ادواردو گالیانو نویسنده مردمی و صدای ضد سرمایه داری آمریکای لاتین درگذشت

تریبون زمانه: ادواردو گالیانو نویسنده و روزنامه نویس معروف و مردمی آمریکای لاتین درگذشت.

نویسنده رمان “رگ های گشوده امریکای لاتین” با اثر خود تاریخ را ورق میزند، کتاب «رگ‌های گشوده آمریکای لاتین» اثر ادواردو گالیانو که هوگو چاوز، رئیس‌جمهور ونزوئلا آن را در دیدار خود با باراک اوباما به وی هدیه داده بود، در طی چند ساعت در صف کتاب‌های پرفروش، کتابفروشی اینترنتی «آمازون» قرار گرفت.

هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا که روز شنبه (۱۸ آوریل) در حاشیه نشست رهبران آمریکای لاتین در ترینیداد با باراک اوباما، همتای آمریکای خود دیدار کرده بود، به وی «رگ‌های باز آمریکای لاتین» [ بهتر است رگ های گشوده آمریکای لاتین ترجمه شود]، اثر ادواردو گالیانو، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل اروگوئه را اهدا کرد که یکی از کتاب‌های معروف در باره تاریخ آمریکای جنوبی محسوب می‌شود.

این کتاب که برای نخستین بار در سال ۱۹۷۱ به زبان اسپانیایی منتشر شده، تاریخ ۵۰۰ ساله استثمار کشورهای آمریکایی جنوبی توسط اروپا و ایالات متحده را مورد بررسی قرار می‌دهد. به گزارش رسانه‌های خبری، اوباما اذعان داشته که با این اثر گالیانو که تا کنون جوایز متعددی نصیبش شده، ناآشنا بوده است.

برجسته شدن دوباره «رگ‌های باز آمریکای لاتین» در دیدار روسای جمهوری آمریکا و ونزوئلا سبب شد که این اثر تحقیقاتی در رده‌بندی کتاب‌های پرفروش «آمازون» تنها در طی چند ساعت از مکان ۶۰۲۸۰ به رده هفتم صعود کند.

گالیانو که در سپتامبر سال ۱۹۴۰ در مونته ویدئو، پایتخت اروگوئه متولد شده و در نشریات چپ این کشور، از جمله به عنوان سردبیر فعالیت داشته است. او در سال ۱۹۷۶ به اسپانیا تبعید شد و تا پایان حکومت دیکتاتوری در اروگوئه در سال ۱۹۸۵ در آنجا زندگی می‌کرد. او تا کنون آثار تحقیقاتی و همچنین ادبی متعددی منتشر کرده، اما «رگ‌های باز آمریکای لاتین» معروف‌ترین آن‌هاست.

گالیانو در مونته‌ویدئو اروگوئه، در یک خانوادهٔ طبقهٔ متوسط ​​کاتولیک اروپایی‌تبار (ایتالیایی، اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی تبار) به دنیا آمد. مانند بسیاری از پسران جوان آمریکای لاتین، گالیانو رؤیای تبدیل شدن به یک بازیکن فوتبال را در سر داشت. این تمایل در برخی از آثار او مانند فوتبال در آفتاب و سایه (به اسپانیایی: El Fútbol A Sol Y Sombra) منعکس شده است.

در نوجوانی، گالینو به کارهای متفاوتی از قبیل کارگر کارخانه، نقاش، پیک، تایپیست و کار در بانک روی آورد. در سن ۱۵ سالگی، او اولین کاریکاتور سیاسی خود را برای درج در هفته‌نامهٔ حزب سوسیالیست اروگوئه به فروش رساند. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۵۹ میلادی ازدواج کرد.

در سال ۱۹۷۳ میلادی، یک کودتای نظامی قدرت را در اروگوئه به دست گرفت. گالینو زندانی شد و پس‌از آزادی، مجبور به فرار شد. کتاب او با نام بازکردن رگ‌های آمریکای لاتین (به انگلیسی: Open Veins of Latin America)، (به اسپانیایی: Las Venas Abiertas de América Latina) توسط دولت‌های نظامی راست‌گرا، نه تنها در اروگوئه، بلکه در شیلی و آرژانتین توقیف و ممنوع اعلام شد.

در سال ۱۹۷۶ میلادی او برای سومین بار با هلنا ویلاگرا ازدواج کرد. در همان سال، خورخه رافائل ویدلاقدرت را در آرژانتین طی کودتای نظامی خونینی به دست گرفت، و نام گالیانو به لیست کسانی که توسط جوخه های مرگ به اعدام محکوم شده ، اضافه شد. او به اسپانیا فرار کرد، جایی که سه‌گانۀ معروف خود را نوشت: حافظه آتش (به اسپانیایی: Memoria del fuego)، (به انگلیسی: Memory of Fire)

در سال ۲۰۰۶ میلادی، گالیانو طومار حمایت از استقلال پورتوریکو را از ایالات متحده آمریکا، امضاء کرد.

در ۱۰ فوریه ۲۰۰۷ میلادی، گالیانو تحت عمل جراحی موفقیت‌آمیز جهت درمان سرطان ریه قرار گرفت. گالینو در مصاحبه‌ای با روزنامه‌نگار امی گودمن پیرامون شرکت باراک اوباما در انتخابات رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در نوامبر ۲۰۰۸ میلادی، گفت: “در آینده‌ای نزدیک، کاخ سفید خانۀ باراک اوباما خواهد بود، اما این کاخ سفید توسط بردگان سیاه و سفید ساخته شده است. و من می‌خواهم، من امیدوارم، که او هرگز، هرگز این را فراموش نکند.”