نیما جان، می شه بگی تیرگان ٢٠١١ جشنواره ای به اون عظمت، هزینه هاش از کجا و چطوری تامین شد و چه کسانی اون رو برگزار کردند و چه کسانی از اجرای این جشنواره سود بردند؟
ـ با کمال میل. برگزاری تیرگان ٢٠١١ بدون حضور داوطلبان و بدون حمایت حامیان مالی یا اسپانسرها و دوستداران فرهنگ و هنر ایرانی امکان پذیر نبود. در سال ٢٠١١ حدود ۳۰۰ داوطلب در بخش های مختلف از قبیل روابط عمومی، اجرایی، بازاریابی و هنری مشغول فعالیت بودند و همه و همه جهت اشاعه فرهنگ و هنر ایرانی تلاش کردند. در بخش بازاریابی هم من به همراه ۱۲ نفر از دوستانم مشغول جمع آوری حمایت های مالی چه به صورت donation و چه از طریق فروش بسته های sponsorship بودیم. چندین برنامه fundraising هم اجرا کردیم که اونها هم بخشی از هزینه های جشنواره رو تامین می کردند، به علاوه از کمک هزینه های دولتی (grants)، که برای برگزاری جشنواره های فرهنگی و هنری در اختیار سازمان های غیر انتفاعی مختلف قرار داده می شود هم استفاده کردیم. بخشی از هزینه ها هم از فروش بلیت تعداد محدودی برنامه و اجاره چند کیوسک و رستوران تامین شد. سود جشنواره هم به همه ما به عنوان ایرانیان مقیم کانادا رسید و می رسه که به این وسیله هم فرهنگ و هنر خودمون رو زنده نگه میداریم و هم اون رو با بقیه شهروندان کانادایی مبادله می کنیم و انعکاسی زیبا از فرهنگ پر افتخار کشور مادری مون ایجاد می کنیم.
میخوام کمی وارد اعداد و ارقام بشم! هزینه برگزاری جشنواره تیرگان ٢٠١١ چقدر بود؟ و این هزینه ها چگونه تامین شد؟
ـ به طور کلی هزینه برگزاری تیرگان ٢٠١١ دقیقا ۶۴۸٫۰۵۲ دلار بود که ٪۵۳ از اون هزینه های inkind بود که ٪۲۹ شامل وقت و امکاناتی ست که داوطلبان عزیز گذاشتند و در ازای اون مزدی دریافت نکردند. قابل ذکر است که اکثر این دوستان مشاغل تمام وقت داشتند و در زمان استراحتشون برای برگزاری این جشنواره تلاش کردند. ٪۱۹ دیگر توسط Harbourfront Centre تامین می شد و ٪۵ باقی مونده رو هم Media Sponsor های ما از جمله سلام تورنتو و شهروند به همراه رادیو جوان، رادیو صدای ایران و ایرانیان و دیگر دوستان متقبل شدند، اسامی همه اونها رو میتونین در وبسایت ما به آدرس http://2011.tirgan.ca/support/media=sponsors مشاهده کنید. مابقی هزینه هاکه٪۴۷است، هزینه های نقدی جشنواره بودند که توسط اسپانسرها، نهادهای فرهنگی، هنری دولت کانادا،donation هنردوستان عزیز و اجاره کیوسک ها و رستورانها تامین شد.
تقریبا ۶۵۰٫۰۰۰ دلار! و شما قادر بودین همه این هزینه ها رو تامین کنید؟ اما چطور؟
ـ خوشبختانه بله! توضیح دادم که چطور جمع آوری شد. راستش دوستان در گروه های دیگه به ما لقب نون آور خانواده رو داده بودند و ما هم این مسئولیت رو پذیرفته بودیم و به کمک دوستان و حمایت نهادهای فرهنگی و هنری دولتی و اسپانسرها توانستیم ۳۰۹٫۲۳۲$ به صورت نقدی جمع آوری کنیم.٪۲۲ این مبلغ از طریق فروش بسته های sponsorship، ٪۳ حمایت های دولتی، ٪۴ از طریق برنامه های fundraising و ٪۵ از طریق donation های سخاوتمندانه دوستان جمع آوری شد. مابقی ٪۱۰ از فروش بلیت و ٪۳ اجاره کیوسک های فروش و رستوران ها در جشنواره تامین شد.
فروش بسته های اسپانسرشیپ؟ این بسته ها به چه صورت بودند؟ و چگونه برای شما درآمد به حساب می اومدند؟
ـ با کمک دوستان کتابچه ای تهیه کردیم که با استانداردهای به روز علم بازاریابی طراحی و تنظیم شده بود. امکاناتی رو که می تونستیم در اختیار صاحبان مشاغل و شرکت های بزرگ جهت تبلیغ و ترویج کارشان قرار دهیم لیست کردیم، ارزش اونها رو بررسی کردیم و بسته هایی در سطوح مختلف با مزایای متفاوت تنظیم کردیم. صاحبان مشاغل بر اساس نیاز خود و بودجه بازاریابی شان بسته مورد نظرشان را انتخاب می کردند و ما هم از طرف دیگر متعهد می شدیم که مزایای قید شده در قرارداد را چه قبل از جشنواره و چه در روزهای برگزاری جشنواره در اختیار اونها قرار بدیم. به عنوان مثال شرکت ساختمانی Liberty که به عنوان presenting اسپانسر ما را یاری کردند، ۵۰٫۰۰۰$ پرداخت کرده بودند و کلیه امکاناتی رو که در دفترچه لیست کرده بودیم در اختیار داشتند. در سطح بعدی که Platinum نامگذاری شده بود، صرافی اینترچنج و westjet airline با پرداخت ۲۵٫۰۰۰$ قرار داشتند. در رده بعد در قسمت Diamond، آقای کامران عباسی از شرکت Remax و خانم صوفیا کشاورز از Prudential Realty در کنار RBC و Canpars Imagination با پرداخت ۱۰٫۰۰۰$ ما رو یاری کردند. اسپانسرهای ما در رده Gold، شرکتPadika،HonaDental، Taste of Nature، Gardiner Roberts، TNIG و Mohammadzade& Associates بودند که هر کدام ۵٫۰۰۰$ پرداخت کرده بودند. در سطح Silver، خانم فرح جاهد، آقای دکتر کفایی و شرکت های Future Land، Insufin،Central Montessori Schools ، مجموعه InterContinental رو داشتیم که ۳٫۰۰۰$ پرداخت کردند و در سطحBronze آقای دکتر تیرگری، آقای سام جوانروح به همراه Aseman travel، Woody Woodmaker، Caspian Travel ٬OEF، رستوران انار و شیرینی سرا و Toronto Polyclinic با پرداخت ۱٫۰۰۰ $ ما رو یاری کردند. که من از همه این بزرگواران کمال تشکر رو دارم که همون طور که گفتم ٪۲۲ هزینه های جشنواره رو تامین کردند و باعث شدند این جشنواره عملی بشه.
حمایت های مالی نهادهای فرهنگی و هنری دولتی به چه صورت هست؟ آیا اونها هم برای برگزاری هر جشنواره ای پرداخت می کنند؟
ـ برخی از نهادهای دولتی برای حمایت از فعالیت های فرهنگی و هنری غیر انتفاعی بودجه هایی در نظر گرفته اند که اغلب فرم های چندین صفحه ای با پرسش های دقیق برای درخواست آنها باید تکمیل بشه. تعداد زیادی از سازمانها برای گرفتن این کمک هزینه ها اقدام می کنن اما تعداد محدودی موفق می شن. برای موفقیت فاکتورهای مختلفی وجود دارن از جمله تاریخچه سازمان و توانایی انجام پروژه، تجربه و سابقه مدیر یا مدیران سازمان در برگزاری این گونه پروژه ها، روشن بودن حساب های مالی سازمان و شرایط مختلف دیگه. پس از بررسی اگر واجد شرایط باشید کمک هزینه را به شما پرداخت می کنند. البته ناگفته نمونه که بعد از اجرای پروژه باید گزارش مفصلی هم به این نهادها داد. ما در سال ۲۰۱۱ موفق به دریافت ۱۸٫۰۰۰$ از این طریق شدیم که از طرف Ontario Arts Council و Toronto Arts Council به تیرگان پرداخت شد. همونطور که اشاره شد این هم ٪۳کل هزینه ها رو تامین کرد.
به برنامه های fundraising اشاره کردید. اونها به چه صورت بودند و چگونه درآمدی برای جشنواره داشتد؟
ـ چند برنامه تفریحی ترتیب دادیم از جمله مسابقه تخته نرد و دوچرخه سواری و پیک نیک و از همه علاقه مندان دعوت به شرکت کردیم. دوستان شرکت کننده با پرداخت هزینه کمی وارد بازی می شدند و یک روز به یاد ماندنی رو تجربه می کردند. به عنوان مثال برنامه دوچرخه سواری که با کمک دوستان در انجمن ایرانیان دانشگاه رایرسون (ISARU) برگزار شد که حدود ۳۰ نفر شرکت کننده از پارک Edward Garden تا مرکز شهر حدود ۲۲ کیلومتر دوچرخه سواری کردند و در پارک مقصد برنامه پیک نیک برگزار شد که افراد با پرداخت ۱۰$ یا بیشتر از کلیه برنامه ها و خوراکی های تدارک دیده شده استفاده می کردند. عکس های این برنامه همه در صفحه Facebook تیرگان موجود است. برنامه های دیگری هم از قبیل Garage Sale وجود داشت که روی هم این برنامه ها ٪۴هزینه های جشنواره رو تامین کردند. به قولی “هم فال بود و هم تماشا”.
گفتی٪۵هزینه ها از طریق donation تامین میشه. چه کسانی و به چه صورت این donation ها رو می دادند؟
ـ این قسمت واقعا نیازی به تلاش ما نداشت. هنردوستان و علاقه مندان به فرهنگ و هنر ایرانی برای کمک به برگزاری این جشنواره چه از طریق وبسایت ما، چه به صورت چک و یا نقدی کمک های خودشون رو از۱$ تا ۱۰٫۰۰۰$ برای ما ارسال کردند که من همین جا از تک تک اونها تشکر می کنم. اسامی تمام دوستان در وبسایت تیرگان ٢٠١١ آورده شده. از جمله اونها می تونم به آقای احمدرضا تبریزی، آقای استیو تبریزی، آقای هوشنگ شانس، خانم مریم اسکندری، آقای علی نخعی زاده و آقای حسام کرهانی اشاره کنم. ده ها نفر از هنردوستان دیگر هم در همین قسمت کمک هایی کردند که جمعا ۳۳٫۹۱۴$ از هزینه های برگزاری این جشنواره رو تامین کردند. باز هم سپاس از تک تک اونها.
تا الان راجع به درآمد صحبت کردیم. این هزینه ها به چه صورت خرج شد؟ آیا تیرگان درآمدی هم از خودش به جا گذاشت؟
ـ سئوال بسیار خوبی کردید. مخارج تیرگان به چند دسته تقسیم می شد. ۱- مدیریتی و دفتری ۲ ـ هنری ۳ ـ بازاریابی ۴ ـ جشن ها ۵ ـ کرایه مکان ۶ ـ رسانه ها۷ ـ اجرایی. موارد ۱، ۵ و بخشهایی از۶ همونطور که اشاره کردم به صورت inkind است که در واقع از هزینه های نقدی تامین نمی شوند. مورد دوم هزینه های هنری است که شامل دستمزد هنرمندان دعوت شده به همراه هزینه های رفت و آمد و اسکان اونهایی که از خارج تورنتو آمده بودند که ۱۸۲٫۶۰۷$ شد. مورد سوم که بازاریابی و روابط عمومی است صرف طراحی٫ ساخت کلیپ های ویدیویی و چاپ آگهی و تبلیغات شد که برای آگاهی رساندن به مردم تنظیم شده بود که جمعا ۴۳٫۶۷۹$ در این بخش هزینه کردیم. مورد بعد جشنها بود که در واقع هزینه اجرایی جشن های مختلفی بود که برگزار کردیم و جمعا ۳۵٫۴۰۷$ در این قسمت خرج شد. هزینه های اجرایی کلی این جشنواره هم به قول شما با اون همه عظمت ۱۹٫۴۳۹$ بود. در مورد اینکه آیا مبلغی در حساب جشنواره باقی ماند یا نه، بله مبلغ ۲۸٫۲۰۴$ از جشنواره ۲۰۱۱باقی موند که بخش قابل توجهی از اون صرف پرداخت بدهی باقی مانده از سال ۲۰۰۸ و همینطور هزینه حسابداری و حسابرسی شد و در نهایت تیرگان ۲۰۱۱ با حدود ۵٫۰۰۰$ باقی مانده حساب به پایان رسید. باید خدمتتون عرض کنم که ما در سال ۲۰۰۸ مبلغ ۱۸٫۰۰۰$ کسر بودجه داشتیم که با گرفتن یک وام بانکی و پرداخت بهره ماهیانه اش به مدت سه سال تونستیم این کسری رو تامین کنیم و با درآمد باقی مانده از تیرگان ۲۰۱۱ بالاخره موفق شدیم وام رو تسویه کنیم و از دادن بهره بانکی خلاص بشیم.
بسیار ممنونم از توضیحات جامع و کامل شما. به عنوان پرسش آخر میخوام کمی درباره ی تیرگان ۲۰۱۳ توضیح بدید. الان وضعیت مالی این جشنواره به چه صورت است؟ آیا باید باز هم انتظار جشنواره ای در همون سظح و به همون شکل رو داشته باشیم؟
ـ خوشحالم که اعلام کنم تیرگان ۲۰۱۳ در همان سطح و به همان عظمت در راه است. ۱۸ تا ۲۱ جولای در هاربرفرانت سنتر شاهد هنرنمایی هنرمندان بسیاری خواهیم بود و این ممکن نبود مگر با کمک تمامی دوستان داوطلب در کلیه گروه ها به خصوص گروه طراحی و گرافیک و بازاریابی و فروش که عمده فعالیتشون قبل از جشنواره است و اگر نتونند هزینه ها رو تامین کنند، جشنواره به اون صورتی که انتظارش رو داریم برگزار نمیشه. یک بار دیگه میخوام اعلام کنم که این جشنواره فقط و فقط یک جشنواره فرهنگی و هنری ایرانی است و هیچگونه وابستگی به هیچ گروهی ندارد و تنها و تنها توسط جوانان داوطلب ایرانی-کانادیی طراحی، برنامه ریزی و اجرا می شه. و البته یاری و همراهی حامیان این جشنواره که بدون حمایت اونها هرگز چنین جشنواره ای برگزار نمیشد. من از همه مردم خواهش میکنم که این دوستان حمایت کننده ما رو حامی باشند و از سرویس هایی که از طریق اونها ارائه میشه استفاده کنند، چرا که ما بایستی با هم در این مسیر فرهنگی هنری هم صدا و یک دل باشیم. ممنون.