح و آزادی] ایران به اینجا آمده ام که وابسته به هیچ گروه سیاسی نیستند… ما در همبستگی با مردم ایران برای آزادی و دموکراسی به اینجا آمده ایم… من هر سال به اینجا آمده ام، ولی امسال با سالهای پیش از نظر مقیاس تعداد حاضران متفاوت است. به اطراف خود نگاه کنید و ببینید که حضور این چنین جمعیتی باورنکردنی، بی سابقه و تاریخی است… این جمعیت بازتاب اتفاقی است که در ایران به وقوع پیوسته و واقعیت آمادگی مردم ایران برای تغییر است، مردمی که دیگر نمی ترسند و با حضور میلیونی شان باورخود به جنبش را نشان داده اند و تا پیروزی از پای نخواهند نشست. آنها مجهز به کیفیت لازم برای پیشبرد اهداف جنبش هستند:"امید به پیروزی"… پایان کار این حکومت نزدیک است، طلایه پیروزی قابل لمس است… ما برای همدردی با "نداها"، تمامی قربانیان بی گناه نظام پر قساوت جمهوری اسلامی اینجا آمده ایم. ما در همدردی با صدها کشته، مجروح و زندانیان قربانی حکومت اینجا هستیم و در همدردی با مادران. مادرانی که به سردخانه ها برای گرفتن جسدهای یخ زده ی فرزندانشان رجوع می کنند و برای همدردی با زندانیان زن و مردی که به آنها تجاوز شده است مثل ترانه موسوی … اعتراض ما در اینجا گوشزدی است برای سازمان ملل تا از بروز فجایع و کشتارهای بزرگ دیگر، چون کشتار زندانیان سیاسی در سال ١٣۶٧ و یا کشتار اوایل انقلاب جلوگیری بشود… اینست پیام ما: احمدی نژاد تو رییس جمهور ایران نیستی. احمدی نژاد استعفای خودت را پیش از آنکه مردم بیرونت کنند اعلام کن، به اربابت خامنه ای هم بگو که چمدانهایش را ببندد. شاید که ونزوئلا، چین و یا روسیه موقتاً شماها را قایم کنند تا ملت ایران پرونده جنایات شما را تکمیل کند و هر دویتان را برای اجرای عدالت به دادگاه رسیدگی به جنایات بین المللی تحویل دهد. پیام دیگر من خطاب به سازمان ملل است: وظیفه تان را در قبال مفاد و اصول منشور خود برای برقراری آزادی و عدالت برای همه ی مردمان این کره زمین به جای آورید. ما از سازمان ملل می خواهیم که به جرم های علیه بشریت و نقض حقوق بشر به وسیله جمهوری اسلامی در پیش و پس از انتخابات در ایران رسیدگی اضطراری نماید… و این پیام برای هموطنانمان در ایران است: فریاد آزادیخواهی شما را همه [دنیا] شنید و همه از شما پشتیبانی می کنند. ما بایستی که همه ی توان خود را در یاری به هموطنان داخل کشور به کار بریم. مردم ایران با جان خود برای آزادی هزینه داده اند و کمترین کاری که از دست ما بر می آید پشتیبانی از آنهاست… مانند سربازانی که بدون اسلحه ی خشونت برای آزادی می جنگند… زنده باد آزادی برای ایران.