خبرگزاری سی بی سی در نشستی که با انستیتو بیمه های عمر- حادثه- درمان کانادا در این هفته برگزار کرد به دنبال کشف حقیقتی بود که اگر چه برای خیلی ها کمی باورش سخت است ولی اخیرا در جامعه کانادا نیز به عنوان یک واقعیت مطرح شده و توسط کارشناسان روانشناسی- جامعه شناسی و بیمه ای مورد مطالعات فراوانی قرار گرفته است . این مورد که شاید بشود نامش را یک انتخاب نامید امکان خاتمه دادن اختیاری بیمار به زندگی خودش است در حالات خاصی که بیماری غیر قابل علاج است و بیمار دیگر تاب و توان تحملش را ندارد این اختیار به وی داده شده که با کمک پزشک معالجش به زندگی خودش خاتمه دهد.
آقای فرانک زینت الی مدیر عامل این موسسه در تلاش بود که با تمامی حساسیت هایی که این موضوع در جوامع دینی و بعضی از دیگر مراکز جامعه شناسی ایجاد کرده فقط به تشریح مواضع بیمه ای- حقوقی آن بپردازد از این رو مستقیم سر اصل مطلب رفت و تصریح کرد که در تمامی قراردادهای بیمه عمر بندی گنجانده شده و خودکشی را پیش بینی کرده است.
اگر هر بیمه شده ای بعد از گذشت دو سال از شروع بیمه نامه اقدام به خودکشی کند شرکت بیمه ملزم است که تمامی سرمایه بیمه را به ذینفع بیمه یا ورثه بپردازد و دلیلش هم آن است که اقدام به خودکشی عامل آنی برآورد می شود و روانپزشکان معتقدند که هیچ کسی قادر نیست برای دو سال بعد خود نقشه خودکشی بکشد، لذا اگر شخصی که سلامت ذهن و بدنش در زمان شروع بیمه عمر تایید می شود دو سال بعد اقدام به خودکشی نماید، این عمل از قبل نقشه اش تعیین نشده و سرمایه بیمه یا غرامت بایستی از طرف شرکت بیمه پرداخت شود.
حالا در این حالت اگر بیمه شده ای سال قبل سلامتش توسط پزشکان معتمد بیمه تایید شده و چند ماه بعد مبتلا به بیماری مهلکی می شود که غیر قابل علاج و درد و رنجش غیر قابل تحمل است، اگر بخواهد به زندگیش خاتمه بدهد( قانونی و از طریق پزشک ) ولی مهلت دو سال هنوز سپری نشده است، آیا می توان این را در زمره خودکشی دانست و غرامت را با اتکاء به همان بند قانونی به ورثه یا ذینفع بیمه پرداخت نکرد؟
آقای زینت الی در ادامه بیاناتش عنوان کرد که ما جامعه بیمه ای کانادا صبر خواهیم کرد تا زمانی که این تصمیم (خاتمه اختیاری به زندگی) قانونی شود و اگر دولت کانادا آن را قابل قبول اعلام کرد ما هم به این تصمیم احترام می گذاریم و اگر حتی بیمه شده ای قبل از آن دو سال هم خواست به زندگیش خاتمه دهد و تمامی شرایط قانون مربوطه را دارا بود غرامت یا همان سرمایه بیمه شده را به ورثه یا ذینفع بیمه نامه پرداخت می کنیم.
نکته دیگری که بایستی مد نظر قرار گرفته شود آن است که بیمه عمر برای همه ایالات کانادا از شرایط مشترکی برخوردار است (ایالت کبک از این طبقه بندی مجزا است) ولی قانون خاتمه اختیاری به زندگی می تواند این طور نباشد. به عبارت دیگر ممکن است این مورد در انتاریو قانونی شود ولی در آلبرتا یا نوا اسکوشیا غیر قانونی پس در آن موارد بایستی تبصره خاصی را برای ایالات متفاوت در بیمه نامه ها در نظر گرفت.
تمامی این موارد مشروط به نظر دولت فدرال کانادا است که آیا این مورد را قابل قبول تشخیص می دهد یا خیر؟ تجربه در آمریکا نشان از اختلاف عمیق در ایالات متفاوت داشته است و از این رو هر ایالت برای خودش قوانین بیمه ای را تغییر و تعدیل کرده است.
بر طبق نظر آقای زینت الی افتخار انستیتو بیمه ای عمر و درمان و حادثه کانادا که ۱۲۰ سال از فعالیتش می گذرد و ۹۹ درصد فعالان این رشته عضوش هستند آن است که همیشه با پیشرفت تکنولوژی و علم خود را تطبیق داده و مسایل بیمه ای را بروز کرده است.
* فرهاد فرسادی بروکر خبره و رسمی کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.
farsadi@insurefar.com
