این صفحه به بهائیان اختصاص دارد
اقتباس از یکی از نویسندگان بهایی
در دیانت بهایی امر ازدواج بسیار مقدس شمرده شده و به آن توصیه گردیده است.
حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
زن و مرد باید با نهایت مهربانی با یکدیگر زندگی مشترک را آغاز نمایند و با یکدیگر دوست و رفیق باشند و در تمام کارها با یکدیگر مشارکت و همکاری و همفکری نمایند و همانند یک روح در دو بدن باشند و پس از آن که صاحب فرزند شدند وظیفه دارند تا با همکاری یکدیگر او را خوب تربیت نمایند و لحظهای در تعلیم و تربیت او کوتاهی ننمایند تا وی سبب افتخار و اشتهار آن عائله گردد. تربیت فرزند صالح و مؤمن و نیکوکار هدفی والا در ازدواج محسوب می گردد.
“در میان خلق ازدواج عبارت از ارتباط جسمانیست و این اتحاد و اتفاق موقت است زیرا فرقت جسمانی عاقبت مقرّر و محتوم است ولکن ازدواج اهل بها باید ارتباط جسمانی و روحانی هر دو باشد زیرا هر دو سرمست یک جامند و منجذب یک طلعتِ بیمثال. زنده به یک روحند و روشن از یک انوار. این روابط روحانیه است و اتحاد ابدیست و همچنین در عالم جسمانی نیز ارتباط محکم متین دارند. ارتباط و اتحاد و اتفاق چون از حیث روح و جسم هر دو باشد آن وحدت حقیقی است لهذا ابدیست اما اگر اتحاد مجرد از حیثیت جسم باشد البته آن موقت است و عاقبت مفارقت محقق. پس باید اهل بها چون رابطه ازدواج در میان آید اتحاد حقیقی و ارتباط معنوی و اجتماع روحانی و جسمانی باشد تا در جمیع وجود و در جمیع عوالم الهی این وحدت حاصل گردد زیرا این وحدت حقیقی جلوهای از نور محبت الله است…”
“در این امر حیات عائله باید مثل حیات ملائک سماء۱ باشد، روحانیت و سرور باشد، اتحاد و اتفاق باشد، مرافقت جسمانی و عقلانی باشد، خانه منظم و مرتب باشد، افکارشان مانند اشعههای شمس حقیقت و ستارههای روشن سماء باشد. چون دو مرغ بر شاخسارهای شجر۲ وحدت و یگانگی بسرایند، همیشه پر فرح و سرور باشند و سبب سرور قلوب دیگران شوند. برای دیگران سرمشق باشند، برای یکدیگر محبت صمیمی حقیقی داشته باشند…”.
خداوند چنان اتحاد و اتفاقی بین زن و شوهر خلق نموده است که هیچ کس نمیتواند در این دنیا بالاتر از این اتحادی را تصور کند. شما باید دائماً شجر الفت و اتحاد خود را با آب علاقه و محبت آبیاری نمائید تا در تمام فصول زندگانی سرسبز و خرم ماند و شیرینترین اثمار۳ را برای شفای آلام۴ ملل و اقوام به بار آورد.
“اگر محبت و اتفاق در یک خانواده مشهود باشد، آن خانواده ترقی خواهد کرد، نورانی و روحانی خواهد شد. اما اگر خصومت و نفرت در آن وجود داشته باشد، ویرانی و پریشانیاش مسلم است.”
“چون اتحاد و اتفاق در میان خاندانی واقع شود، چقدر امور سهل و آسان گردد و چقدر ترقی و علویت حاصل شود. امور منظم گردد و راحت و آسایش میسر شود. خاندان محفوظ ماند، مقام محفوظ شود، سبب غبطه عموم گردد و روز به روز بر علویت۵ و عزت ابدیه بیفزاید.”
… خداوند بیمانند زن و مرد را آفریده که با یکدیگر در نهایت الفت آمیزش و زندگانی کنند و حکم یک جان داشته باشند. زن و مرد دو رفیق انیس هستند که باید در غم یکدیگر شریک باشند. چون چنین باشد در نهایت خوشی و آسایش دل و جان در این جهان زندگانی کنند و در ملکوت آسمانی مظهر الطاف الهی گردند…
۱- سماء : آسمان
۲- شجر: درخت
۳- اثمار: جمع ثمر، نتیجه
۴- آلام: دردها
۵- عولیت: بلندی
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa