ملک را در جهان هر روز، جشنى باد و نوروزی
اجرای کاملیا دارا و رقص شاهرخ مشکین قلم در جشن نوروزی سال ۱۳۹۲ به سرپرستی کمال طراوتی
اشاره:
جشنواره نوروزی مرکز موسیقی نوا ، شنبه ۱۵ مارچ در مرکز هنرهای نمایشی ریچموندهیل برگزار می شود. در پیوند با این جشنواره، از کمال طراوتی، بنیانگزار و سرپرست مرکز موسیقی نوا و گروه کر و ارکستر ملی ایران، خواستیم تا از ویژگی های این جشنواره برای خوانندگان شهروند بگوید. متن زیر نوشته ی ایشان است.
بدین شایستگی، جشنی، بدین بایستگی، روزی
ملک را در جهان هر روز، جشنى باد و نوروزی
فرخى سیستانى
١. من، طى سیزده سالى که در کانادا بوده ام، از طریق ” مرکز هنرى نوا” که در ابتدا تاسیس کردم، هر ساله نوروز را جشن گرفته ام، طبعا ابتدا در ابعاد کوچکتر و محدود بود، از حدود دو سال پیش با حضور هنرمندان بسیارى گسترده و عمومى تر شد و چون حرفه ام موسیقى است، تلاشم همیشه این بوده و هست که این رشته از هنر، نقش خاص و ارزنده اى در این زمینه ایفا کند که همینطور هم بوده، بسیارى از ترانه ها و قطعات موسیقى نوروزى قدیمى از موسیقى دانان و خوانندگان قدیمى را بازسازى نموده و آثار جدیدى نیز تولید کردیم.
امسال اما تلاش کرده ایم به صورت جشنواره و باز هم گسترده تر باشد به این معنى که در صورت امکان کلیه هنرها و متخصصانش نیز در این جشن نقش داشته باشند، نه اینکه فقط محدود و منحصر به موسیقى باشد و به همین دلیل در جشنواره ى امسال علاوه بر گروه هاى موسیقى که نقش عمده اى دارند، هنرمندان دیگرى در رشته هاى رقص، نقاشى، عکاسى، خوش نویسى، نمایش، فیلم، قصه گویى، شاهنامه خوانى، حافظ خوانى، نوروز خوانى و غیره با ارائه آثارشان نقش خواهند داشت و همینجا لازم می دانم از همه این عزیزان، دوستان عزیز برگزارکننده، افراد و ارگان هاى خاص، رسانه هاى جمعى، نشریات و هفته نامه ها از جمله “شهروند” گرامى و بخصوص داوطلبانی که بدون آنها چنین رویدادى ابدا میسر نبوده و نیست تشکر و قدردانى کنم.
یاران جشنواره نوروزی نوا از راست: مینو شجره، فرداد فرشته هوش، سروش ایزدی، کمال طراوتی، محمد صالحی گیلانی
٢. انگیزه من از این کار، برگزارى هر چه با شکوهتر نوروز به مثابه بزرگترین و مهم ترین جشن ما ایرانیان است.
با این باور که علیرغم اینکه همه ى ما ایرانیان از نوروز به عنوان مهم ترین و بزرگترین جشن ملى خود، یاد می کنیم ولى عملا کار مهمى براش انجام نداده و معمولا نمی دهیم.
در داخل ایران که نمی توان به راحتى چنین کرد، حتا آن وقت هم که مى شد، همه جانبه و کامل نبود، و در خارج هم که جنبه ى هنرى و فرهنگى اش ضعیف و عمدتا محدود است به بازار و به اصطلاح بیزینس….
٣. هدف، اما تلاش در جهت فرهنگ سازى است که از این طریق میتوان به یکنوع قوام یا ثبات فرهنگ و هنر ملى رسید با این باور که در تداومش به دموکراسى و در نهایت آزادى خواهیم رسید.
به عنوان مثال اگر همین نوروز که علیه ستیزه جویى است و عامل و بهانه اى براى همدلى و اتحاد بین همه اقوام ایرانى و حتا ملیت هاى هم کیش است و بر دور ریختن کهنگى ها و نو کردن روز و به تبع آن نو کردن همه چیز تاکید دارد اگر به معناى واقعى و مفهوم اصلى رسوم و آئینش محترم شمرده شود و جشن گرفته شود، هویت و در واقع بخش مهمى از فرهنگ ملى با مفهوم پر ارزش آن “دوستى و اتحاد” به عمل در خواهد آمد که این ویژگى عید ما ایرانیان ” نوروز” هست که البته وجه مشترک ملیت هاى دیگر نیز هست.
۴. ویژگى جشنواره ما، اهمیت و احترام به سنن و عینیت بخشیدن آیین و رسوم نوروز و بخصوص پیام اصلى آن “نو” کردن، شدن یا بودن، به هر طریق ممکن است، نه اینکه به رسم معمول، تنها به نام و به مناسبت نوروز فرضا کنسرت، نمایش یا نمایشگاهى (حتا با مضمون و محتوایى بى ارتباط) برگزار کنیم.
بنابر این، جشنواره ى نوروزی یک حرکت فرهنگى بزرگ است که همیارى همگان را مى طلبد، نه فقط خواسته ى یک شخص یا مثلا یک بیزینس…
و بدیهى است که شناخت و پذیرش این جشنواره، مثل هر پدیده ى نو دیگرى با تردید، دیده و نگریسته شود، اما تداوم و استمرار آن در گذر زمان است که حقانیتش را تثبیت خواهد نمود. در این جشنواره حتا عمونوروز و حاجى فیروز هریک حرفى براى گفتن دارند و با انواع متداول خود به کلى متفاوتند و مجریانش هم هر دو افراد فرهیخته و اندیشمندى هستند که با اعتقاد، علاقه و عشق وافر این کار را انجام می دهند نه اینکه صرفا براى تکرار و یا از روى نیاز تنها حضورى سمبولیک داشته باشند.
۵. ” دخت نوروز” اما پدیده و ابتکارى نو و انحصارى است که در راستاى “نو” شدن طراحى شده:
دخت نوروز، نمادی است از یک بانوی پارسی، که شیفته ی تمامی آداب، آیین ها و فرهنگ و هنر ایران زمین است و با تمام وجود به آن عشق می ورزد.
او با رخساره ای دل انگیز و جامه ای رنگین، به شیوه ی بانوان پارسی، هر نوروز، همچون حاجی فیروز و عمو نوروز، با رفتاری موزون و شورآفرین، همراه با نغمه و آوای دلنشین شعر و موسیقی، جلوه می نماید و با سرافرازی و مباهات، دیگر بانوان امروز ایران را به برپایی هر چه شکوهمند تر جشن نوروز در پهنه ی گیتی فرا می خواند.
دخت نوروز، ابتکاری است نو و منحصر به جشنواره نوروز و برگی است درخشان در دفتر تاریخ افتخارآمیز و فرهنگ با شکوه این مرز و بوم، که هر بهار، خوش سیما و نیک رفتار از راه می رسد و دختران ایران زمین را به نمایش آن فرا مى خواند.
۶. پور نوروز: مشابه دخت نوروز است اما پسر که سال آینده او را نیز خواهیم داشت.
٧. جشنواره ى نوروز ١٣٩٣ شامل دو بخش اصلى است، بخش اول که از ساعت ١١ صبح آغاز و تا ٨ شب ادامه خواهد داشت به همت و همیارى هنرمندان نسبتا زیادى از استان انتاریو و خارج از کانادا به صورت آزاد و بدون فروش بلیت تقدیم بازدیدکنندگان عزیز خواهد شد که شامل رقص هاى مختلف، نمایشگاه نقاشى، خوشنویسى، عکاسى، شاهنامه خوانى، حافظ خوانى، نوروز خوانى، آواز و ترانه هاى نوروزى به اشکال مختلف،(تکخوانى و گروه کر)، نمایش، فیلم، گروه نوازى موسیقى، تکنوازى، کارگاه هاى آموزشى مختلف، داستان سرایى، اجراى موسیقى و سرگرمى هاى کودکان و غذاهاى مختلف و غیره است…
بخش دوم که از ساعت ٨ تا ١١ شب برگزار خواهد شد عمدتا شامل کنسرت موسیقى توسط شش گروه مطرح و معتبر شهر تورنتو و نیز گروه کر و ارکستر ملى ایران، در زمینه ى انواع موسیقى ملى، ملل، محلى، سنتى و مردمى و نیازمند تهیه بلیت است.
حضور بانو سروش ایزدى (دکتر سوسن مطلوبى) خواننده ى برجسته میهمان از کشور اتریش در این بخش از ویژگی هایى بارزى است که اجراى چند قطعه ى ارزشمند و بازسازى شده ى قدیمى از گنجینه هاى موسیقى و فرهنگ ایران زمین را به بهترین شکل ممکن، میسر مى سازد.
طى یکى دو روز باقى مانده، لیست زمان بندى برنامه ها، نام هنرمندان و گروه هاى شرکت کننده و نوع برنامه ها به اطلاع علاقه مندان گرامى خواهد رسید.
نام و نقش هنرمندان همراه در بروشور جشنواره خواهد آمد، پس من در این مقال تنها به قدردانى و تشکر از آنها بسنده میکنم نه ذکر نامشان.
