شهروند: سهیل پارسا، هنرمند برجسته ی ایرانی ـ کانادایی، بار دیگر با نمایشی تازه بر صحنه ی تئاتر تورنتو و کانادا می درخشد.
نمایش تازه ی پارسا “بخشش” نام دارد که محصولی است بین المللی از همکاری کمپانی کانادایی عصر جدیدModern Times Stage Company که مدیریت هنری آن را پارسا برعهده دارد، Don*Gnu ، Bora Bora Dance and Visual Theatre, و Laboratoriet هر سه از دانمارک و Dreamwalker Dance Company که در تورنتو قرار دارد.
عفو و بخشش یک ارزش، یک فضیلت، یک فرایند و یک انتخاب است که همه ی ما را عمیقا تحت تاثیر قرار می دهد. فرقی نمی کند که آیا این بخشش برای مورد کم اهمیتی باشد مثل اینکه کسی که به ناحق صندلی ما را در مترو اشغال کرده، و یا در مورد کسی که به ما خیانتی جبران نشدنی کرده و زندگی مان را دستخوش تغییر کرده است. توانایی درک قدرت تلافی و همزمان درک متناقض آن یعنی بخشش، است که ما را آنگونه که هستیم، می سازد.
سهیل پارسا درباره ی ایده ی شکل‌گیری نمایش بخشش گفت: «در سال ۲۰۰۶ برای اجرای یکی از نمایش‌های گروه مدرن تایمز به بوسنی رفته بودیم. در آنجا با فردی به نام ابراهیم برخورد کردیم که پدرش توسط یکی از افراد صرب کشته شده بود. این فرد می‌گفت که قاتل پدرش در نزدیکی محل زندگی او زندگی می‌کند و هر روز او را می‌بیند. وقتی از او پرسیدم برنامه‌ات با این فرد که قاتل پدر توست چیست، گفت که او را بخشیده است و از همانجا فکر تولید نمایشی درباره بخشش به وجود آمد. پروژه‌ای که همراه با پیتر فاربریج چند سال است درباره آن تحقیق و کار کرده‌ایم و آماده نمایش شده است.»
سهیل پارسا، سرشناس ترین کارگردان نمایشی ایرانی/کانادایی است. در دانشگاه تهران تئاتر خواند و بعد از مهاجرتش به کانادا در سال١۹٨۴، در رشته تئاتر دانشگاه یورک ادامه تحصیل داد و بدین گونه راه های موفقیت را به عنوان یکی از سرشناس ترین و مطرح ترین کارگردانان تئاتر کانادا برای خود هموار کرد.
سهیل پارسا در سال ۱۹۹١ با پیتر فاربریج، همکار کانادایی خود کمپانی «Modern Times Stage Company» را تأسیس کرد و طی ٢۳ سال گذشته بیش از ٣٠ اثر نمایشی در داخل و خارج از کانادا تولید کرده است.
سهیل پارسا بیشتر به خاطر اجراهای انگلیسی از متن های فارسی و همینطور برداشت های مدرن از نمایشنامه های کلاسیک شناخته شده است. مشهورترین کارش “آرش” است که آن را بر اساس نوشته معروف بهرام بیضایی اول بار در سال ۱۹۹۵ و بعد ۲۰۱۰ به صحنه برد. بین این دو اجرای انگلیسی چند اجرای دیگر هم از “آرش” به زبان های اسپانیایی و صربو- کروات در هاوانا، بوگوتا، و بوسنی داشت. بجز این، “داستان هایی از بارش مرگ و مهر” (۲۰۰۳) و “حلاج” (۲۰۱۱) را هم باز بر اساس متن های فارسی اجرا کرد که اولی ـ بر اساس نمایشنامه ای به همین نام از عباس نعلبندیان است.
چند متن کلاسیک را هم به صحنه برده شامل “مکبث” از شکسپیر (۱۹۹۵ و ۲۰۰۸)، “صندلی ها” از اوژن یونسکو (۲۰۰۱)، “گوسفند و نهنگ” از احمد غزالی (۲۰۰۷)، “در انتظار گودو” از ساموئل بکت (۲۰۰۸) و “درس” از اوژن یونسکو (۲۰۱۲).
از جمله جوایز معتبری که پارسا دریافت کرده جایزه سیمونویچ است که به کارگردان هایی اهدا می شود که نه تنها با نوآوری های حرفه ای خود تاثیر چشمگیری بر فرهنگ نمایشی کانادا گذاشته اند، بلکه قادر بوده اند راهگشا و راهنمای نسل جوان هنرمندان عرصه تئاتر این کشور باشند.
تازه ترین کار نمایشی پارسا، “کنفرانس پرندگان” با الهام از منطق الطیر عطار، بود که با هنرجویان کارگاه آموزشی اش در جشنواره تیرگان تابستان ۲۰۱۳ در تورنتو به روی صحنه برد.
Forgiveness: a theatrical poem
۲۰ فوریه تا اول مارچ ۲۰۱۴
ساعت ۷:۳۰ بعدازظهر ـ شنبه و یکشنبه اجرای فوق العاده ساعت ۲ بعدازظهر
مکان: شماره ۱۰۸۷ کوئین غربی
Great Hall Black Box Theatre, 1087 Queen St. West
خرید اینترنتی بلیت
http://tickets.ticketwise.ca/event/3795931
Direction: Soheil Parsa
Writers: Soheil Parsa, Barbara Simonsen, Peter Farbridge
Performers: Andrea Nann, Peter Farbridge, Jannik Elkaer Nielsen, Kristoffer Louis Andrup Pedersen, Stavroula Logothettis
Choreography: Don*Gnu
Designers: Thomas Ryder Payne (Sound); Angela Thomas (Costume); Michelle Ramsay (Lighting); Lindsay Anne Black (Set)
تازه ترین گفت و گوی سهیل پارسا را به انگلیسی اینجا بخوانید و بشنوید
