حسن زرهی:
به ادبیات و هنر سلام کنیم در سال نو
با اینکه انسان در قیاس با خویش و زمانه ی خود بهتر از گذشته عمل کرده است، اما هنوز آدم به گذشت سال ها که نگاه می کند می گوید، دریغ از پارسال. گفتم که جهان لطیف تر و عزیزتر و مهربان تر از پیش شده و با همه ی مصیبت ها و خشونت ها اگر آماری نگاه کنیم هم جنگ ها و هم میزان مرگ و میر به دلیل جنگ و بیماری ها کمتر از پیش شده است. هرچند برای جهانی مهربان تر و صلح جوتر همه ی ما در حد توانمان باید همچنان کوشش کنیم. برای همین می خواهم بگویم برای دست یابی به چنین جهانی تنها یک و یا چند راه و روش شناخته شده وجود ندارد، و تجربه و تمرین هرکدام ما چه بسا بخت معیار سنجش دیگری دست کم برای خودمان باشد
جلد شهروند ۱۵۷۵ ـ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۵
.
برای من دست یابی به جهان بهتر از جاده ی ادبیات و هنر میسرتر به نظر می آید، هرجا که حرف و سخن سیاست و مکنت و ترفند و تفنگ باشد و ایدئولوژی حرف اول را بزند، و آدم ها برای وعده ی زنان و شراب فراوان بخواهند خودشان و دنیایشان را همراه با دیگرانی که نمی شناسند و هیچ دادگاهی هم به مرگشان رای نداده است خاکستر کنند، این حس همیشه گی من پر جلوه تر می شود که ما اگر ادبیات می خواندیم و به هنرها چنان که باید توجه می کردیم، بخت رواج چنین باورهای آدمکشانه ای کمتر می شد. ادبیات و هنر می تواند بر زخم های جان دردمند انسان امروز مرهمی شود و در دنیایی که به همت انسان های بهتر و داناتر و نیکخواه تری ترسیم می شود، بخت انسان و جهان خوب تری بیشتر می شود.
برای همه ی شما سالی همراه با ادبیات و هنر بویژه رمان خوب آرزو می کنم، که گمان دارم رمان خوب ازهر دوایی برای آرامش جان انسان بهتر است.
امسال را با ادبیات و هنر آغاز کنیم تا شاید جهان و انسان هر دو بهتر از اینی که هستند بشوند.
***
نسرین الماسی:
نسرین الماسی مدیر تحریریه شهروند
وقت نو شدن و شادمانی که می شود، گیرم کریسمس باشد، یلدا باشد، سال نوی مسیحی باشد و یا نوروز خودمان، سبک بال می شوم و خیال پرداز. در این ایام بی اختیار شروع می کنم به رویا سازی و خیالبافی برای خودم و تمام جهان هستی. اصلا هم خودم را سرزنش نمی کنم که چرا این همه رویاپردازی می کنم، آخر آرزو داشتن نه تنها عیب ندارد، که انگیزه ای می شود برای دست یابی.
اما آرزوهایم:
یک دنیا مهر و مهربانی می خواهم؛
در این دنیای پر مهر زنان برابر و آزاد و رها باشند؛
زیبایی ها، امکانات و نعمت های این زمین/ مادر از آن همگان باشد؛
اختلافات و مشکلات سر میزهای مذاکرات حل و فصل شود؛
انقلاب ها و تغییرات، مخملی و نرم و انسانی صورت بگیرند؛
جهان مدرن تر و به روزتر شود ؛
پدر و مادرها، معلم ها، مشاوران و استادان در سراسر دنیا مهربان، به روز، فهیم، پر دانش و خردمند باشند؛
رهبران مذاهب مختلف بیاموزند در زندگی سیاسی اجتماعی آدم ها دخالت نکنند؛
فرهنگ زیست محیطی در بین ما مردمان این جهان هستی نهادینه شود؛
و اما راهکارم
خوبی ها و زیبایی ها و مهربانی ها را بیشتر قدر بدانم و با چیزهایی که سد راه اینان می شود سرسخت تر باشم.
سال نو بر همه ی شما عزیزان خوش باد!
***
فرح طاهری:
فرح طاهری
چندی پیش در فیس بوک عکس زیبایی از یک روز برفی تهران دیدم، همه از زیبایی عکس نوشته بودند ولی دوستی یادآور شده بود که این عکس دروغ می گوید و بچه های بی خانمان از سرما یخ زده را نشان نمی دهد. برایش نوشتم آن هم بخشی از این تصویر می توانست باشد ولی گاهی نیاز داریم که سر دوربین مان را به طرف زیبایی ها بگیریم تا از غصه دق نکنیم. گاهی باید به روح و نگاهمان استراحت کوتاهی بدهیم تا تجدید قوا کنیم برای خبرهای بد بعدی که روحمان را می آزارد و افسرده مان می کند.
گردش و تازه شدن سال شاید یکی از آن مناسبت هایی باشد که به بهانه اش چراغانی کنیم، جشن بگیریم، دور هم جمع شویم، لباس نو بپوشیم و هنگام تحویل سال یکدیگر را در آغوش بگیریم و آرزوهای خوب کنیم، در حالی که ته دلمان می دانیم همچنان جنگ، آوارگی، گرسنگی، زندان، شکنجه، اعدام، دیکتاتوری، سرکوب، پلیدی، بیماری و مرگ وجود دارد و در عین حال ته دلمان می دانیم که سلامتی، صلح، زیبایی، امید، شادی، خنده، پیوند، زایش، شکفتن، آزادی، رهایی، گل، بهار، آفتاب و بسیاری چیزهای خوب دیگر نیز هستند تا از پا نیفتیم زیرا که زندگی باید ادامه یابد.
پس بیاییم دمی بیاساییم و شادی های کوچکمان را جشن بگیریم. برای اندوهگین بودن ۳۶۴ روز سال وقت داریم.
سال نو مبارکتان باد.
بهرام بهرامی
بهرام بهرامی
:
جهانی را در انگاره خودمان بیافرینیم که در آن، همه چیز تا پایان هستی در اوج شکوفایی و برنایی است. نیازی به نوشدن و نوگشتن نیست. آن است که بود. آن است که هست. آن است که خواهد بود. اما آنچه به گفته خسرو قبادیانی «شاید بود» (ممکن) می‌نماید «ناشاید بود» (غیرممکن) است، زیرا چنین جهانی همان است که «ناکجاآباد»ش می‌خوانیم. «ناکجاآباد» هم خواهد ماند. جهان ایستا نیست و به گفته زرتشت فرزانه هر کسی در فرشکرت (تازه گردانی) آن باید بکوشد. نوشدن سال (نه این سالی که اینک ۲۰۱۵ بار بر ما گذشته) نوشدن همه سال های جهان از پی هم، از زمان پیدایش مردمان و جانداران و گیاهان، نشان از زنده بودن جهان دارد، اما دریغا در جهانی هستیم که دیو و دد در آن بسیارند و زندگی شیرین جهان را با خواب‌های آشفته دگرگون کرده اند.
به نو کردن ماه
بر بام شدم
با عقیق و سبزه و آینه
داسی سرد بر آسمان گذشت
که پرواز کبوتر ممنوع است
صنوبرها به نجوا چیزی گفتند
و گزمگان به هیاهو شمشیر در پرندگان نهادند
ماه
برنیامد.
(ا. بامداد)
این خواب‌های آشفته را آیا پایانی هست؟ بی‌گمان هست. زیرا زاد و گوهر آدمی نیکی است.
در آستانه سال نو برای همه خوانندگان شهروند و همه جهان دیرزیوی و شاد زیوی خواستارم.
شادی باد. نیکی باد. رادی باد. ایدون باد.
***
مریم شمیرانی:
مریم شمیرانی
سالی دیگر گذشت، سالی با هزاران امید و آرزوهای کوچک و بزرگ، سال از دست دادن عزیزان‌مان و سالی در آرزوی داشتن فردایی بهتر.
در سال جدید به این فکر کن که:
باید دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ای، تحویل دهی
خواه با فرزندی خوب
خواه با باغچه ای سرسبز
خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی
و این که بدانی حتی فقط یک نفر با بودن تو ساده‌تر نفس کشیده است
این یعنی تو موفق شده‌ای “گابریل گارسیا مارکز”
سال نوی میلادی را به همه‌ی شما عزیزان تبریک می‌گویم.
امیدوارم سال جدید سالی همراه با صلح و مهربانی، عشق و دوستی در سراسر جهان باشد.
***
