علی شریفیان ـ شهروند:
آکادمی نوبل سوئد آلیس مونرو نویسنده کانادایی را بعنوان برنده جایزه امسال ادبیات معرفی کرد. او سیزدهمین زنی است که برنده نوبل ادبیات شده است.
خانم آلیس مونرو دهم ژوئیه ۱۹۳۱ در شهرک وینگهام که آنزمان روستای کوچکی بوده، در جنوب غربی انتاریوی کانادا، در یک خانواده معمولی زاده شده است. پدرش کشاورز و مادرش آموزگار مدرسه بوده است. خانم مونرو اولین کتابش را با عنوان « ابعاد یک سایه» به سال ۱۹۵۱، زمانی که دانشجوی رشته ادبیات انگلیسی دانشگاه انتاریوی غربی بود، منتشر کرد. از آنزمان تاکنون تقریبا بی وقفه نوشته و منتشر کرده است. از این قصه نویس حدود بیست کتاب منتشر شده که همه از پر فروش ترین و پر خواننده ترین آثار ادبی کانادا و جهان بوده اند. شمار قابل توجه ای از آثار این نویسنده به زبانهای دیگر هم ترجمه شده است.
وی پس از دوسال، تحصیلات دانشگاهی خود را که از سال ۱۹۴۹ شروع کرده بود، نیمه کاره گذاشت و به شهر ویکتوریا، مرکز استان بریتیش کلمبیای کانادا نقل مکان کرد. در آن شهر کتاب فروشی بنام « کتاب فروشی مونرو» باز کرد که هنوز مشغول به کار است. این نویسنده کانادایی بویژه بخاطر قصه های کوتاهش شهرتی زبانزد دارد. وی تاکنون و پیش از جایزه ادبی نوبل، جوایز متعددی و از جمله جایزه ادبی بین المللی بوکر را بدست آورده است.
او همچنین سه بار برنده جایزه ویژه فرماندار کل کانادا شده است. آخرین جایزه ای که به او اهدا شده، جایزه جشنواره بین المللی نویسندگان هاربر فرانت تورنتوست که چند هفته پیش برنده شد. خانم مونرو این جایزه را به خاطر آخرین مجموعه قصه های کوتاهش « زندگی عزیز» بدست آورد. «زندگی عزیز» سال گذشته منتشر شده است. سینتیا اوزیک، قصه نویس یهودی تبار آمریکایی، آلیس مونرو را « چخوف ما» لقب داده است.آکادمی جوایز نوبل سوئد، جایزه ادبی امسال را به خاطر مجموعه یک عمر دست آوردهای ادبی آلیس مونرو به وی اهدا کرده و او را استاد نوشتن قصه های کوتاه خوانده است. خانم آلیس مونرو اولین نویسنده زن کانادایی است که برنده جایزه ادبی نوبل می شود.
به گزارش بی بی سی، خانم مونرو در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد تحت عمل جراحی بایپاس قرار گرفته و برای سرطان تحت درمان است. او علاقه ای به اینکه در مرکز توجه قرار بگیرد ندارد و بندرت حاضر به مصاحبه با رسانه ها شده است.
موضوع اولین داستانهای او تفاوت تجربه شخصی او -که در شهری سنتی و محافظه کار بزرگ شده بود- با تحولات اجتماعی دهه شصت میلادی بود.
او در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه منبوکر برای مجموعه آثارش شد و سه بار نیاز جایزه “فرماندار کل کانادا” را برده است.
جایزه نقدی که به خانم مونرو تعلق میگیرد هشت میلیون کرون سوئد معادل ۱.۲۵ میلیون دلار است
امیر حکاک در بی بی سی در مورد آلیس مونرو نوشته است:آکادمی نوبل آلیس مونرو را “استاد داستان کوتاه” معرفی کرده است و به این ترتیب از این پس می توان امیدوار بود داستان کوتاه در جهان جدی تر گرفته شود. داستان کوتاه از قضا با شتاب روزگار ما و کم حوصلگی آدمها بیشتر جور در میآید اما شاید بتوان گفت هنوز تا رسیدن به حقش در دنیای ادبیات فاصله دارد- کمتر پیش آمده مجموعه داستانی در فهرست پرفروشهای روز قرار بگیرد و هنوز بیشتر ناشران به چاپ رمان راغبترند؛ اما مگر جز این است که شماری از بزرگ ترین نویسندگان کلاسیک و معاصر جهان این قالب را نه تنها آزمودهاند، که به اوج هم رسانده اند. کمتر نویسندهای است که از داستانهای کوتاه چخوف چیزی نیاموخته باشد و کمتر خوانندهای است که از خواندن داستانی از همینگوی، جان آپدایک و ریچارد فورد لذت نبرده باشد. آلیس مونرو از مهم ترین داستان کوتاه نویسان امروز است؛ او که بیش از شصت سال است داستان مینویسد، چندی پیش گفت که “جان شیرین” که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، آخرین کتابش خواهد بود. غمی نیست؛ او اکنون داستان کوتاه را به رفیع ترین قله ای که میشود، برکشیده است
.
بسیار خوشحالم