گفت وگو با شهرزاد ارشدی هنرمند عکاس/نسرین الماسی
شهرزاد ارشدی کارگردان، مستندساز، عکاس و مدیر گالری “زد” است. شهرزاد از کوشندگان سیاسی ـ اجتماعی ساکن مونتریال و از اعضای نهاد ائتلاف علیه فقر است. او همچنین از کوشندگان حقوق زنان است. اخیرترین کار هنری او تئاتر شنیداری “تنها صداست که می ماند” در شانزدهمین “کنفرانس تاریخ زنان” در ماه می در دانشگاه تورنتو روی صحنه رفت.
به مناسبت روز جهانی زن، بخشی از عکس های او از زنان پیشمرگه کرد در تورنتو در نمایشگاه “شما اینجا نیستید” از سه شنبه سوم مارس شروع شده و تا ۳۱ مارس ادامه دارد. در همین پیوند با او گفت وگوی کوتاهی انجام دادم.
نمایشگاهی که در آن شرکت داری چه نمایشگاهی ست؟
ـ نمایشگاه گروهی به نام “شما اینجا نیستید” که به مناسبت روز جهانی زن توسط سازمانی به نام
The Feminist Art Conference (FAC) در گالری “دانیل اسپکترم” در مرکز شهر تورنتو ترتیب داده شده. فکر کنم ٢٠ هنرمند در زمینه های مختلف از جمله نقاشی، عکاسی، دکلمه و.. در این فستیوال هنری شرکت دارند. من هم تعدادی از عکس های زنان پیشمرگه کرد را آنجا نمایش می دهم.
روی چه پروژه ای داری کار می کنی؟
ـ الان مشغول کار روی مستند کوتاهی هستم. در کنار آن در حال تحقیق و نوشتن تئاتری که دو شخصیت زن داره، زن ایرانی زندانی سیاسی که الان در کانادا زندگی می کنه و زنی که یکی از صاحبان اصلی این سرزمین است؛ زنی از بومیان کانادا. هنوز اول کاره، در چند ماه گذشته کلی خواندم و نوشتم. نمی دونم چه وقت به نتیجه میرسه.
در حال حاضر با هیچ نهاد فمینیستی همکاری داری؟
ـ با گروه های زنان در ارتباط هستم ولی خیلی مثل سابق فعال نیستم. راستش بیشتر روی کارهای هنری تمرکز کردم و کلی کار دارم که می خواهم قبل از “رفتن” آنها را به ثمر برسانم. شاید مهمترین گروهی که الان باهاشون هستم سه زن هنرمند؛ کرد ـ سوریه،کرد ـ ترکیه، ارمنی ـ لبنانی هستند که باهم پروژه ی نمایشی (تئاتر نیست) را که داستان مادران و مادربزرگان ماست، کار می کنیم. این هم یک پروژه ی “تجربی” است و احتمال زیاد سال آینده در کردستان ترکیه اجرا خواهیم کرد.
چند برنامه در پیوند با ۸ مارچ در مونتریال برگزار می شود؟
ـ برنامه های متفاوتی در شهر ما هست. روال چندین سال گذشته “زنان دیگر تبار” به این مناسبت برنامه دارند و کالج ماریانوپلیس ماه مارچ را به عنوان ماه زن هر ساله برنامه های مختلفی بر گزار می کنه که من در ٢۴ مارچ آنجا برنامه دارم. انجمن زنان ایرانی مهمانی دارند و…
به عنوان یک فعال زنان، یک گالری دار، یک هنرمند تئاتر، عکاس، مترجم و.. چگونه بین این ها توازن ایجاد می کنی؟ چطور این همه کار را می توانی به ثمر برسانی؟
ـ (با خنده) کنار همه ی اینها مادربزرگ هم هستم. از شوخی که بگذریم، نسرین گرامی من هم مثل خود شما و زنان بسیاری که هر دومان از نزدیک می شناسیم، از آن جایی که با دست خالی و بدون هیچ پشتیبانی وارد این سرزمین شدیم، در این سال های تبعید یاد گرفتم و یاد گرفتیم به قول اینجایی ها چند “شاپو” داشته باشیم و مرتب در هر شرایطی شاپوی مناسب آن کار و زمان را سر کنیم! راستش همه این کارها را خیلی دوست دارم و هیچ گله نیست.
بجز کار نمایشی که در ابتدا به آن اشاره کردی، باز هم کار دیگری در دست داری؟
ـ اگر منظورتان تئاتره همانی که در پاسخ به پرسش اول گفتم، مشغول نوشتن نمایشی هستم، البته شاید باز مانندکار قبلی ام مثل تئاترهای معمول نباشد و باز کاری تجربی و البته این بار تنها صدا نخواهد بود. هنوز خیلی زوده در موردش حرف بزنم. و کار مشترکم با سه زن دیگر هم هست. در کنار اینها فیلم مستندم که اخیرا تمام شده، و در گالری در شهر شما که احتمال زیاد تاریخش پاییز ٢٠١۵ یا بهار ٢٠١۶ خواهد بود نمایشگاهی همراه با دوست عزیزم مسعود رئوف خواهیم داشت که مروریست یا “رتروسپکتیو” کارهایمان در ١٠ – ١۵ سال گذشته.
و سئوال آخر، شنیده ای آقای یونسی رسما اعلام کرده که سعید مرتضوی در مرگ زنده یاد زهرا کاظمی دست داشته؟ آیا این اطلاعات در پیوند با پرونده زهرا کاظمی مسئله ای را تغییر می دهد؟
ـ در آن مملکت و آن دولت آدم ها تاریخ مصرف دارند لابد سعید مرتضوی تاریخ مصرفش تمام شده. بله دیروز خواندم. راستش در حال حاضر هیچ چیز را عوض نمی کند تا اینکه فعالیت برای تغییر قانون مصونیت سیاسی در کانادا به نتیجه برسد.
نمایشگاه گروهی “شما اینجا نیستید” در گالری “دانیل اسپکترم” از چهارم مارچ شروع شده و تا ۳۱ مارچ ادامه دارد.
از دوشنبه تا جمعه از ساعت ۸ صبح تا ۹ شب
شنبه و یکشنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶بعدازظهر
Daniels Spectrum, 585 Dundas Street
www.factoronto.org
