مراسم تجلیل از یک عمر فعالیت هنری مهدی رئیس فیروز چهارشنبه ۳۰ سپتامبر در سالن بنیاد پریا با استقبال گرمی روبرو شد.
عارف محمدی مؤسس گروه موج نو و برگزار کننده مراسم تجلیل سخنان خود را این گونه آغاز کرد:
من فکر می کنم امروز برگ زنده ای از تاریخ سینمای ایران را قدر می نهیم. گفت و شنودهایی که خود بخشی از تاریخ شفاهی سینمای ایران است و برای نسل نو این تاریخ شفاهی بسیار ارزشمند خواهد بود. من معتقدم که برای شناخت هر پدیده ای باید تاریخ آن را به درستی درک کرد و مشخصاً برای شناخت سینمای ایران باید تاریخ پیدایش آن را بشناسیم تا بتوانیم در باره ی آن قضاوت منطقی و عادلانه تری داشته باشیم.
اگر تاریخ سینمای ایران را تا قبل از انقلاب به دو دوره تقسیم کنیم، یک دوره پیدایش و تولد سینمای ایران است که از سال ۱۳۰۹ با فیلم “آبی و رابی” ساخته اوانس اوگانیاس شروع می شود. او همچنین در سال ۱۳۱۱ فیلم “حاجی آقا آکتور سینما” را می سازد.
در سال ۱۳۱۲ اولین فیلم ناطق ایران توسط عبدالحسین سپنتا به نام “دختر لر” در هندوستان ساخته می شود و در سال ۱۳۱۳ آقای ابراهیم مرادی فیلم “بوالهوس” را کارگردانی می کند.
از سال ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۶ نه فیلم توسط این سه فیلم ساز ساخته می شود. از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۷ و با آغاز جنگ جهانی دوم و بحران های ناشی از جنگ، فعالیت فیلم سازی در ایران عملاً متوقف می شود. در سال ۱۳۲۷ با همت دکتر اسماعیل کوشان دوباره فعالیت سینمایی اغاز می شود. فیلم “طوفان زندگی” به کارگردانی علی دریابیگی جانی دوباره به سینمای متوقف شده ی آن روزگار بخشید
عکس ها یاسر قریشی
فرشید سلیمانپور
.
در سال ۱۳۳۱ بود که آقای مهدی رئیس فیروز وارد عرصه فیلم سازی می شود و با ساخت فیلم “ولگرد” به موفقیت چشمگیری دست پیدا می کند. به تأیید منتقدان آن زمان این فیلم نقطه عطفی در سینمای ایران محسوب می شود. طفرل افشار در مجله جهان سینما شماره ۱۰۰ در سال ۱۳۳۱ می نویسد: تا کنون چندین فیلم فارسی به روی پرده سینماهای تهران آمده، نکات اساسی که در این فیلم ها دیده می شود، ابتذال سوژه، پلان های غلط، ضعف های تکنیکی و بازی مصنوعی است.
ولگرد فیلمی است که برای اولین بار در میان فیلم های فارسی وجه تمایزی پیدا می کند، اگر چه آن را کامل نمی دانم اما باید اذعان کرد که از لحاظ تکنیک و طرح موضوع، بهترین فیلم فارسی است که تهیه شده. ولگرد از هر گونه ابتذال به دور است و آینده خوبی را برای فیلمبرداری سینمای ایران نوید می دهد.
در ادامه مراسم کلیپی از بازی ها و کارگردانی های آقای رئیس فیروز پخش شد که برای حاضران در سالن بسیار خاطره انگیز بود.
مهدی رئیس فیروز در ادامه با تشویق گرم حضار به روی صحنه رفت و سخنرانی خود را با تشکر از حاضران و عارف محمدی آغاز کرد:
بذله گویی می گفت چه خوب می شد اگر ما انسانها در سن ۸۰ سالگی به دنیا می آمدیم. خوش خوشک به عقب برمی گشتیم و در ۱۸ سالگی درجا می زدیم و می ماندیم. اما من که الان در مرز ۹۰ سالگی هستم هیچ وقت چنین آرزویی نداشته و ندارم.
انسان دلتنگی هایی پیدا می کند و خاطراتی از گذشته برایش باقی می ماند که با آنها سرخوش و زنده است و بیشترین خاطرات من مربوط می شود به دوران فیلم سازی. من در جوانی تصمیم داشتم که حقوق بخوانم و وکیل بشوم اما نمی دانم که چگونه به جای رفتن به دانشکده حقوق سر از هنرستان هنرپیشگی درآوردم و تئاتر خواندم، ولی فضای محدود سن تئاتر نتوانست روح تشنه مرا سیراب کند و به ناچار به سینما روی آوردم.
ابتدا فیلم ها صامت بودند و یک نفر که چوب بلندی در دست داشت جلوی پرده می ایستاد و داستان فیلم را برای تماشاچیان تعریف می کرد. بعدها نوشته هایی به زبان فارسی بین صحنه ها می آمد و داستان را بازگو می کرد.
در آن زمان کار من شده بود سینما رفتن، دیدن فیلم ها و تحلیل و تفسیر صحنه ها پیش خودم. با همین روش ساده و ابتدایی با دکوپاژ آشنا شدم. در سال ۱۳۳۱ فیلم ولگرد را با بازی ناصر ملک مطیعی ساختم. بعد از آن فیلم های متعددی را کارگردانی کردم که از هر کدام خاطرات زیادی برایم باقی ماند. این درد دل هایی که پس از سالها سکوت امشب برای شما بازگو کردم قسمت های بسیار بسیار کوچکی بود از تجربیات ما در سالهای اولیه فیلم سازی، فقط به قصد آگاهی دادن به نسل جوان امروز تا بدانند اگر صنعت فیلم سازی ما امروز می تواند در جهان حرفی برای گفتن داشته باشد، اگر فیلم سازان لایق و شایسته ما می توانند جایزه های معتبر جهانی را دریافت کنند، باید نتیجه کوشش و تلاش کسانی دانست که در گذشته با کمترین امکانات و فقط در سایه عشق توانستند نهال نورس فیلم سازی را با خون دل و اشک چشم آبیاری کنند.
با امید و موفقیت روز افزون برای تمامی فیلم سازان لایق ایران.
پیام هایی از همکاران و دوستان قدیمی مهدی رئیس فیروز، سرکار خانم پوری بنایی، جناب آقای نصرت الله وحدت و سرکار خانم ویدا قهرمانی خوانده شد.
در ادامه ی مراسم مهندس منوچهر وهمن نوازنده ویولن و از دوستان قدیمی رئیس فیروز به اجرای قطعاتی خاطره انگیز پرداختند که مورد استقبال حاضران جلسه قرار گرفت. همچنین دکتر رضا مریدی به پاس یک عمر فعالیت هنری مهدی رئیس فیروز، تقدیر نامه ای را آماده کرده بودند که در دیداری خصوصی به ایشان اهدا کردند.
تقدیر نامه ای نیز از طرف گروه موج نو توسط عارف محمدی به ایشان اهدا شد و یک پوستر گرافیکی از چهره ایشان اثر هنرمند خوش ذوق مهدی پوریان به رسم یادگار به ایشان تقدیم شد.
در قسمت پایانی مراسم دکتر محمود عزیزی، بازیگر و مدرس سینما و تئاتر به روی صحنه رفت و از لزوم توجه بیشتر به پیشکسوتان عرصه هنر گفت.
دکتر عزیزی به این مقوله مهم اشاره کردند که اگر این هنرمندان پیشکسوت نبودند بدون شک به موفقیت های امروز دست نمی یافتیم. در کنار مراسم باشکوه تجلیل از یک عمر فعالیت هنری مهدی رئیس فیروز، از کتاب ایشان با عنوان “آنچه بر من گذشت” رونمایی شد و دوستداران این هنرمند پیشکسوت این فرصت را داشتند که این کتاب را با امضاء پر مهر ایشان دریافت کنند.
دیدار دکتر رضا مریدی با مهدی رییس فیروز
پس از برگزاری مراسم تجلیل از مهدی رییس فیروز از پیشگامان تاریخ سینمای ایران که روز چهارشنبه ۳۰ سپتامبر در بنیاد پریا برگزارشد، دکتر رضا مریدی نماینده ایرانی مجلس انتاریو و وزیر پژوهش و فن آوری که نتوانسته بود در مراسم حضور پیدا کند به طور جداگانه در دفتر کار خود با مهدی رییس فیروز و همسرش به واسطه عارف محمدی برگزار کننده مراسم دیدار و گفت و گو کرد و تقدیرنامه ای را نیزبه پاس یک عمر فعالیت هنری به ایشان اهدا نمود .
گروه فرهنگی موج نو در سال ۲۰۰۴ توسط عارف محمدی در تورنتو تأسیس شد. فعالیت های موج نو متمرکز روی سینما و تئاتر بوده و هدف آن ارتقاء فرهنگ سینمایی.
اولین فعالیت موج نو با برگزاری کارگاه سینمایی در سال ۲۰۰۴ شروع و با استقبال خوبی مواجه شد.
تجلیل از یک عمر فعالیت هنری زنده یاد مهین اسکویی، پیشکسوت تئاتر در سال ۲۰۰۵
تجلیل از فعالیت های رضا ژیان در سال ۲۰۰۵
تجلیل از اسطوره بازیگر ایران، بهروز وثوقی در سال ۲۰۰۷
برگزاری کارگاه فیلم سازی با اصغر فرهادی در سال ۲۰۱۳
تجلیل از یک عمر فعالیت هنری جعفر والی در سال ۲۰۱۵
از فعالیت های گروه موج نو از بدو تأسیس می باشد.
بیوگرافی مهدی رئیس فیروز: متولد ۱۳۰۶ در تهران فارغ التحصیل هنرستان هنرپیشگی است. وی فعالیت سینمایی خود را با بازی در فیلم “عمر دوباره” به کارگردانی پرویز خطیبی آغاز و با کارگردانی فیلم “ولگرد” به فعالیت خود ادامه داد. او کارگردانی ۲۹ فیلم را در کارنامه خود دارد. همچنین فعالیت های دیگری در مقام بازیگر، نویسنده و تهیه کننده داشته است. آخرین بازی ایشان در فیلم ضربه طوفان در سال ۱۳۷۲ بوده است.
