گزارش هفته گروه سینمایی نه ما نه سینما
پس از وقفه ای سه هفته ای از شنبه گذشته شاهد آغاز فصل جدید گروه نه ما نه سینما با عنوان “سینمای مستقل معاصر” بودیم. در اولین هفته، فیلم روی پرده‌ی”قبل از نیمه شب” از کارگردان امریکایی ریچارد لینکلتر مورد بازبینی و نقد قرار گرفت. سخنران این هفته هومن رضوی بود که ارائه خود را به توضیح در مورد فیلم، کارگردان و خصوصیات سینمای مستقل آمریکا اختصاص داد.
در قسمت اول ارائه، رضوی با وجود مشکل بودن تعریف “سینمای مستقل”، امری که تئوریسین‌های فیلم هم به آن اذعان داشته اند، به تعریف خود پیرامون این نوع سینما پرداخت. بر طبق نظر او این نوع سینما بر مبنای مؤلفه‌های کیفی نه کمّی قابل درک است. همچنین او اذعان داشت که واژه سینمای “جایگزین”، گزینه مناسب تری برای اطلاق به فیلم‌های ساخته شده در این چارچوب است. از نظر او، سینمای مستقل باید هم از لحاظ فنی، بصری و ساختاری و هم از نظر محتوایی در تقابل با ساختارهای متداول سینمای رایج مین استریم هالیوود باشد.
رضوی سپس به تاثیر متقابل سینمای هالیوود و مستقل آمریکا بر یکدیگر پرداخت و تلاش فیلم های مستقل برای راضی نگه داشتن تماشاگران، در جهت فروش بالاتر در گیشه، را از عوامل مهمی دانست که مسبب تقلیل سطح کیفی فیلم هایی با برچسب مستقل در پاره ای از موارد گردیده است.
در قسمت دوم، رضوی با اشاره به ویژگیهای فیلم‌های لینکلتر، او را کارگردانی متناقض دانست که ترسی از تلفیق المان‌های سینمای تجاری و هنری در کارهای خود ندارد، استراتژی که در راه تاثیرگذاری و جذب مخاطبی آگاه، مخصوصا در میان قشر جوان و میانسال آمریکایی، و همچنین جذب مخاطب عام تر استفاده می‌گردد. در این ارتباط، از ویژگیهای فیلم‌های او می توان به، دیالوگ‌های معمولا پر محتوا و انتزاعی، شخصیت سازی قوی و قابل ارتباط، استفاده از روش انیمیشن رترسکپ، تاکید بر مسائل میان نسلی و نقش کلیدی حافظه و تاریخ در چارچوب روابط میان فردی و اجتماعی اشاره کرد.
در قسمت سوم، رضوی با اشاره به فیلم “قبل از نیمه شب” آن را به همراه دو فیلم قبلی این سه‌گانه، از نمونه‌های متفاوت و به نسبت قوی در ژانر رمانتیک دانست که برخلاف امثال هالیوودی دست به ساده سازی مفهوم عشق و رابطه ی میان دو جنس مخالف نمی زند و به نحوی سعی در به تصویر کشیدن واقعی مشکلات، جذابیت‌ها و زیبایی‌های رابطه یک زوج میانسال و پخته دارد.
در انتها، او با بررسی جنبه‌های تکنیکی، فیلم را ادامه ای بر ساختار روایی- تصویری فیلم های کلاسیک هالیوود دانست. روند داستان پردازی، استفاده از نور، فضا و صدا، همچنین نحوه بازیگری، کاربرد دوربین و استفاده از عنصر زمان در ارتباط با داستان، در نظر رضوی همگی در تداوم سنت های سنتی هالیوود پیرامون فیلم سازی قرار می گیرند.
همانند گذشته، قسمت پرسش و پاسخ با سئوالاتی از میان شرکت کنندگان ادامه پیدا کرد. چگونگی پردازش تاریخ و زمان در این فیلم، شباهت ها و تفاوت های این فیلم با سایر فیلم‌های ژانر رمانتیک و ویژگی هایی که ساختار آوانگارد به فیلم فوق می دهند از مهم ترین مباحث مطرح شده در این بخش بود.
شنبه آینده در هفته دوم این فصل، امیر گنجوی، دانشجوی رشته دکترای سینما دانشگاه یورک، به تفسیر و توضیح فیلمی از سینمای معاصر اتریش با عنوان “عشق بهشتی” به کارگردانی اولریش سیدل می‌پردازد. جلسه فوق در ساعت ۱۸ تا ۲۲ در دانشگاه تورنتو اتاق ۵۱۵۰ برگزار خواهد شد.
برنامه ی هفتگی “نه ما نه سینما” به همت تعدادی از دانشجویان دانشگاه تورنتو، روزهای شنبه در این دانشگاه برگزار می شود.
