آیا مردم یونان اسطوره تازه ای خواهند آفرید!؟
انتخابات یونان در چندپرده
۱- علیرغم “نه” مردم یونان به ریاضت اقتصادی، سیپراس به میز مذاکره با ترویکا شتافت. او پیش از آن وزیر دارائی مخالف ریاضت اقتصادی و مذاکره کننده با دیگر وزرای دارائی اروپا را برکنارکرده بود. پس از چانه زنی های معمول سیاستمداران و معرکه گیری های تبلیغاتی، برنامه دیکته شده ریاضت اقتصادی شویبله و ترویکا را هم چون نوشداروی تلخی که گویا خودش هم با آن مخالف است ولی گریزی از سرکشیدن آن نیست، پذیرفت.
او اینک به شاگرد قابل اعتماد و دست آموزی تبدیل شده است که برغم برخی شعارهای توخالی و تبلیغاتی اش، در اساس با ادبیات و واژگان مورد احترام ترویکا سخن می گوید: پیوندگسست ناپذیر یونان با اتحادیه اروپای سرمایه داران و این که «یونان با مسیری دشوار روبروست و بهبودی از بحران مالی فقط با سختکوشی ممکن است». یعنی که مردم یونان باید هم چنان جان بکنند و به قیمت گرسنگی دادن به خود و چندین نسل متقبل بدهی های بالاآورده توسط زمامداران گوش به فرمان و فاسد پیشین باشند. حالا دیگر سخن از بخشودگی وام های کذائی که هم چون طوقی برگردن مردم یونان آویخته شده و در اصل به کیسه سرمایه داران وطنی و بانک های اروپائی در همدستی و بند و بست با یکدیگر ریخته شده است، و از مبارزه علیه ریاضت اقتصادی و سلطه طلبی ترویکا، بهبود معیشت کارگران و زحمتکشان …. یعنی از آن وعده های داده شده به مردم سخنی بر زبان رانده نمی شود. او بومرنگ پرتاب شده ای است که در مسیر بازگشت خود به چهره یونانیان اصابت کرده است. غالبا ضربه ناشی از نفوذ دشمن از جائی که کمتر انتظارش می رود، غافلگیرکننده و پرتلفات است.
۲- پرده دوم پس از شورش جناح چپ حزب سیریزا در اعتراض به زانوزدن وی در برابر اربابان قدرت و بانکداران و با از دست دادن اکثریت حزبی در پارلمان، سیپراس برآن شد که بار دیگر مردم را به پای انتخابات زودرس فرابخواند تا هم به توافق خود با ترویکا به اصطلاح مهر مشروعیت بزند، و هم مخالفان حزبی و شورشی را سر جایشان بنشاند و حزب خود را یکدست نماید، تا بتواند با خیال راحت در ائتلاف با حزب راست ملی گرا و نیز حمایت حزب محافظه کار دموکراسی نوین برنامه ریاضت اقتصادی را اجرائی کند. اگر مضمون فراخوان رفراندوم آری یا نه پیرامون ریاضت اقتصادی بود که با رأی “نه” اکثریت مردم به ریاضت اقتصادی مواجه شد، که البته توسط دولت سی ریزا مصادره و به آن خیانت شد و آن را هم چون ابزاری برای تقویت موقعیت چانه زنی خود با ترویکا به کارگرفت؛ اما فراخوان کنونی برای انتخابات پارلمانی به منظور آن بود که چه کسی باید آن برنامه ریاضت کشانه را اجرا کند. روشن بود که وظیفه حزب پیروز نمی توانست جز پیشبرد برنامه ریاضتی از قبل تصویب شده و تعهد سپرده شده باشد. بی تردید، اگر جریان راست مسئولیت پیشبرد برنامه ای را که در انطباق با ماهیتش می باشد، مستقیما به عهده می گرفت، فرصت بهتری برای بازآرایش صفوف بهم ریخته چپ فراهم می شد. اما در شرایطی که راست به دلیل عملکردش دچار بحران عدم اعتماد شده است، قرعه به نام”چپ”افتاد و اوضاع به کام راست چرخید. و اینک این “چپ”است که باید هم چوب را بخورد و هم پیاز را!
۳- براساس نتیجه انتخابات، با وجود افزایش تعداد تحریم کنندگان (با افت نزدیک به ۱۰% نسبت به دور گذشته و با شرکت ۵۴.۴% از مردم در انتخابات)، اما آرای ریخته شده به سود حزب سیپراس در قیاس با رقیبش دموکراسی نوین، بیش از پیش بینی ها بوده است که این به معنای ریخته شدن آراء بخشی از حامیان ریاضت اقتصادی به صندوق حامیان سیپراس بوده است. معرکه گیری تبلیغاتی وی پس از پیروزی در این انتخابات نشان می دهد که او تا چه حد شیفته این پیروزی و در عین حال آکنده از توهم است: «نبرد سخت و مشکلی در پیش داشتیم و احساس می کنم درستی راهمان اثبات شد، زیرا مردم یونان به ما اختیار روشنی دادند تا به نبرد چه در داخل و چه در خارج ادامه دهیم و افتخارات مردمی خود را بالا بریم»!
در اصل این پیروزی را باید هم چون نازشستی بابت اعلام خدمت بی ریایش به بورژوازی یونان و اروپا ارزیابی کرد. معنای دیگر این تحول و پوست اندازی آن است که به همان میزانی که از پشتوانه او در میان بخش های رادیکال و مخالف ریاضت اقتصادی کاسته شده به همان میزان بر حمایت از او توسط بخش های راست جامعه و احزاب حامی ریاضت اقتصادی افزوده شده است که البته بازتاب طبیعی از این دوش به آن دوش شدن مواضع وی است. این پدیده هم چنین بیانگر هوشیاری سرمایه و طبقه فرادست است: بورژوازی و ترویکا به تجربه خوب می دانند که پیشبرد یک برنامه ریاضت اقتصادی که سال هاست با مقاومت شدید مردم یونان مواجه بوده و جامعه را دچار بی ثباتی مداوم ساخته است، شانس موفقیتش توسط یک حزب و دولت “چپ” تازه نفس، بیشتر از راست هاست و چه بسا با مقاومت کمتری از سوی جامعه مواجه شود. و حال آن که راست ها به دلیل بی اعتبار شدنشان در نزد توده های مردم یونان موجب برانگیختگی بیشتر آن ها می شوند. علاوه بر این، به دلیل مسئولیت مستقیم این چپ در پیشبرد یک برنامه بورژوائی و به طور مشخص برنامه ریاضتی و پی آمدهای تباه کننده آن، آن ها هم اعتبار اجتماعی خود را از دست می دهند- مثل سوسیالیست های فرانسه و یا حزب سوسیالیست خود یونان – و هم شرایط مناسبی را برای راست بی اعتبارشده جهت تجدید قوا و جبران فرسودگی، کسب مشروعیت و آمادگی برای کسب مجدد قدرت دولتی فراهم می سازند. و این البته بخشی از استراتژی شناخته شده بورژوازی برای ترمیم و روغن کاری چرخه بازتولید سیاسی خود برای خروج از بحران نمایندگی است: به نام “چپ” و به کام راست!
بی تردید این نوع معلق زدن و چرخش سرگیجه آور، توسط چپی که پایگاه توده ای وسیعی را به دست آورده بود، ضربه سختی بر اعتبار و گسترش نیروهای چپ بود، نه فقط در یونان بلکه در سطح قاره و به جنبش ضدریاضتی ـ نئولیبرالیستی آن. یونان یکی از مهم ترین و داغ ترین کانون های مبارزه علیه ریاضت اقتصادی در سراسر قاره و به منزله حلقه ضعیف آن بود. با این همه امید می رود که با پشت سرگذاشتن تدریجی شوک های اولیه و برخی گیچ سری ها، جنبش مبارزه علیه ریاضت اقتصادی و نئولیبرالیستی و مبارزه برای یک اروپای اجتماعی هم در سطح یونان با آرایش جدیدچپ ها و سازماندهی مقاومت و افشاء ماهیت تسلیم طلبانه جناح راست سی ریزا همراه باشد، و هم در سطح سایرکشورهای اروپائی، اسپانیا و پرتغال و ایرلند و انگلستان و فرانسه و ایرلند و.. . گشودن بحث و دیالوگ حول تجربه تلخ و مهم یونان، تاکتیک ها و ترفندهای بورژوازی برای بهم ریختن صفوف جنبش ضدریاضتی- نئولیبرالیستی و نیز گفتگو حول نقاط ضعف نیروهای چپ و رادیکال در پرتو تجربه یونان، زدودن هر نوع توهم به رویکرد دولت جدید یونان و محکوم کردن آن به دلیل زانوزدن در برابر ریاضت اقتصادی و دستورالعمل های ترویکا، برای پشت سرگذاشتن این بحران سنگین واجد اهمیت است. در یک نبرد که به نظر می رسید پیروز هستیم باختیم، آن هم مثل همیشه از درون و توسط خودی ها و با نفوذ دشمن به اردوی مبارزه به شیوه اسب تروا. گرچه یک بار دیگر از اسب افتادیم ولی مقاومت و مبارزه هم چنان ادامه دارد!
۲۰۱۵-۰۹-۲۳ ۰۱-۰۷-۱۳۹۴
مقالات دیگر در باره تحولات یونان:
*- نمایشنامه یک عروج و سقوط!
http://taghi-roozbeh.blogspot.de/2015/07/blog-post_18.html#more
*- تصویب نسخه جدیدریاضتی این بار با طعم خودی!
http://taghi-roozbeh.blogspot.de/2015/07/blog-post_11.html#more
*- نگاهی به پیچ و خم همه پرسی یونان و ماهیت خرده پارادایم دولت های متکی بر جنبش های اجتماعی
http://taghi-roozbeh.blogspot.de/2015/07/blog-post.html#more
*- پرش حزب چپ یونان-سی ریزا- به سکوی قدرت و دام آخر؟!
http://taghi-roozbeh.blogspot.de/2015/01/blog-post_29.html#more
