آهان! همان را می خواهم:
یک کارتِ ساده ی نوروزی
با حاشیه ی زرین و دالگوش،
نقشی از یک گل نرگس،
بوی بیسکویت گرجی
و “خجسته باد بهاران!”
امروز این را از تبعید
به اوینِ خونین می فرستم
برای دلبندی دربند
که در زمان دستگیری
با دوستان به کوه رفته بود
تا آوازهای نوروزی بخواند.
نوروز خواهد آمد
از قله ی سپیدِ دماوند
تا تنگنای زندان و تبعید
و هیچ فتوایی نمی تواند
روزِ آمدنش را
به عقب اندازد.
۴ مارس ۲۰۰۹