دفاع از دمکراسی در عصر دیجیتال
در ماههای گذشته آشکار شد که همه ی ما به حد وحشتناکی زیر نظر قرار گرفته ایم. دولت ها می توانند با چند بار فشردن موشک کامپیوتر، تلفن دستی ما، مایل ما، کامپیوتر ما و افرادی را که از سایت اینترنتی ما دیدار میکنند شناسایی کنند. آنها به باورهای سیاسی و فعالیت های ما دسترسی دارند و میتوانند به کمک شرکت های تجاری اینترنت نه تنها وضعیت مصارف روزمره ما، بلکه کلیه رفتار و کردار ما را نیز پیش بینی کنند.
یکی از مبانی اساسی دمکراسی مصونیت و خدشه ناپذیری حیثیت و کرامت انسان است. همهی انسان ها حق دارند در افکارشان و در فضاهای شخصی و خصوصی شان، در نامه نگاریها و در گفتگوهایشان آزاد باشند و زیر نظر قرار نگیرند.
در این میان، این حق اساسی که حیاتی است ملغی و باطل شده، چون دولتها و کنسرنها از پیشرفت و تکامل تکنولوژی به منظور زیر نطر گرفتن انبوه وار شهروندان سوء استفاده میکنند.
انسان زیر نظر، هرگز آزاد نیست و جامعه ای که پیوسته زیر نظر است دیگر جامعه دمکراتیک نیست. از این رو ضروری است حقوق اساسی دمکراتیک ما در دنیای مجازی نیز مانند دنیای واقعی تحقق یابد.
زیرنظر گرفتن، نقض و خدشه دار کردن عرصههای خصوصی و نیز نقض و خدشه دارکردن آزادی افکار و بیان است.
زیرنظر گرفتن انبوه وار، هر شهروندی را مظنون تلقی میکند. این امر یکی از دستاوردهای تاریخی ما را که اصل برائت است نا بود میکند. ( تا موقعی جرم کسی در دادگاه ثابت نشود آن شخص مبرا است ـ مترجم ) .
زیرنظر گرفتن، افراد را شناسایی میکند، در حالی که دولت ها و کنسرن ها به طور پنهانی و در خفا دست به کار می شوند و همانطور که دیدیم از این قدرت به طور سیستماتیک سوء استفاده میشود.
زیرنظر گرفتن سرقت است. چون این داده ها و اطلاعات اموال عمومی نیستند: این ها به ما تعلق دارند. هرگاه از آنها استفاده شود تا از این طریق رفتار و کردار ما پیش بینی شود، چیز دیگری هم از ما به سرقت رفته: آزادی اراده که برای آزادی در دمکراسی ضروری است.
از این رو ما درخواست میکنیم، هر شهروند باید حق داشته باشد خودش در تصیمات شرکت کند که چه قدر و تا کجا داده ها و اطلاعاتش جمع آوری، ذخیره و ارزیابی شده و به وسیله چه کسی. هر شهروند باید حق داشته باشد مطلع شود این داده ها و اطلاعات در کجا و به چه منظور و با چه هدفی جمع آوری میشوند و اگر به طور غیر فانونی جمع آوری و دخیره شده اند بتواند آنها را بزداید.
ما همهی دولت ها و کنسرن ها را فرا میخوانیم، به این حقوق احترام بگذارند.
ما همهی شهروندان را فرا می خوانیم ، از این حقوق دفاع کنند.
ما سازمان ملل متحد را فرا میخوانیم، اهمیت مرکزی حقوق شهروندی در عصر دیجیتال را به رسمیت بشناسد و کنوانسیون بین المللی الزام آور حقوق دیژیتال را تصویب کند.
ما همهی حکومت ها را فرا می خوانیم، این کنوانسیون را بپذیرند و بدان پای بند باشند.
_________________________________________________________
این فراخوان به مناسبت روز بین المللی حقوق بشر در مهمترین روزنامههای سی و پنج کشور جهان ـ جز آمریکا ! ـ منتشر شده است .
برگرفته از: FAZ;10` DEZEMBER 2013 – اما انسان ها فراتر از محدوده ی جسم و جان