به یاری قلم مرغ عشق را به پرواز در میآوریم تا از کتاب تاریخ ورزش ایران زمین در ایام نسیان زدگی، تصویر پیش رو را باز گشاییم و به خاطر آوریم ملی پوشان جوان …
شهروند ۱۱۵۲ ـ ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷
در فصل سربه داران، یاران به یاد یاران
با خون دل نوشتند، کو نازنین سواران؟
دردا از این شکستن، صد آینه به خشتی
آری تو ای رهایی، بیداد از این جدایی
سیدعلی صالحی، شاعر جنوبی
به یاری قلم مرغ عشق را به پرواز در میآوریم تا از کتاب تاریخ ورزش ایران زمین در ایام نسیان زدگی، تصویر پیش رو را باز گشاییم و به خاطر آوریم ملی پوشان جوان دهه ۵۰ خورشیدی فوتبال ایران را، زندگانی که گرد سپیدی بر موهایشان نمایان است و رفته گانی که درود یاران نثارشان باد.
مسلم خانی هافبک برجسته که در سانحه ای بیش از یک دهه قبل در بلژیک جان سپارد و بزرگ مرد جاودانه عالم ورزش ایران زمین حبیب خبیری که برازندگی های اخلاقی و شایستگی های فنی وی کم نظیر و همواره زبانزد عام و خاص است و برای همیشه در قلوب هواداران ماندگار است و عشق به او را پایانی نیست.
وداع مبشر از بشارت دهندگان ورزش با زندگی
"کوه باید شد و ماند
رود باید شد و رفت"
در ایام برگ ریزان و پاییز، خزان عمر یکی از بشارت دهندگان فوتبال ایران به سر رسید و قلب بزرگی از کار ایستاد. حسینعلی مبشر قدیمی ترین رئیس زنده فدراسیون فوتبال ایران در ۸۷ سالگی از نفس ایستاد و به بایگانی تاریخ فوتبال ایران سپرده شد.
زنده یاد مبشر متولد ۱۲۹۹ خورشیدی، کارمند وزارت دارایی، بازیکن تیم دارایی و تیم ملی فوتبال ایران بود. او در اولین شهر آورد پایتخت (تهران) در پیکار به یاد ماندنی دو تیم توفان و دارایی، مهاجم تیم دارایی و ستاره پرفروغ میدان بود. او در سال ۱۳۲۸ در اولین دیدار رسمی تیم ملی فوتبال ایران که مقابل افغانستان برگزار شد با به ثمر رساندن ۲ گل در ثبت اولین پیکار ملی نقش تاریخی داشت.
مانایاد مبشر از ساکنان کوی عشق و ورزش و از خدمتگزاران راستین فوتبال ایران زمین خصوصیات شایسته و منحصر به فردی داشت. او علیرغم انتساب به خانواده پهلوی، همچنان در راستای احیا، رشد و ترویج ورزش با صداقت مثال زدنی کوشا بود و بارها با دست خویش لباسهای تیمهای ورزشی را می شست و برای استفاده جوانان وطن آماده میکرد بدون آنکه چشمی به زراندوزی داشته باشد.
پاک زیست و روز ۱۹ آبان ۱۳۸۶ در تهران نفس های به شمارش افتاده اش قطع شد. آری مبشر رئیس به یاد ماندنی فدراسیون فوتبال ایران هم چهره در نقاب خاک کشید و بخشی دیگر از خاطرات فوتبال زیر خاک رفت و اینک قطعه ۲۲۲ بهشت زهرا ـ تهران آرامگاه ابدی "حسینعلی مبشر" آزاده نام است.
یادش گرامی باد!
