ﺁﺗﻨﺎ فرقدانی رﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪ ۶ ﺍﺳﻔﻨﺪ ماه ﺩﺭ ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﻏﺬﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﻮﻉ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﯿﻬﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، محمد مقیمی وکیل آتنا فرقدانی ﺮﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪ ۶ ﺍﺳﻔﻨﺪ ماه اعلام کرد ﻣﻮﮐﻠﻢ (ﺁﺗﻨﺎ ﻓﺮﻗﺪﺍﻧﯽ) ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮفته ﻭ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺿﻌﻒ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯾﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ. همچنین ﻣﻮﮐﻠﻢ دچار ﺣﻤﻠﻪ ﻗﻠﺒﯽ و ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﻮﻉ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ لحظاتی ﺑﯿﻬﻮﺵ بوده ﺍﺳﺖ .ﭘﺲ ﺍﺯ به هوش آمدن وی و ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺕ موکلم ﺩﺭ ﺑﻬﺪﺍﺭﯼ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﭘﺰﺷﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺷﺨﺎﺻﯽ ﻗﺼﺪ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﺳﺮﻡ ﺑﻪ ﻣﻮﮐﻠﻢ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ که هیچگونه صلاحیت پزشکی نداشته اند ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ موکلم (آتنا فرقدانی) ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ آتنا ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻐﺮﻧﺞ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻭﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺎشد. وضعیت موکلم بسیار خطرناک است او همچنان در اعتصاب غذا است و وضعیت جسمانی خوبی ندارد. آتنا از من خواسته است که با خانواده اش صحبت کنم و بگویم تا زمانی که به خواسته های او توجهی نشده به ملاقات او نروند. گفته است تا زمانی که به زندان اوین منتقل نشده ام به اعتصاب غذا ادامه خواهم داد حتی اگر بمیرم. امروز می گفت که وضعیت جسمانیم به قدری ضعیف است که بدنم دیگر آب هم نمی پذیرد. آتنا در اعتصاب تر است. در اعتصاب تر، او باید آب و نمک و شکر بخورد اما امروز می گفت بدنش آب قبول نمی کند و این بسیار نگران کننده است.
پدر و وکیل او در مصاحبه با “روز” وضعیت جسمی او را نگران کننده توصیف می‌کنند. بیش از ۱۱۶ فعال مدنی، خانواده‌های زندانیان سیاسی و خانواده‌های جانباختگان اعتراضات بعد از انتخاباتی جنجال برانگیز ۸۸ هم با امضای نامه‌ای 
هشدار داده‌اند که هر لحظه بیم آن می‌رود که فاجعه‌ای جبران نشدنی روی دهد و آتنا به کما برود.
پدر آتنا فرقدانی می گوید: هنوز هیچ چیزی معلوم نیست، فردا ما مجددا به زندان قرچک ورامین خواهیم رفت، شاید بتوانیم آتنا را ببینیم. من فقط امیدوارم که او نیز بیاید برای دیدارما هرچند به ما گفته است که به ملاقاتم نیایید اما امیدوارم بیاید و موفق شویم با وی حرف بزنیم. آتنا خواسته زیادی ندارد، تنها خواسته اش این است که به زندان اوین منتقل شود.
محمد مقیمی، وکیل او می گوید: براساس قانون، زندانی سیاسی باید از زندانیان عادی جدا و در کنار زندانیان سیاسی نگهداری شود. اصل تفکیک زندانیان را هم در قانون داریم که بر همین مساله اشاره و تاکید دارد. در قوانین بین المللی هم این چنین است، که متاسفانه این مساله درباره آتنا رعایت نشده. مساله دیگری هم که درباره موکل من رعایت نشده این است که براساس قانون نباید زندانیان محکوم با زندانیانی که هنوز متهم هستند و دادگاهی نشده اند و ممکن است در دادگاه تبرئه شوند در یک جا نگهداری شوند. موکل من الان اما برخلاف قانون در کنار زندانیانی است که محکوم هستند و جرایم و محکومیت آنها هیچ ارتباطی با اتهامات او ندارد. زندان قرچک هم که متاسفانه زندان استانداردی نیست، به نوعی تبعیدگاه است. از موکلان دیگری هم که در این زندان داشته ام شنیده ام که امکانات بهداشتی ندارد، وضعیت غذایی مناسب نیست و کلا وضعیت خوبی آنجا حاکم نیست.
آتنا فرقدانی شهریور ماه سال جاری بازداشت و پس از دو ماه با قرار وثیقه آزاد شد. او پس از آزادی با انتشار ویدئویی در شبکه یوتیوب اعلام کرد که در زندان مورد هتک حرمت قرار گرفته است. او که روز شنبه، ۲۰ دی ماه به عنوان متهم به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب احضار شده بود، مقابل چشمان پدر و مادرش از مامور زن سیلی خورد و از سوی ماموران مرد مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس به زندان قرچک ورامین فرستاده شد. این در حالی بود که هنوز دادگاه او برگزار نشده و حکمی برای او صادر نشده است.
تقی فرقدانی، پدر آتنا فرقدانی همان زمان می گوید: آتنا که وارد دفتر قاضی شد دیدیم ۱۰ دقیقه هم نکشید که او را با دستبند بیرون آوردند. ما هیچ حکمی ندیدیم و جر و بحثی بین او و مامور خانم صورت گرفت و مامور خانم یک سیلی به او زد. او هم در اعتراض به دفتر قاضی رفت که آنجا هم ماموران مرد او را کتک زده بودند. مادرش هم که اعتراض و داد و بیداد کرد که چرا می‌زنید گفتند اگر حرف بزنید از اینجا می‌اندازیمتان بیرون. بعد هم که آتنا را منتقل کردند به زندان قرچک ورامین.
تقی فرقدانی گفت، آتنا جایی کار نمی کرد، او نقاش است و دانشجوی نخبه دانشگاه الزهرا بود و بیشتر سرگرم نقاشی و نمایشگاه گذاشتن بود. یعنی نمایشگاه نقاشی های خودش.
