تورنتو ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴: مرکز بین المللی حقوق بشر (ICHR) امروز سه شنبه اعلام کرد که آقای محمد صدیق کبودوند زندانی سیاسی کرد ایرانی جایزه حقوق بشری سال ۲۰۱۴ این مرکز را به دست آورد. خانم آوا هما در غیاب آقای کبودوند این جایزه را در مراسم روز یکشنبه ۱۴ دسامبر دریافت و پیام آقای کبودوند را در مراسم قرائت کرد.
مرکز بین المللی حقوق بشر پس از دریافت و بررسی کاندیداهای سال ۲۰۱۴ آقای کبودوند را به دلیل دفاع از آزادی بیان و حقوق بشر در کردستان و ارتقای فرهنگ حقوق بشر برنده جایزه حقوق بشری سال ۲۰۱۴ انتخاب کرد.
در جریان مراسم اهدای جایزه آقای سی. اس. لیانگ معاون پارلمانی وزیر چند فرهنگی کانادا ، ماجد الشفیعی مدافع حقوق بشر مصری کانادایی و اردشیر زارع زاده مدیر اجرائی مرکز بین المللی حقوق بشر در ارتباط با نقض حقوق بشر در خاورمیانه سخنرانی کردند.
اردشیر زارع زاده در سخنان خود به مهمانان خوش آمد گفت و سپس از دولت کانادا برای حمایت از حقوق بشر در خاورمیانه به ویژه ایران، عراق و سوریه تشکر کرد اما از کانادا و جامعه بین المللی موکدا خواست تا تلاش های خود را برای حمایت از حقوق بشر و بویژه حمایت از زنان و کودکان آواره شده
پس از حمله داعش بی مردم بی گناه و اقلیت های مذهبی و قومی بیشتر کنند.
محمد صدیق کبودوند سردبیر نشریه پیام مردم و بنیانگذار سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان است که به خاطر دفاع از حقوق بشر به یازده سال حبس محکوم شده است و از سال ۲۰۰۷ در زندان به سر می برد.
سال گذشته الکس نیو مدیر کل عفو بین الملل کانادا و عبدالفتاح سلطانی وکیل زندانی ایرانی این جایزه را دریافت کردند.
پیام محمد صدیق کبودوند:
حضار و مسئولین محترم مرکز بین المللی حقوق بشر در کانادا
با درود و احترام
برخی این نظر را مطرح می کنند که حقوق و مطالبات مردم کرد در ایران به لحاظ نوع و ماهیت آن با مطالبات مطروحه از سوی مردم ایران متفاوت است و سرکوب های شدید و گاه خونین و تمامی ستم ها، محرومیت ها، محدودیت ها و فشارهای همه جانبه سیاسی و امنیتی و تداوم آنها واکنش هایی است به پیگیری چنین مطالباتی از سوی مردم کرد و فعالانش، و اگر با کوشندگان سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان برخورد می شود و مسئولان آن از سوی دولت ایران تحت تعقیب کیفری قرار می گیرند به این دلیل است که این سازمان در کنار حمایت از حقوق بشر در ایران، از حقوق مردم کرد نیز دفاع می کند.
اما من فارغ از هر گونه تعصب و یا احساس گرایش ملی، قومی و نژادی، بر این باورم که مردم کرد از حقوق بنیادی تضمین های تامین کرامت انسانی و برابری ارزشی و آزادی که نمود و تجلی آن، مختاریت در تعیین وضعیت سیاسی و اجتماعی و خودحاکمی است، کاملاً بی بهره اند.
به بیانی، حتی بدیهی ترین مصادیق حقوق بشر یعنی حقوق و آزادی های سیاسی و مدنی که مردم هر جامعه ای می بایست از طریق آن، در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود، در شکل گیری قدرت سیاسی و ایجاد ساختار و نظام سیاسی جهت اداره امور خود و نظارت بر عملکرد کارکنان، مشارکت دموکراتیک داشته باشند، به شکلی غیردموکراتیک و زورمدارانه و تحت لوای قانون و غیر آن از مردم کرد سلب گردیده است و این در حد خود چالشی است جدی در برابر حقوق بشر و دموکراسی، که طبعاً به عنوان وضعیتی غیرقابل قبول، هر وجدان منصفی را وادار به واکنش می نماید. واکنشی که ممکن است در یک جامعه غیردموکراتیک تاوان سنگینی را درپی داشته باشد. در هر حال به باور من نه فقط مردم کرد بلکه هر قوم و ملتی باید از حق تعیین و تقریر در سرنوشت خود و از اراده آزاد و گزینش خودمختارانه و حقوق خودحاکمیتی برخوردار باشد و چنین حقوقی باید تضمین و تامین و مورد حمایت
مردمان متمدن و جهان آزاد قرار بگیرد.
در اینجا بر خود لازم می دانم که از مرکز بین المللی حقوق بشر در کانادا و داوری آن که مرا شایسته تقدیر دانسته و همچنین از تمامی دست اندرکارانی که با پذیرش زحمت یاریگر بوده اند کمال تشکر را داشته باشم.
زندان اوین – محمدصدیق کبودوند
The International Center for Human Rights
۱(۸۸۸) ۹۰۸ ۷۳۱۷